پرش به محتوا

محرم الحرام: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:ماه محرم الحرام.jpg|جایگزین=ماه محرم الحرام|بندانگشتی|]]
[[پرونده:ماه محرم الحرام.jpg|جایگزین=ماه محرم الحرام|بندانگشتی|]]
'''مُحَرَّمُ الحَرام''' اولین ماه سال هجری قمری است. دلیل نام‌گذاری این ماه [[حرام]] بودن [[جنگ]] در آن ذکر شده است. ماه محرم، ماه حزن و اندوه و [[عزاداری]] مسلمانان، خصوصا [[شیعیان]] در شهادت [[امام حسین|حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام)]] است. واقعه [[کربلا]] که منجر به [[شهادت]] امام حسین علیه‌السلام و یارانش شد در ماه محرم سال ۶۱ قمری اتفاق افتاد. شیعیان هر سال از ابتدای این ماه سوگواری می‌کنند.
'''مُحَرَّمُ الحَرام''' اولین ماه سال هجری قمری است. دلیل نام‌گذاری این ماه [[حرام]] بودن [[جنگ]] در آن ذکر شده است. ماه محرم، ماه حزن و اندوه و [[عزاداری]] [[مسلمانان]]، خصوصا [[شیعیان]] در شهادت [[امام حسین|حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام)]] است. واقعه [[کربلا]] که منجر به [[شهادت]] امام حسین (علیه‌السلام) و یارانش شد در ماه محرم سال ۶۱ قمری، اتفاق افتاد. شیعیان هر سال از ابتدای این ماه [[عزاداری|سوگواری]] می‌کنند.


== علت نام‌گذاری ==  
== علت نام‌گذاری ==  
''مُحَرَّمُ الحَرام'' یا مُحَرَّم اولین ماهِ سال، در تقویم هجری قمری است. این ماه را از آن جهت محرم نامیدند که در آن جنگ و غارت حرام بود<ref>قمی، منتهی الآمال، ج۱، ص۵۴۰.</ref>. ماه مُحَرّم یا محرم‌الحرام نخستین ماه تقویم اسلامی (هجری قمری) و به اعتقاد [[مسلمانان]] از جملهٔ ماه‌های حرام است. نام این ماه پیش از اسلام در دوران جاهلیت مؤتمر (در عربی: مُؤْتَمِر یا المُؤْتَمِر) بوده‌است و در زمان جاهلیت محرم (در عربی :المُحَرَّم) نامی بوده که به ماه صفر گفته می‌شد. محرم نخستین ماه از ماه‌های دوازده‌گانه قمری و یکی از ماه‌های حرام است که در دوران جاهلیت و نیز در اسلام، جنگ در آن تحریم شده‌ بود. البته این ماه برای [[شیعیان]] بسیار مقدس می‌باشد؛ آنها برای گرامی‌داشتن این ماه برای [[حسین بن علی]] گریه کرده و سینه‌زنی و [[هیئت]] می‌گیرند و کسانی که به هیئت بروند را غذا می‌دهند؛ زیرا معتقد هستند که این کارها پس از مرگ به آنها نفع می‌رساند و گناهان آنها آمرزیده می‌شود.
''مُحَرَّمُ الحَرام'' یا مُحَرَّم اولین ماهِ سال، در تقویم هجری قمری است. این ماه را از آن جهت محرم نامیدند که در آن جنگ و غارت حرام بود<ref>قمی، منتهی الآمال، ج۱، ص۵۴۰.</ref>. ماه مُحَرّم یا محرم‌الحرام نخستین ماه تقویم اسلامی (هجری قمری) و به اعتقاد [[مسلمانان]] از جملهٔ ماه‌های حرام است. نام این ماه پیش از [[اسلام]] در دوران جاهلیت «مؤتمر» (در عربی: مُؤْتَمِر یا المُؤْتَمِر) بوده‌ است و در زمان جاهلیت محرم (در عربی :المُحَرَّم) نامی بوده که به ماه صفر گفته می‌شد. محرم نخستین ماه از ماه‌های دوازده‌گانه قمری و یکی از ماه‌های حرام است که در دوران جاهلیت و نیز در اسلام، جنگ در آن تحریم شده‌ بود. البته این ماه برای [[شیعیان]] بسیار مقدس می‌باشد؛ آنها برای گرامی‌داشتن این ماه برای [[حسین بن علی]] گریه کرده و سینه‌زنی و هیئت می‌گیرند و کسانی که به هیئت بروند را اطعام می‌کنند؛ زیرا معتقد هستند که این کارها پس از مرگ به آنها نفع می‌رساند و گناهان آنها آمرزیده می‌شود.
شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای [[نماز]] و آداب خاصی است که در کتاب '''مفاتیح‌الجنان''' بیان شده‌ است. محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در قتل حسین بن علی است.
 
شب و روز اول محرم به‎عنوان اول سال قمری دارای [[نماز]] و آداب خاصی است که در کتاب '''مفاتیح‌الجنان''' بیان شده‌ است. محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در قتل [[حسین بن علی]] است.
   
   
== عزاداری شیعیان ==  
== عزاداری شیعیان ==  
پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام در محرم سال ۶۱ هجری قمری، این ماه برای شیعیان به ماه عزا تبدیل شده است. امامان معصوم علیه‌السلام و شیعیان آنها به برگزاری مراسم عزاداری در این ماه همت می‌ورزیده‌اند. درحدیثی از امام رضا علیه‌السلام آمده است:
پس از شهادت امام حسین (علیه‌السلام) در محرم سال ۶۱ هجری قمری، این ماه برای شیعیان به ماه عزا تبدیل شده است. امامان معصوم علیه‌السلام و شیعیان آنها به برگزاری مراسم عزاداری در این ماه همت می‌ورزیده‌اند. درحدیثی از امام رضا علیه‌السلام آمده است:
«چون ماه محرم فرا می‌رسید، کسی پدرم را خندان نمی‌دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب می‌شد تا روز عاشورا. آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‌گفت: امروز روزی است که امام حسین علیه‌السلام شهید شده است»<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۸۸.</ref>.
«چون ماه محرم فرا می‌رسید، کسی پدرم را خندان نمی‌دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب می‌شد تا روز عاشورا. آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‌گفت: امروز روزی است که امام حسین علیه‌السلام شهید شده است»<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۸۸.</ref>.