۲۱٬۸۹۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== مباهله فضیلتی برای اهلبیت == | == مباهله فضیلتی برای اهلبیت == | ||
در آیهٔ شریفه از [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهلبیت (علیهالسلام)]] تعبیر به «انفس» و «نساء» و «ابناء» شده است؛ یعنی از میان همه مردان و زنان و فرزندان فقط این بزرگواران به این تعابیر خوانده شدهاند و این از مناقب ارزشمند برای آنان است؛ به خاطر همین [[علی بن ابی طالب|حضرت علی (علیهالسلام)]] در روز تعیین جانشین برای [[عمر بن خطاب|خلیفه دوم]] با این منقبت بر اهل شوری استدلال کرد که: «شما را سوگند میدهم به خدا که هیچ کدام از شما به رسول در نسب نزدیکتر از من هست و غیر از من کسی دیگر در میان شما هست که اولاد او، اولاد رسول الله و نساء او، نساء رسول اللَه باشد»؟ گفتند: نه هیچ کدام از ما این منزلت ندارد<ref>میر حامد حسین، عبقات الانوار فی امامة الائمة الاطهار؛ ج۱۷، ص ۷۴۶.</ref>. | در آیهٔ شریفه از [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهلبیت (علیهالسلام)]] تعبیر به «انفس» و «نساء» و «ابناء» شده است؛ یعنی از میان همه مردان و زنان و فرزندان فقط این بزرگواران به این تعابیر خوانده شدهاند و این از مناقب ارزشمند برای آنان است؛ به خاطر همین [[علی بن ابی طالب|حضرت علی (علیهالسلام)]] در روز تعیین جانشین برای [[عمر بن خطاب|خلیفه دوم]] با این منقبت بر اهل شوری استدلال کرد که: «شما را سوگند میدهم به خدا که هیچ کدام از شما به رسول در نسب نزدیکتر از من هست و غیر از من کسی دیگر در میان شما هست که اولاد او، اولاد رسول الله و نساء او، نساء رسول اللَه باشد»؟ گفتند: نه هیچ کدام از ما این منزلت ندارد<ref>میر حامد حسین، عبقات الانوار فی امامة الائمة الاطهار؛ ج۱۷، ص ۷۴۶.</ref>. | ||
== آیۀ مباهله از دیدگاه روایات فریقین == | |||
اگر به منابع حدیثی و تفسیری [[مذهب شیعه|شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] نگاه کنیم، خواهیم دید که دربارۀ آیۀ شریفۀ مباهله، روایات بسیاری از پیامبر اسلام و اهلبیت(علیهمالسلام) و [[صحابه|اصحاب]] و [[تابعین]] نقل شده است. | |||
در اینجا با نگاهی گذرا به منابع فریقین تعدادی از منابع متعدد این روایات را ارائه میدهیم: | |||
# صحیح مسلم، مسلم نیشابوری(متوفای 261ق)، ص 1042، ح 32 (کتاب الفضائل باب فضائل علی بن ابیطالب). | |||
# الجامع الصحیح (سنن ترمذی)، ابو عیسی محمد بن عیسی ترمذی(209ـ297ق)، ج 5، ص 225، ح 2999. | |||
# اسباب النزول، واحدی نیشابوری (متوفای 468ق)، ص 90ـ91. | |||
# المستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری (متوفای 405ق)، ج 3، ص 150. | |||
# جامع البیان عن تأویل آی القرآن، محمد بن جریر طبری (متوفای 310ق) ج 3، ص 300ـ301، جزء 3. | |||
# تفسیر القرآن العظیم، ابن ابی حاتم (متوفای 327ق)، ج 2، ص 667ـ668، احادیث 3616ـ3619. | |||
# تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیر دمشقی (متوفای 774ق)، ج 1، ص 379. | |||
# الدر المنثور فی التفسیر المأثور، جلالالدین سیوطی(متوفای 911ق)، ج 2، ص 231ـ233. | |||
# تفسیر الکشاف، جارالله زمخشری (متوفای 538ق)، ج 1، ص 368ـ370. | |||
# الجامع الاحکام القرآن، قرطبی (متوفای 671ق)، ج 3، ص 104(چاپ مصر، 1936م). | |||
# تفسیر السمرقندی، نصربن محمد سمرقندی (متوفای 375ق)، ج 1، ص 274ـ275. | |||
# تفسیر الفخرالرازی، فخر رازی (544ـ604ق)، ج 8، ص 88ـ89. | |||
# تفسیر البیضاوی، عبدالله بن عمربیضاوی (متوفای 791ق)، ج 1، ص 163. | |||
# المسند، احمد بن حنبل، ج 1، ص 185، چاپ مصر. | |||
# دلائل النبوه، حافظ ابونعیم اصفهانی، ص 297. | |||
# جامع الاصول، ابن اثیر، ج 9، ص 470، السنه المحمدیه، مصر. | |||
# تذکره الخواص، ابن جوزی، ص 17. | |||
# تفسیر روح المعانی، آلوسی، ج 3، ص 167، منیریه، مصر. | |||
# تفسیر الجواهر، شیخ طنطاوی، ج 2، ص 120، چاپ مصر. | |||
# الاصابه، احمد بن حجرعسقلانی، ج 2، ص 503، چاپ مصر. | |||
# تفسیر العیاشی، ابونصر محمد بن مسعود بن عیاش سمرقندی، ج 1، ص 175ـ177، احادیث 54، 57 ،58 و 59. | |||
# تفسیر فرات الکوفی، ص 85ـ90، ح 61. | |||
# الامالی، شیخ طوسی (385ـ460ق)، ص 307، ح 616. | |||
# لتبیان فی تفسیر القرآن، شیخ طوسی (385ـ460ق)، ج 2، ص 484. | |||
# مجمع البیان فی تفسیر القرآن، شیخ طبرسی(متوفای 548ق)، ج 2، ص 762ـ763. | |||
# البرهان فی تفسیر القرآن، سیدبحرانی (متوفای 1091ق)، ج 2، ص 49ـ50، ح 9،12،13، و14. | |||
# تفسیر نورالثقلین، حویزی (متوفای 1112ق) ج 1، ص 349، ح 163. | |||
# تفسیر ابوالفتوح رازی (متوفای 554ق)، ج 4، ص 360ـ361. | |||
شایان ذکر است که قاضی نورالله شوشتری در کتاب احقاق الحق حدوداً شصت نفر از بزرگان (مفسران، محدثان و …) اهل سنت را نام میبرد که به اختصاص آیه مباهله به اهلبیت(ع) تصریح نمودهاند | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |