۸۷٬۹۰۶
ویرایش
ولید بن عبدالملک: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'جمال الدین' به 'جمال‌الدین'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'جمال الدین' به 'جمال‌الدین') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== دوران خلافت ولید بن عبدالملک == | == دوران خلافت ولید بن عبدالملک == | ||
وقتی عبدالملک، مشرف به مرگ شد، ولید و سلیمان را فراخواند و به ولید گفت: فرزندم بشنو، موقع مرگ من فرا رسیده است، خدعه‌ها و نیرنگ‌ها، رنگ خود را از دست داده‌اند، و قضاى الهى فرود آمده است. در این هنگام ولید گریه کرد، عبدالملک به او گفت: دو چشم خود را همچون [[کنیز]] فرزند مرده بر من تر مگردان. <ref>الدینورى، ابو حنیفه احمد بن داود (م 282)؛ الأخبار الطوال، تحقیق عبدالمنعم عامر مراجعه | وقتی عبدالملک، مشرف به مرگ شد، ولید و سلیمان را فراخواند و به ولید گفت: فرزندم بشنو، موقع مرگ من فرا رسیده است، خدعه‌ها و نیرنگ‌ها، رنگ خود را از دست داده‌اند، و قضاى الهى فرود آمده است. در این هنگام ولید گریه کرد، عبدالملک به او گفت: دو چشم خود را همچون [[کنیز]] فرزند مرده بر من تر مگردان. <ref>الدینورى، ابو حنیفه احمد بن داود (م 282)؛ الأخبار الطوال، تحقیق عبدالمنعم عامر مراجعه جمال‌الدین شیال، قم، منشورات الرضى، 1368ش، ص326</ref> | ||
پس از مرگ، مرا بشویید، کفنم کنید و بر من [[نماز]] بخوانید. عمر بن عبدالعزیز را فراخوانید تا مرا در گور گذارد. تو به سوى مردم برو در حالى که پوست پلنگ بر تن کرده‌اى، بر منبر بنشین و مردم را به [[بیعت]] خود فرا خوان. هر کس از بیعت با تو خوددارى کرد او را با شمشیر بترسان<ref>الیعقوبى، پیشین، ج2، ص282</ref>. | پس از مرگ، مرا بشویید، کفنم کنید و بر من [[نماز]] بخوانید. عمر بن عبدالعزیز را فراخوانید تا مرا در گور گذارد. تو به سوى مردم برو در حالى که پوست پلنگ بر تن کرده‌اى، بر منبر بنشین و مردم را به [[بیعت]] خود فرا خوان. هر کس از بیعت با تو خوددارى کرد او را با شمشیر بترسان<ref>الیعقوبى، پیشین، ج2، ص282</ref>. | ||