confirmed، مدیران
۳۷٬۸۳۷
ویرایش
عبدالملک جوینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'میشد' به 'میشد') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = عبدالملک جوینی | |||
| تصویر = عبدالملک جوینی.jpg | |||
| نام = ابوالمعالی عبدالملک بن عبدالله بن یوسف جوینی | |||
| | | نام‌های دیگر = {{فهرست جعبه افقی |ابوالمعالی |امام الحرمین جوینی |ضیاءالدین |امام الحرمین |عبدالملک بن عبدالله جوینی }} | ||
| | | سال تولد = | ||
| | | تاریخ تولد = [[ماه محرم الحرام|محرم]]، ۴۱۹ق. | ||
| | | محل تولد = جوین | ||
| سال درگذشت = | |||
|[[ماه محرم|محرم]] | | تاریخ درگذشت = ۲۵ [[ماه ربیع الثانی|ربیع‌الثانی]]، ۴۷۸ق. | ||
| | | محل درگذشت = نیشابور | ||
|درگذشت | | استادان = {{فهرست جعبه عمودی |پدرش ابومحمد جوینی |قاضی حسین |ابوالقاسم اسکافی |ابوعبداللّه خبازى }} | ||
|۲۵ [[ماه ربیع الثانی|ربیع‌الثانی]] | | شاگردان = [[ابوحامد غزالی]] | ||
| | | دین = [[اسلام]] | ||
|استادان | | مذهب = [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] | ||
|پدرش ابومحمد جوینی | | آثار = {{فهرست جعبه افقی |اصول الدین |البرهان فی اصول الفقه |تلخیص التقریب |الارشاد |العقیدة النظامیه |غیاث الامم |مدارک العقول و النهایه }} | ||
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه افقی |[[فقه]] |[[اصول]] |تدریس در [[مکه]] |امامت جمعه نیشابور |ریاست مدرسه نظامیه نیشابور |ریاست اوقاف |زعامت [[مذهب شافعی]] |تشکیل مجالس خطابه و وعظ }} | |||
|شاگردان | | وبگاه = | ||
|[[ | }} | ||
| | |||
|آثار | |||
|اصول الدین | |||
|فعالیت‌ها | |||
|[[فقه]] | |||
| | |||
'''عبدالمَلِك بن عبداللّه جوینی'''، مشهور به '''امام‌الحرمين''' و ملقب به '''ضياء‌الدين'''، كنيه‌اش '''ابوالمعالى''' متكلم بزرگ [[اشعری]] و [[فقیه|فقيه]] و اصولى شافعی مذهب، از مدرسین معروف [[نظامیه نیشابور]] که حدود چهار سال به تدریس در [[مکه]] و [[مدینه]] مشغول بود. ابوالمعالی تحصیلات خویش را نزد پدرش آغاز کرد و پس از ادامه تحصیل در این شهر و سپس مهاجرت به [[بغداد]]، به [[نیشابور]] بازگشت و صاحب کرسی تدریس شد. با اعلان لعن [[شیعیان]]، پس از وفات طغرل و در زمان حکومت [[آلب ارسلان]] به نیشابور بازگشت و در سال ۴۷۸ق در این شهر درگذشت. | '''عبدالمَلِك بن عبداللّه جوینی'''، مشهور به '''امام‌الحرمين''' و ملقب به '''ضياء‌الدين'''، كنيه‌اش '''ابوالمعالى''' متكلم بزرگ [[اشعری]] و [[فقیه|فقيه]] و اصولى شافعی مذهب، از مدرسین معروف [[نظامیه نیشابور]] که حدود چهار سال به تدریس در [[مکه]] و [[مدینه]] مشغول بود. ابوالمعالی تحصیلات خویش را نزد پدرش آغاز کرد و پس از ادامه تحصیل در این شهر و سپس مهاجرت به [[بغداد]]، به [[نیشابور]] بازگشت و صاحب کرسی تدریس شد. با اعلان لعن [[شیعیان]]، پس از وفات طغرل و در زمان حکومت [[آلب ارسلان]] به نیشابور بازگشت و در سال ۴۷۸ق در این شهر درگذشت. | ||