پرش به محتوا

نزول قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۷۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ ژوئن ۲۰۲۳
خط ۷۵: خط ۷۵:


=== نوع نزول قرآن ===
=== نوع نزول قرآن ===
درباره واژه نزول و مشتقات آن در قرآن، آیات مختلفی وجود دارد. در برخی از این آیات نزول قرآن به صورت مطلق ذکر شده است: «کِتابٌ اَنزَلناهُ اِلَیکَ»<ref>ص / 29.</ref> در برخی دیگر از نزول تدریجی قرآن سخن رفته است: «کِتابٌ اُحکِمَت آیاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَت»<ref>هود / 11. </ref> و «وهُوَ الَّذی اَنزَلَ اِلَیکُمُ الکِتابَ مُفَصَّلاً»<ref>انعام / 114.</ref>. بنابر ادعا برخی از صاحب‌نظران، آیاتی از قرآن اشاره به نزول دفعی و مجموعی قرآن دارند: «اِنّا اَنزَلناهُ فی لَیلَةِ القَدر» و «ولا تَعجَل بِالقُرءانِ مِن قَبلِ اَن یُقضی اِلَیکَ وحیُهُ»<ref>طه / 114.</ref>، «لا تُحَرِّک بِهِ لِسانَکَ لِتَعجَلَ بِه»<ref>قیامت / 16 و 17.</ref>. دلالت این آیات بر نزول دفعی بدین قرار است:
درباره واژه نزول و مشتقات آن در قرآن، آیات مختلفی وجود دارد. در برخی از این آیات نزول قرآن به صورت مطلق ذکر شده است:  
{{متن قرآن |کِتابٌ اَنزَلناهُ اِلَیکَ |سوره = ص |آیه = 29 }} در برخی دیگر از نزول تدریجی قرآن سخن رفته است:  
{{متن قرآن |کِتابٌ اُحکِمَت آیاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَت |آیه = هود |آیه = 11 }}
{{متن قرآن |وهُوَ الَّذی اَنزَلَ اِلَیکُمُ الکِتابَ مُفَصَّلاً |سوره = انعام |آیه = 114 }}
بنابر ادعا برخی از صاحب‌نظران، آیاتی از قرآن اشاره به نزول دفعی و مجموعی قرآن دارند:  
{{متن قرآن |اِنّا اَنزَلناهُ فی لَیلَةِ القَدر |سوره = قدر |آیه = 1 }}
{{متن قرآن |ولا تَعجَل بِالقُرءانِ مِن قَبلِ اَن یُقضی اِلَیکَ وحیُهُ |سوره = طه |آیه = 114 }}
{{متن قرآن |لا تُحَرِّک بِهِ لِسانَکَ لِتَعجَلَ بِه |سوره = قیامت |آیه = 16 و 17 }}


دلالت این آیات بر نزول دفعی بدین قرار است:
چون آیات قرآن یک بار به صورت جمعی در شب قدر بر پیامبر نازل شده بود. لذا به هنگام نزول تدریجی آیات، پیامبر عجله می‌کرد و بر [[جبرییل]] پیشقدم می‌شد و آیات را می‌خواند. این نشان می‌دهد که آن حضرت قبل از نزول تدریجی آیات از قرآن اطلاع داشته است. بنابراین خداوند دستور می‌دهد که در این کار عجله نکن و چیزی از این قرآن را بر مردم قرائت و تلاوت نکن تا اینکه وقت مناسب ابلاغ و تبلیغ آن برسد<ref>تفسیر نمونه، ج 16، ص 313؛ مجلّه پژوهش‏هاى قرآنى، ش 31، ص 179.</ref>.
چون آیات قرآن یک بار به صورت جمعی در شب قدر بر پیامبر نازل شده بود. لذا به هنگام نزول تدریجی آیات، پیامبر عجله می‌کرد و بر [[جبرییل]] پیشقدم می‌شد و آیات را می‌خواند. این نشان می‌دهد که آن حضرت قبل از نزول تدریجی آیات از قرآن اطلاع داشته است. بنابراین خداوند دستور می‌دهد که در این کار عجله نکن و چیزی از این قرآن را بر مردم قرائت و تلاوت نکن تا اینکه وقت مناسب ابلاغ و تبلیغ آن برسد<ref>تفسیر نمونه، ج 16، ص 313؛ مجلّه پژوهش‏هاى قرآنى، ش 31، ص 179.</ref>.


confirmed، مدیران
۳۷٬۵۱۸

ویرایش