عمر بن خطاب: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عمر بن الخطاب''' (به عربی: أبوحفص عمر بن الخطاب العدوی القرشی) ملقب به عمر فاروق (متوفی ۲۳ ق)، [[عمر بن خطاب|خلیفه دوم]] از خلفای نخستین است. وی بنا به وصیت [[ابوبکر بن ابی قحافه|خلیفه اول]] به مدت ۱۰ سال (۱۳-۲۳ ق) [[خلیفه]] [[مسلمان|مسلمانان]] بود. در زمان او اعراب موفق شدند بخش‌های عظیمی از امپراطوری [[ساسانیان|ساسانی]] و امپراطوری [[روم]] را به تصرف خود درآوردند. [[صحابه|صحابهٔ]] [[حضرت محمد (ص)|پیامبر (صلی الله علیه)]]، فرمانده نظامی در سپاه صدر اسلام و خلیفه دوم از [[خلفای راشدین]] بود. مورخین تاریخ اسلام گاهی وی را خلیفه عمر اول و عمر بن عبدالعزیز را عمر دوم می‌نامند. در دوران حکومت عمر بن خطاب گستردگی سرزمین اسلامی به شکل بی‌سابقه‌ای وسیع شد و بیشتر سرزمین‌های تحت حکومت ساسانیان به‌جز تبرستان، دو سوم امپراتوری روم شرقی را در بر می‌گرفت. حملات وی به شاهنشاهی ایران در دوران ساسانی در مدت کمتر از ۲ سال موجب سقوط این دودمان گردید.  

در زمان [[جاهلیت]] شغل عمر بن خطاب را مسؤول کرایه دادن حیواناتی مانند شتر و الاغ به مردم ذکر کرده‌اند. عبدالرحمن بن حاطب می‌گوید با عمر به منطقه ضجنان رسیدیم عمر گفت: اگر مرا در اینجا میدیدی درحالیکه شترهای خطاب که مردی خشن، تندخو و سنگدلی بود را می‌چرانیدم، مرتبه ای بر شتر هیزم بار میزدم و مرتبه ای دیگر برگ درختان را جمع می‌کردم. اما امروز به آنجا رسیدم که -در اطراف من با ذلت و خواری شلاق بر سر صورت مردم فرود می‌آید- و احدی از من برتر و بالاتر نیست.<ref>طبقات الکبری ج۳ص۲۶۷</ref> ؛همچنین در حدیثی آمده است که عمر در دوران جاهلیت مبرطش بوده، یعنی کسی که شتر و الاغ و استر افراد را به مردم کرایه می‌داده و در مقابل مبغلی جهت دلالی می‌گرفته است<ref>طبقات الکبری ج۳ص۲۶۷</ref>.