confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
عرفه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نعمتها' به 'نعمتها') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:عرفه.jpg|بندانگشتی]] | [[پرونده:عرفه.jpg|بندانگشتی]] | ||
'''عَرَفَه''' نام روز ۹ ذی‌الحجه و از روزهای پرفضیلت سال است که [[روایات]] بسیاری آن‌را به عنوان روزی ویژه برای بخشایش گناهان و استجابت [[دعا]] معرفی کرده‌اند. روز عرفه یک روز پیش از [[عید قربان]] است. در منابع روایی اعمالی برای آن برشمرده‌اند که بافضیلت‌ترین آنها دعا و استغفار است. [[زیارت]] [[امام حسین( | '''عَرَفَه''' نام روز ۹ ذی‌الحجه و از روزهای پرفضیلت سال است که [[روایات]] بسیاری آن‌را به عنوان روزی ویژه برای بخشایش گناهان و استجابت [[دعا]] معرفی کرده‌اند. روز عرفه یک روز پیش از [[عید قربان]] است. در منابع روایی اعمالی برای آن برشمرده‌اند که بافضیلت‌ترین آنها دعا و استغفار است. [[زیارت]] [[امام حسین(عَلِیه السلام)]] و خواندن [[دعای عرفه]] نیز در این روز بسیار سفارش شده است. بنابر [[فقه]] [[شیعه]] [[حج]]گزاران باید از ظهر تا غروب شرعی این روز را در [[عرفات]] وقوف کنند. | ||
== فضیلت اعمال روز عرفه == | == فضیلت اعمال روز عرفه == | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== نام عرفه از کجا آمده است؟ == | == نام عرفه از کجا آمده است؟ == | ||
ریشه این نام‌گذاری سه وجه دارد: | ریشه این نام‌گذاری سه وجه دارد: | ||
آنگاه که [[جبرئیل]] ( | آنگاه که [[جبرئیل]] (عَلِیه السلام) [[مناسک حج]] را به [[حضرت ابراهیم]] (عَلِیه السلام) می‌آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت: «عرفت؟» یعنی «یاد گرفتی؟» و او پاسخ داد آری. لذا به این نام خوانده شد. | ||
وجه دیگر اینکه مردم از این جایگاه و در این سرزمین به گناه خود اعتراف می‌کنند. | وجه دیگر اینکه مردم از این جایگاه و در این سرزمین به گناه خود اعتراف می‌کنند. | ||
بعضی دیگر هم آن را جهت تحمل صبر و رنجی می‌دانند که برای رسیدن به آن باید متحمل شد؛ چرا که یکی از معانی «عرف» صبر و شکیبایی و تحمل است. | بعضی دیگر هم آن را جهت تحمل صبر و رنجی می‌دانند که برای رسیدن به آن باید متحمل شد؛ چرا که یکی از معانی «عرف» صبر و شکیبایی و تحمل است. | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
گناه‌کارترین فرد در عرفات کسی است که از آنجا بازگردد در حالی که گمان می‌برد هرگز آمرزیده نخواهد شد. | گناه‌کارترین فرد در عرفات کسی است که از آنجا بازگردد در حالی که گمان می‌برد هرگز آمرزیده نخواهد شد. | ||
== حضرت آدم ( | == حضرت آدم (عَلِیه السلام) در صحرای عرفات == | ||
مطابق روایتی از [[امام صادق]] ( | مطابق روایتی از [[امام صادق]] (عَلِیه السلام)، وقتی جد اعلای ما [[حضرت آدم]] (عَلِیه السلام) از باغ بهشتی به زمین فرود آمد، چهل روز هر بامداد بر فراز کوه صفا با چشم گریان در حال سجده بود. جبرئیل (عَلِیه السلام)، فرود آمد و پرسید: | ||
چرا می‌گریی، ای آدم؟ | چرا می‌گریی، ای آدم؟ | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
مرا ببخش که تو بخشنده و مهربانی. | مرا ببخش که تو بخشنده و مهربانی. | ||
آدم ( | آدم (عَلِیه السلام) تا غروب آفتاب همچنان دعا می‌کرد و با تضرع اشک می‌ریخت. وقتی که آفتاب غروب کرد همراه جبرئیل روانه مشعر شد و شب را آنجا گذراند. صبحگاهان در مشعر بپاخاست و به دعا پرداخت… تا اینکه سرانجام بخشیده شد … | ||
== امام حسین ( | == امام حسین (عَلِیه السلام) و عرفه == | ||
روز عرفه دارای دعاهای فراوانی است؛ ولی در این میان، دعای عرفه امام حسین علیه‌السلام دارای جایگاه ممتاز و ویژه است و در واقع، ناب ترین و عمیقترین معارف الهی و توحیدی در این دعا، بر زبان سالار شهیدان علیه‌السلام جاری گشته است. | روز عرفه دارای دعاهای فراوانی است؛ ولی در این میان، دعای عرفه امام حسین علیه‌السلام دارای جایگاه ممتاز و ویژه است و در واقع، ناب ترین و عمیقترین معارف الهی و توحیدی در این دعا، بر زبان سالار شهیدان علیه‌السلام جاری گشته است. | ||
امام حسین علیه‌السلام در آخرین عرفه عمر خود، عصر روز عرفه با گروهی از خاندان و فرزندان و شیعیان، با نهایت خاکساری و خشوع از خیمه بیرون آمدند و در جانب چپ کوه ایستادند. امام ( | امام حسین علیه‌السلام در آخرین عرفه عمر خود، عصر روز عرفه با گروهی از خاندان و فرزندان و شیعیان، با نهایت خاکساری و خشوع از خیمه بیرون آمدند و در جانب چپ کوه ایستادند. امام (عَلِیه السلام) چهره مبارک خود را به سوی کعبه گردانید مانند مسکین نیازمندی که غذا می‌طلبد، دستها را برابر صورت خود گرفت و دعایش را چنین آغاز کرد: | ||
«الحمدلله الذی لیس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا کصنعه صانع و هو الجواد الواسع؛ سپاس خداوندی را سزاست که چیزی قضایش را دور نمی‌سازد و از عطا و بخشش او جلوگیری نمیکند و هیچ آفریننده ای آفرینش او را ندارد و او سخاوتمندی بیانتهاست.» | «الحمدلله الذی لیس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا کصنعه صانع و هو الجواد الواسع؛ سپاس خداوندی را سزاست که چیزی قضایش را دور نمی‌سازد و از عطا و بخشش او جلوگیری نمیکند و هیچ آفریننده ای آفرینش او را ندارد و او سخاوتمندی بیانتهاست.» | ||
حضرت ( | حضرت (عَلِیه السلام) سپس به بیان گوشه ای از نعمتهای بی پایان خداوند که انسان را در تمام مراحل رشد و تکامل در برگرفته، میپردازد و مهربانی مادران و دایه‌ها و مواظبت و پرستاری و دل‌سوزی آنان را از الطاف و عنایتهای خداوند می‌شمرد؛ سپس به لزوم شکر نعمتهای الهی اشاره می‌کند و خود را از ادای یک شکر نیز عاجز و ناتوان می‌بیند. | ||
== عرفه در سیره معصومین علیه‌السلام == | == عرفه در سیره معصومین علیه‌السلام == | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
2. دعا در شب عرفه (که گفته شده است مستجاب می‌گردد). | 2. دعا در شب عرفه (که گفته شده است مستجاب می‌گردد). | ||
3. زیارت امام حسین ( | 3. زیارت امام حسین (عَلِیه السلام) در شب عرفه. | ||
4. غسل. | 4. غسل. | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
7. قرائت دعای عرفه امام سجاد علیه‌السلام (که در صحیفه سجادیه موجود است). | 7. قرائت دعای عرفه امام سجاد علیه‌السلام (که در صحیفه سجادیه موجود است). | ||
8. زیارت امام حسین ( | 8. زیارت امام حسین (عَلِیه السلام) در روز عرفه. | ||
9. زیارت حضرت اباالفضل العباس (س) در روز عرفه. | 9. زیارت حضرت اباالفضل العباس (س) در روز عرفه. | ||
| خط ۱٬۱۱۷: | خط ۱٬۱۱۷: | ||
<br> | <br> | ||
شد به گريستن با آن حضرت تا غروب كرد آفتاب وباركردند و روانه جانب مشعرالحرام شدند مؤ لف گويد كه كفعمى دعاء عرفه امام حسين ( | شد به گريستن با آن حضرت تا غروب كرد آفتاب وباركردند و روانه جانب مشعرالحرام شدند مؤ لف گويد كه كفعمى دعاء عرفه امام حسين (عَلِیه السلام) را در بلدالا مين تا اينجا نقل فرموده و علاّمه مجلسى در زاد المعاد اين دعاى شريف را موافق روايت كفعمى ايراد نموده و لكن سيّد بن طاوُس در اقبال بعد از يا رَبِّ يا رَبِّ<br> | ||
<br> | <br> | ||