پرش به محتوا

وحدت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ ژوئن ۲۰۲۳
خط ۱۶: خط ۱۶:


== ضرورت وحدت امت اسلامی ==
== ضرورت وحدت امت اسلامی ==
اسلام به اصل وحدت و اتحاد از دیدگاه سیاسی - اجتماعی آن نگریسته و بر اهمیتش تأکید نموده است، لذا قرآن مؤمنان را برادران یکدیگر خوانده و فرموده است: {{متن قرآن|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ ...|سوره =حجرات|آیه = 10}} که این پیوند اخوت و برادری در میان مسلمانان مدینه چنان مستحکم شد که تا مدتی پس از عقد اخوت، آنان از یکدیگر ارث می‌بردند تا اینکه با نزول آیۀ: {{متن قرآن|... وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ ...|سوره =انفال|آیه = 75}}این حکم نسخ شد.
اسلام به اصل وحدت و اتحاد از دیدگاه سیاسی - اجتماعی آن نگریسته و بر اهمیتش تأکید نموده است، لذا قرآن مؤمنان را برادران یکدیگر خوانده و فرموده است: {{متن قرآن|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ ...|سوره =حجرات|آیه = 10}} که این پیوند اخوت و برادری در میان مسلمانان مدینه چنان مستحکم شد که تا مدتی پس از عقد اخوت، آنان از یکدیگر ارث می‌بردند تا اینکه با نزول آیۀ: {{متن قرآن|... وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ ...|سوره =انفال|آیه = 75}} این حکم نسخ شد.


امروزه، در شرایطی که دشمنان اسلام تمام تلاش خویش را برای مبارزه و مقابله با اسلام به کار بسته‌اند، وحدت اسلامی بسیار ضروری‌تر از گذشته به نظر می‌رسد و پرداختن به اختلافات و مسائل تفرقه‌انگیز نتیجه‌ای جز به هدر رفتن سرمایه‌ها و استفادۀ دشمن از این اختلافات، نخواهد داشت.
امروزه، در شرایطی که دشمنان اسلام تمام تلاش خویش را برای مبارزه و مقابله با اسلام به کار بسته‌اند، وحدت اسلامی بسیار ضروری‌تر از گذشته به نظر می‌رسد و پرداختن به اختلافات و مسائل تفرقه‌انگیز نتیجه‌ای جز به هدر رفتن سرمایه‌ها و استفادۀ دشمن از این اختلافات، نخواهد داشت.
خط ۲۳: خط ۲۳:


=== تأکید بر وحدت در آیات و روایات ===
=== تأکید بر وحدت در آیات و روایات ===
در بسیاری از آیات قرآن کریم، به وحدت امت اسلامی توصیه شده است: (وَاعتَصِمُوا بِحَبلِ اللَّهِ جَمِیعاً و لاتَفَرَّقُوا)<ref>آل عمران: ۱۰۳.</ref>؛ «همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید.»
در بسیاری از آیات قرآن کریم، به وحدت امت اسلامی توصیه شده است:{{متن قرآن|وَاعتَصِمُوا بِحَبلِ اللَّهِ جَمِیعاً و لاتَفَرَّقُوا|سوره =آل‌عمران|آیه = 103}}؛ «همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید».


علامه طباطبایی رحمه الله در تفسیر این آیه چنین اظهار داشته است: «شاید وجه اینکه «اعتصام به حبل الله و متفرق نشدن» نعمت خدا خوانده شده، اشاره به این معنا باشد که اگر شما را به اعتصام و عدم تفرقه می‌خوانیم، بی دلیل نیست. دلیل اینکه شما را به آن دعوت کرده‌ایم، همین است که به چشم خود ثمرات اتحاد و اجتماع، تلخی عداوت و حلاوت محبت و الفت و برادری را چشیدید و در اثر تفرقه در لبۀ پرتگاه آتش رفتید و در اثر اتحاد و الفت از آتش نجات یافتید.» <ref>المیزان فی تفسیر القرآن، سید محمدحسین طباطبایی، جامعه مدرسین، قم، 1417 ق، ج 3، ص 574.
علامه طباطبایی رحمه الله در تفسیر این آیه چنین اظهار داشته است: «شاید وجه اینکه «اعتصام به حبل الله و متفرق نشدن» نعمت خدا خوانده شده، اشاره به این معنا باشد که اگر شما را به اعتصام و عدم تفرقه می‌خوانیم، بی دلیل نیست. دلیل اینکه شما را به آن دعوت کرده‌ایم، همین است که به چشم خود ثمرات اتحاد و اجتماع، تلخی عداوت و حلاوت محبت و الفت و برادری را چشیدید و در اثر تفرقه در لبۀ پرتگاه آتش رفتید و در اثر اتحاد و الفت از آتش نجات یافتید.» <ref>المیزان فی تفسیر القرآن، سید محمدحسین طباطبایی، جامعه مدرسین، قم، 1417 ق، ج 3، ص 574.
</ref>
</ref>
قرآن کریم، اختلاف را یکی از بدترین عذابها دانسته، می‌فرماید: (وَلَا تَکونُوا کالَّذِینَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَینَاتُ وَأُولَئِک لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ) <ref>آل عمران: 105.</ref>؛ «مانند کسانی که تفرقه‌افکندند و اختلاف کردند، بعد از اینکه به آنها بیِنه داده شد، نباشید و برای آنان عذاب بزرگی است.»
قرآن کریم، اختلاف را یکی از بدترین عذابها دانسته، می‌فرماید:{{متن قرآن|وَلَا تَکونُوا کالَّذِینَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَینَاتُ وَأُولَئِک لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ|سوره =آل‌عمران|آیه = 105}}؛ «مانند کسانی که تفرقه‌افکندند و اختلاف کردند، بعد از اینکه به آنها بیِنه داده شد، نباشید و برای آنان عذاب بزرگی است».


همچنین پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه علیهم‌السلام پیوسته بر مسئلۀ وحدت تأکید داشته‌اند که از باب نمونه به برخی از روایات اشاره می‌شود:
همچنین پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه علیهم‌السلام پیوسته بر مسئلۀ وحدت تأکید داشته‌اند که از باب نمونه به برخی از روایات اشاره می‌شود: