۸۷٬۷۷۹
ویرایش
فصلنامه اندیشه تقریب شماره 5: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'جمال الدین' به 'جمال‌الدین'
جز (جایگزینی متن - 'ظلم ستیز' به 'ظلم‌ستیز') |
جز (جایگزینی متن - 'جمال الدین' به 'جمال‌الدین') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
دشمنان اسلام مانند برخی دیگر از رخدادهای تاریخ اسلام، کوشیده‌اند تا از رویداد عاشورای حسینی نیز برای ایجاد اختلاف میان شیعه و سایر فرقه‌های اسلامی بهره گیرند؛ از جمله در روز عاشورا، با احادیث مجعول که نقش بنی‌امیه در جعل این احادیث قابل توجه است، کوشیدند تا روز دهم محرم را روزی مبارک و میمون جلوه دهند و از این طریق احساسات پاک پیروان راه آن امام حق‌طلب را جریحه دار، و چنین وانمود کنند که برخلاف شیعه، فرقه‌های اهل سنت، در حزن و اندوه شهادت سبط پیامبر گرامی اسلام، نه تنها شریک نیستند، بلکه در این روز به شادی و سرور می‌پردازند؛ در حالی که مراجعه به منابع معتبر اهل سنت دقیقاً چنین دلالت دارد که آنان نیز در غم شهادت امام سوم شیعیان سوگوارند و در مقابل احادیثی که مسلمانان را تشویق می‌کند تا روز عاشورا، زینت و زیور کرده، به صورت روز شادی و سرور، آن را متبرک بدانند، به شدت و با صراحت موضع گرفته و بر این عقیده‌اند که احادیث دال بر تیمن و تبرک روز عاشورا ساختگی و جعلی <ref>«وأما أحاديث الاكتحال والغسل، والتطيب فى يوم عاشوراء، فمن وضع الكذابين.» «قال الحاكم أيضا: الاكتحال يوم عاشوراء لم يرد عن النبى (صلى الله عليه وآله) فيه أثر، وهو بدعة، نعم حديث التوسعة ثابت صحيح كما قال الحافظ السيوطى فى الدرر.»<br> | دشمنان اسلام مانند برخی دیگر از رخدادهای تاریخ اسلام، کوشیده‌اند تا از رویداد عاشورای حسینی نیز برای ایجاد اختلاف میان شیعه و سایر فرقه‌های اسلامی بهره گیرند؛ از جمله در روز عاشورا، با احادیث مجعول که نقش بنی‌امیه در جعل این احادیث قابل توجه است، کوشیدند تا روز دهم محرم را روزی مبارک و میمون جلوه دهند و از این طریق احساسات پاک پیروان راه آن امام حق‌طلب را جریحه دار، و چنین وانمود کنند که برخلاف شیعه، فرقه‌های اهل سنت، در حزن و اندوه شهادت سبط پیامبر گرامی اسلام، نه تنها شریک نیستند، بلکه در این روز به شادی و سرور می‌پردازند؛ در حالی که مراجعه به منابع معتبر اهل سنت دقیقاً چنین دلالت دارد که آنان نیز در غم شهادت امام سوم شیعیان سوگوارند و در مقابل احادیثی که مسلمانان را تشویق می‌کند تا روز عاشورا، زینت و زیور کرده، به صورت روز شادی و سرور، آن را متبرک بدانند، به شدت و با صراحت موضع گرفته و بر این عقیده‌اند که احادیث دال بر تیمن و تبرک روز عاشورا ساختگی و جعلی <ref>«وأما أحاديث الاكتحال والغسل، والتطيب فى يوم عاشوراء، فمن وضع الكذابين.» «قال الحاكم أيضا: الاكتحال يوم عاشوراء لم يرد عن النبى (صلى الله عليه وآله) فيه أثر، وهو بدعة، نعم حديث التوسعة ثابت صحيح كما قال الحافظ السيوطى فى الدرر.»<br> | ||
</ref><ref>الملیبارى الهندى، زین الدین بن عبد العزیز، 1418ق، ج 2، ص 300 و ابن عابدین، 1415ق، ج 2، ص 460 و الزرندى الحنفى، | </ref><ref>الملیبارى الهندى، زین الدین بن عبد العزیز، 1418ق، ج 2، ص 300 و ابن عابدین، 1415ق، ج 2، ص 460 و الزرندى الحنفى، جمال‌الدین محمد بن یوسف بن الحسن بن محمد، 1377ق، ص 230.</ref> یا دست کم در شمار احادیث ضعیف <ref>«وحديث التوسعة على العيال يوم عاشوراء صحيح، وحديث الاكتحال فيه ضعيفة لا موضوعة كما زعمه ابن عبد العزير.» (...حدثنا جويبر عن الضحاك عن ابن عباس قال قال رسول الله ـ صلى الله عليه وسلم ـ من اكتحل بالإثمد يوم عاشوراء لم يرمد أبدا قال الشيخ(رضي الله عنه) وكذلك رواه بشر بن حمدان بن بشر بن القاسم النيسابورى عن عمه الحسين بن بشر ولم أر ذلك فى رواية غيره وجويبر ضعيف والضحاك لم يلق ابن عباس والله أعلم.»</ref><ref>علاءالدین الحصفکى، 1415ق، ج 2، ص 460 و البیهقى، احمد بن الحسین، 1410ق، ص 455.</ref> است و از این جهت، بدعت در دین به شمار می‌رود.<ref>«وما روى فى فضل الاكتحال، والاختضاب، والاغتسال، والمصافحة، والصلاة فيه) أى يوم عاشوراء (فكذب). ç è وكذا ما يروى فى مسح رأس اليتيم، وأكل الحبوب. أو الذبح ونحو ذلك. فكل ذلك كذب على النبى (صلى الله عليه وآله) ومثل ذلك: بدعة لا يستحب شئ منه عند أئمة الدين. قاله فى الاختيارات.»</ref><ref>منصوربن یونس البهوتى، 1418ق، ج 2، ص393.</ref> <br> | ||
نقطه اختلاف میان شیعه و اهل سنت در مباحث عاشورا به استحباب روزه این روز مربوط است که در واقع هیچ دلالتی بر متبرک بودن آن ندارد. توضیح مطلب این‌که از دیدگاه برخی از فقیهان شیعه، روزه گرفتن در این روز مکروه است.<ref>نجفى، محمد حسن، 1365ش. ، ج17، ص 108.</ref> و از دیدگاه بعضی دیگر از آنان، روزه گرفتن در این روز اگر با قصد حزن و اندوه باشد و نه به منظور تبرک، مستحب است. <ref>«وصوم يوم عاشورا مستحب حزنا لاتبركا لانه يوم جرت فيه اعظم المصاب وهو قتل الحسين عليه السلام وهتك حريمه.»</ref> <ref>[[علامه حلّی|حلّى]] (علامه)، حسن بن یوسف، 1333، ج 2، ص 611.</ref>)؛ زیرا مقتضای جمع روایات چنین است؛ چرا که برخی از روایات روزه این روز را مستحب <ref>طوسى، ابو جعفر، 1390ق، ج 4، ص 299.</ref> و بعضی دیگر، آن را مورد نهی <ref>کلینى، یعقوب، 1365ش. ، ج 4، ص 146.</ref> قرار داده‌اند.<ref>«وصوم يوم عاشورا حزنا بمصاب آل محمد(صلى الله عليه وآله) بغير خلاف اجده بل عليه الاجماع فى ظاهر الغنية قالوا جمعا بين ما ورد فى الامر بصومه وانه كفارة سنة وما ورد من ان من صامه كان حظه من ذلك حظ آل زياد وابن مرجانة عليهم اللعنة.»</ref><ref>طباطبائى، سید على، 1404ق، ج 1، ص 326.</ref> <br> | نقطه اختلاف میان شیعه و اهل سنت در مباحث عاشورا به استحباب روزه این روز مربوط است که در واقع هیچ دلالتی بر متبرک بودن آن ندارد. توضیح مطلب این‌که از دیدگاه برخی از فقیهان شیعه، روزه گرفتن در این روز مکروه است.<ref>نجفى، محمد حسن، 1365ش. ، ج17، ص 108.</ref> و از دیدگاه بعضی دیگر از آنان، روزه گرفتن در این روز اگر با قصد حزن و اندوه باشد و نه به منظور تبرک، مستحب است. <ref>«وصوم يوم عاشورا مستحب حزنا لاتبركا لانه يوم جرت فيه اعظم المصاب وهو قتل الحسين عليه السلام وهتك حريمه.»</ref> <ref>[[علامه حلّی|حلّى]] (علامه)، حسن بن یوسف، 1333، ج 2، ص 611.</ref>)؛ زیرا مقتضای جمع روایات چنین است؛ چرا که برخی از روایات روزه این روز را مستحب <ref>طوسى، ابو جعفر، 1390ق، ج 4، ص 299.</ref> و بعضی دیگر، آن را مورد نهی <ref>کلینى، یعقوب، 1365ش. ، ج 4، ص 146.</ref> قرار داده‌اند.<ref>«وصوم يوم عاشورا حزنا بمصاب آل محمد(صلى الله عليه وآله) بغير خلاف اجده بل عليه الاجماع فى ظاهر الغنية قالوا جمعا بين ما ورد فى الامر بصومه وانه كفارة سنة وما ورد من ان من صامه كان حظه من ذلك حظ آل زياد وابن مرجانة عليهم اللعنة.»</ref><ref>طباطبائى، سید على، 1404ق، ج 1، ص 326.</ref> <br> | ||
اهل سنت، روزه این روز را مستحب دانسته‌اند.<ref>«اتفق اصحابنا وغيرهم على استحباب صوم عاشورا وتاسوعا.»</ref><ref>النووى، محیى الدین بن شرف، ج 6، ص 383.</ref>؛ البته بر اساس روایت منقول از برخی کتاب‌های معتبر اهل سنت، از همسر پیامبر گرامی اسلام چنین نقل شده است که حضرت را هیچ گاه در روز عاشورا روزه‌دار ندیده است.<ref>«حدثنا هناد أخبرنا أبو معاوية عن الاعمش عن إبراهيم عن الاسود عن عائشة قالت: «ما رأيت النبى صلى الله عليه وسلم صائما فى العشر قط). قال أبو عيسى: هكذا روى غير واحد عن الاعمش عن إبراهيم عن الاسود عن عائشة.»</ref><ref>الترمذى، ابوعیسى، 1403 ق، ج 2، ص 127</ref>. ؛ بنابراین، از جهت استحباب روزه این روز نیز هیچ گونه نقطه اختلاف برانگیزی وجود ندارد؛ البته خود اهل سنت، در این‌که [[عاشورا]]، روز دهم است یا نهم، اختلاف نظر دارند. مشهور آنان بر این باورند روز عاشورایی که در روایات آمده، همان روز دهم است؛ ولی برخی هم بر این عقیده‌اند که روز نهم مقصود است.<ref>«قال أصحابنا عاشورا هو اليوم العاشر من المحرم وتاسوعاء هو التاسع منه هذا مذهبنا وبه قال جمهور العلماء وقال ابن عباس عاشوراء هو اليوم التاسع من المحرم ثبت ذلك عنه فى صحيح مسلم وتأوله على انه مأخوذ من إظماء الابل فان العرب تسمى اليوم الخامس من أيام الورد ربعا بكسر الراء وكذا تسمى باقى الايام على هذه النسبة فيكون التاسع على هذا عشرا بكسر العين والصحيح ومما قاله الجمهور.»</ref><ref>النووى، محیى الدین بن شرف، ج 6، ص 383.</ref> در برخی از روایات منقول از شیعه نیز به روز نهم، عاشورا اطلاق شده است.<ref>«وأما ما يدل منها على الاستحباب فما رواه الشيخ فى التهذيب عن أبى همام فى الموثق عن أبى الحسن(عليه السلام) قال صام رسول الله(صلى الله عليه وآله) يوم عاشورا وعن عبد الله بن ميمون القداح عن جعفر عن أبيه(عليهما السلام) قال صيام يوم عاشورا كفارة سنة çè وعن مسعدة بن صدقه عن أبى عبد الله(عليه السلام) عن أبيه(عليه السلام) أن عليا(عليه السلام) قال صوموا العاشورا التاسع والعاشر فإنه يكفر ذنوب سنة. وهذا الخبر يشعر بإطلاق عاشورا على التاسع أيضا.»</ref><ref>المحقق الخوانسارى، | اهل سنت، روزه این روز را مستحب دانسته‌اند.<ref>«اتفق اصحابنا وغيرهم على استحباب صوم عاشورا وتاسوعا.»</ref><ref>النووى، محیى الدین بن شرف، ج 6، ص 383.</ref>؛ البته بر اساس روایت منقول از برخی کتاب‌های معتبر اهل سنت، از همسر پیامبر گرامی اسلام چنین نقل شده است که حضرت را هیچ گاه در روز عاشورا روزه‌دار ندیده است.<ref>«حدثنا هناد أخبرنا أبو معاوية عن الاعمش عن إبراهيم عن الاسود عن عائشة قالت: «ما رأيت النبى صلى الله عليه وسلم صائما فى العشر قط). قال أبو عيسى: هكذا روى غير واحد عن الاعمش عن إبراهيم عن الاسود عن عائشة.»</ref><ref>الترمذى، ابوعیسى، 1403 ق، ج 2، ص 127</ref>. ؛ بنابراین، از جهت استحباب روزه این روز نیز هیچ گونه نقطه اختلاف برانگیزی وجود ندارد؛ البته خود اهل سنت، در این‌که [[عاشورا]]، روز دهم است یا نهم، اختلاف نظر دارند. مشهور آنان بر این باورند روز عاشورایی که در روایات آمده، همان روز دهم است؛ ولی برخی هم بر این عقیده‌اند که روز نهم مقصود است.<ref>«قال أصحابنا عاشورا هو اليوم العاشر من المحرم وتاسوعاء هو التاسع منه هذا مذهبنا وبه قال جمهور العلماء وقال ابن عباس عاشوراء هو اليوم التاسع من المحرم ثبت ذلك عنه فى صحيح مسلم وتأوله على انه مأخوذ من إظماء الابل فان العرب تسمى اليوم الخامس من أيام الورد ربعا بكسر الراء وكذا تسمى باقى الايام على هذه النسبة فيكون التاسع على هذا عشرا بكسر العين والصحيح ومما قاله الجمهور.»</ref><ref>النووى، محیى الدین بن شرف، ج 6، ص 383.</ref> در برخی از روایات منقول از شیعه نیز به روز نهم، عاشورا اطلاق شده است.<ref>«وأما ما يدل منها على الاستحباب فما رواه الشيخ فى التهذيب عن أبى همام فى الموثق عن أبى الحسن(عليه السلام) قال صام رسول الله(صلى الله عليه وآله) يوم عاشورا وعن عبد الله بن ميمون القداح عن جعفر عن أبيه(عليهما السلام) قال صيام يوم عاشورا كفارة سنة çè وعن مسعدة بن صدقه عن أبى عبد الله(عليه السلام) عن أبيه(عليه السلام) أن عليا(عليه السلام) قال صوموا العاشورا التاسع والعاشر فإنه يكفر ذنوب سنة. وهذا الخبر يشعر بإطلاق عاشورا على التاسع أيضا.»</ref><ref>المحقق الخوانسارى، جمال‌الدین محمد، ج 2، ص457.</ref>؛ بنابراین، فلسفه استحباب روزه در این روز نزد اهل سنت به هیچ وجه به دلیل تیمن چنین روزی نیست؛ بلکه حتی برخی از آنان چنین تصریح کرده‌اند که فضیلت این روز از جهت استحباب برخی اعمال و تبرک و توسعه رزق در روز عاشورا بدعتی است که از سوی قاتلان امام حسین(علیه‌السلام) رواج یافته و حرام است؛ چون نشانه مخالفت و اظهار کینه به اهل‌بیت است.<ref>«وتعقب ابن حجر حكم ابن الجوزى بوضعه وقال المجد اللغوى: ما يروى فى فضل صوم يوم عاشوراء والصلاة فيه والانفاق والخضاب والادهان والاكتحال بدعة ابتدعها قتلة الحسين رضى الله عنه وفى القنية للحنفية الاكتحال يوم عاشوراء لما صار علامة لبغض أهل البيت وجب تركه.»</ref><ref>المناوى، محمد عبدالرؤوف، 1415قج 6، ص306.</ref> <br> | ||
نکته قابل توجه این‌که بر اساس برخی از روایات منقول از شیعه <ref>الشیخ الکلینى، ج 1، ص 290.</ref> و اهل سنت <ref>الترمذى، ج 2، ص 126</ref>، پیش از وجوب روزه در ماه مبارک رمضان، مردم در ماه محرم ملزم به روزه بودند و پس از آن، با وجوب روزه در ماه مبارک رمضان، روزه ماه محرم نسخ شد؛ بنابراین، موضوع اعتقاد به استحباب روزه عاشورا، هیچ ارتباطی به شهادت امام حسین(علیه‌السلام) و تبرک این روز ندارد؛ بلکه مسأله‌ای تاریخی، و مرتبط با رخدادهای صدر اسلام است و فقط از سوی بنی‌امیه، مبارک بودن روز عاشورا مورد ترویج قرار می‌گرفت. بر این اساس، برادران اهل سنت در نقاط مختلف ایران، در ایام عاشورای حسینی، همگام و همراه با برادران شیعه به سوگواری و شرکت در دسته‌های عزاداری، اهتمام خاصی دارند و اگر کسی درباره عزاداری این روز تردید یا تعریضی هم مطرح کرده باشد.<ref>الزرندى الحنفى، | نکته قابل توجه این‌که بر اساس برخی از روایات منقول از شیعه <ref>الشیخ الکلینى، ج 1، ص 290.</ref> و اهل سنت <ref>الترمذى، ج 2، ص 126</ref>، پیش از وجوب روزه در ماه مبارک رمضان، مردم در ماه محرم ملزم به روزه بودند و پس از آن، با وجوب روزه در ماه مبارک رمضان، روزه ماه محرم نسخ شد؛ بنابراین، موضوع اعتقاد به استحباب روزه عاشورا، هیچ ارتباطی به شهادت امام حسین(علیه‌السلام) و تبرک این روز ندارد؛ بلکه مسأله‌ای تاریخی، و مرتبط با رخدادهای صدر اسلام است و فقط از سوی بنی‌امیه، مبارک بودن روز عاشورا مورد ترویج قرار می‌گرفت. بر این اساس، برادران اهل سنت در نقاط مختلف ایران، در ایام عاشورای حسینی، همگام و همراه با برادران شیعه به سوگواری و شرکت در دسته‌های عزاداری، اهتمام خاصی دارند و اگر کسی درباره عزاداری این روز تردید یا تعریضی هم مطرح کرده باشد.<ref>الزرندى الحنفى، جمال‌الدین محمد بن یوسف بن الحسن بن محمد، پیشین، ص 228-230.</ref>، به طور قطع مورد تأیید اکثریت دانشمندان فرقه‌های گوناگون نیست و برخی از عالمان اهل سنت به دلیل احترام ویژه‌ای که برای اهل‌بیت(علیهم‌السلام) قائلند، به صراحت چنین اظهار کرده‌اند که شهادت امام حسین(علیه‌السلام) به وسیله ابن زیاد، با حدیث ثقلین مخالف است.<ref>«وأخبرنا أبو القاسم بن السمرقندى أنبأنا أبو محمد عبيد الله بن إبراهيم المعروف بابن كبيبة النجار قالا أنبأنا أبو بكر محمد بن عبد الرحمن القطان أنبأنا خيثمة بن سليمان حدثنا محمد بن سعد حدثنا أبى حدثنا عمرو والحسن عن الحسن بن عطية عن عطية قال قال أبو سعيد الخدرى سمعت رسول الله(صلى الله عليه وآله) يقول إنى تارك فيكم الثقلين ألا وأحدهما أكبر من الآخر كتاب الله حبل ممدود من السماء إلى الأرض وعترتى أهل بيتى ألا وانهما لن يتفرقا حتى يردا على الحوض. قال أبو سعيد فما حفظ ذلك ابن مرجانة.»</ref><ref>ابن عساکر، ابو القاسم على بن الحسن، 1415ق ج 54، ص92.</ref>؛ بنابراین می‌توان روز عاشورا را به عنصر وحدت بخش تبدیل کرد؛ یعنی وحدت شیعه و سنی ضد استکبار جهانی که اسلام و مسلمانان را فارغ از هرگونه مذهب و گرایشی، نشانه رفته است. در چنین وضعی، نکوداشت عبرت‌های عاشورا و ترویج مکتب تربیتی عاشورا مانع جدی برای تهدیدهای ناشی از استکبار جهانی خواهد بود؛ بلکه حتی اهداف و فلسفه قیام امام حسین(علیه‌السلام) و پیام ظلم‌ستیزی او می‌تواند سرمشق تمام آزادگان جهان باشد؛ چرا که روی سخن حضرت نه تنها مسلمانان، بلکه هر آزاده ای است که سر ستیز و مبارزه با ظلم را دارد. بر این اساس، حتی گاندی، رهبر مبارزات ضد استعماری مردم هند نیز پیام حضرت را در مبارزات مردم این کشور، به خوبی دریافته، از تفکرات حق‌طلبانه او الهام گرفت.<br> | ||
* '''منابع و مآخذ'''<br> | * '''منابع و مآخذ'''<br> | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
# النووی، محیی الدین بن شرف، المجموع فی شرح المهذب، دار الفکر، بیروت، (بی تا)، ج6. | # النووی، محیی الدین بن شرف، المجموع فی شرح المهذب، دار الفکر، بیروت، (بی تا)، ج6. | ||
# الترمذی، ابوعیسی، سنن الترمذي، دار الفکر، بیروت، دوم، 1403 ق، ج 2. | # الترمذی، ابوعیسی، سنن الترمذي، دار الفکر، بیروت، دوم، 1403 ق، ج 2. | ||
# المحقق الخوانساری، | # المحقق الخوانساری، جمال‌الدین محمد، مشارق الشموس في شرح الدروس، موسسه آل البیت(ع)، (بی تا)، ج 2. | ||
# المناوی، محمد عبدالرؤوف، تحقیق احمد عبدالسلام، فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، دارالکتب الاسلامیة، بیروت، اول، 1415ق، ج 6. | # المناوی، محمد عبدالرؤوف، تحقیق احمد عبدالسلام، فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، دارالکتب الاسلامیة، بیروت، اول، 1415ق، ج 6. | ||
# ابن عساکر، ابو القاسم علی بن الحسن، تاریخ مدینة دمشق، دارالفکر، بیروت، 1415ق، ج 54. | # ابن عساکر، ابو القاسم علی بن الحسن، تاریخ مدینة دمشق، دارالفکر، بیروت، 1415ق، ج 54. | ||