۲۱٬۸۸۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سازمان منع سلاحهای شیمیایی'''<ref>[http://persian.iran.usembassy.gov/kerryopcw.html بیانیه وزیر امورخارجه کری درخصوص اعطای جایزه نوبل صلح]، سفارت مجازی ایالات متحده آمریکا - تهران</ref> (به انگلیسی: <bdi>Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons</bdi>)<ref>به اختصار «اوپیسیدبلیو».</ref>،<ref>.[http://www.radiofarda.com/content/f14_opcw_winner_nobel_peace_prize_2013/25133794.html سازمان منع استفاده از سلاحهای شیمیایی، برنده نوبل صلح ۲۰۱۳]، رادیو فردا</ref> یک نهاد بین-دولتی است که در سال ۱۹۹۷ | '''سازمان منع سلاحهای شیمیایی'''<ref>[http://persian.iran.usembassy.gov/kerryopcw.html بیانیه وزیر امورخارجه کری درخصوص اعطای جایزه نوبل صلح]، سفارت مجازی ایالات متحده آمریکا - تهران</ref> (به انگلیسی: <bdi>Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons</bdi>)<ref>به اختصار «اوپیسیدبلیو».</ref>،<ref>.[http://www.radiofarda.com/content/f14_opcw_winner_nobel_peace_prize_2013/25133794.html سازمان منع استفاده از سلاحهای شیمیایی، برنده نوبل صلح ۲۰۱۳]، رادیو فردا</ref> یک نهاد بین-دولتی است که در سال ۱۹۹۷ میلادی، و با لازمالاجرا شدن [[کنوانسیون بینالمللی منع جنگافزارهای شیمیایی]]، ایجاد شد. مقر این سازمان در شهر لاهه، [[هلند]] واقع شدهاست و تشکیلات آن تحت نظر دولتهای امضاکننده [[کنوانسیون بینالمللی منع جنگافزارهای شیمیایی|کنوانسیون منع تسلیحات شیمیایی]] اداره میشود<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2013/10/131011_l03_nobel_peace.shtml سازمان منع تسلیحات شیمیایی برنده جایزه صلح نوبل شد]، بیبیسی فارسی</ref>. سازمان منع جنگافزارهای شیمیایی، در سال ۲۰۱۳ میلادی، موفق به دریافت جایزه نوبل صلح به دلیل «تلاشهای گسترده برای از بینبردن جنگافزارهای شیمیایی در سطح جهان» شد. | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
نخستین بار در سال ۱۸۷۴ در بروکسل کنوانسیون بر | نخستین بار در سال ۱۸۷۴ میلادی، در بروکسل کنوانسیون بر پایۀ کنوانسیون بازدارندگی از کاربرد جنگافزارهای شیمیایی، تصویب شد. سپس در نشست کنفرانسهای لاهه در سالهای ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ میلادی، از کشورها خواسته شد تا از کاربرد جنگافزارهای شیمیایی در جنگها خودداری ورزند با این همه کاربرد گسترده جنگافزارهای شیمیایی در جنگ جهانی نخست و اثرات تخریبی و هراس ناک آن مایهای شد تا کشورها بازدارندگی کامل از بکارگیری جنگافزارهای شیمیایی را دنبال کنند. پروتکل سال ۱۹۲۵ ژنو اگر چه توانست بازدارندگی حقوقی از کاربرد جنگافزارهای شیمیایی ایجاد کند ولی توانا نبود از فرآوری و تکثیر آنها جلوگیری نماید. پس، امکان تکثیر و اندوختهسازی جنگافزارهای شیمیایی بدون محدودیت ویژه قانونی برای کشورها فراهم بود. | ||
در زمان امضای پروتکل ژنو ۱۲۰ کشور از کشورهایی که در ژنو گرد آمده بودند آن را امضا کردند دولتهای [[آمریکا]]، [[ژاپن]]، [[برزیل]] و [[آرژانتین]] از آن میان کشورهایی بودند که از امضای پروتکل خودداری کردند شوروی نیز با پیوست شرط امکان بکارگیری جنگافزارهای شیمیایی و میکروبی در برابر کشورهای غیر عضو در پروتکل به امضای اسناد مربوطه دست زد. | در زمان امضای پروتکل ژنو ۱۲۰ کشور از کشورهایی که در ژنو گرد آمده بودند آن را امضا کردند دولتهای [[آمریکا]]، [[ژاپن]]، [[برزیل]] و [[آرژانتین]] از آن میان کشورهایی بودند که از امضای پروتکل خودداری کردند شوروی نیز با پیوست شرط امکان بکارگیری جنگافزارهای شیمیایی و میکروبی در برابر کشورهای غیر عضو در پروتکل به امضای اسناد مربوطه دست زد. | ||