پرش به محتوا

جعفر بن محمد (صادق): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۵: خط ۲۵:
زنانی دیگر که مادران بقیه فرزندان وی بوده‌اند<ref> المفید، ۱۳۸۰ش، ص۵۳</ref>.
زنانی دیگر که مادران بقیه فرزندان وی بوده‌اند<ref> المفید، ۱۳۸۰ش، ص۵۳</ref>.


=فرزندان امام صادق(علیه السلام)=
== فرزندان امام صادق(علیه السلام) ==


[[شیخ مفید]]<ref>ر. ک:مقاله شیخ مفید</ref> برای ایشان ۱۰ فرزند را نام می‌برد: <ref>المفید، ۱۳۸۰ش، ص۵۵۳</ref>
[[شیخ مفید]] برای ایشان ۱۰ فرزند را نام می‌برد<ref>المفید، ۱۳۸۰ش، ص۵۵۳</ref>:


اسماعیل، عبدالله، ام فروة، که مادرشان فاطمه دختر حسین بن علی بن حسین بود.
اسماعیل، عبدالله، ام فروة، که مادرشان فاطمه دختر حسین بن علی بن حسین بود.
 
موسی که همان [[موسی بن جعفر (موسی الکاظم)|امام کاظم (علیه السلام)]] است، اسحاق همسر سیده نفیسه از بنی‌الحسن و محمد که مادرشان حمیده بربریه بود.
موسی که همان امام کاظم (علیه السلام) است، اسحاق همسر سیده نفیسه از بنی‌الحسن و محمد که مادرشان حمیده بربریه بود.
 
عباس، علی، اسماء و فاطمه که از مادرهای مختلفند.
عباس، علی، اسماء و فاطمه که از مادرهای مختلفند.
[[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] می‌نویسد: موسی و اسحاق و فاطمه و محمد از یک مادرند که نام وی حمیده بربریه بوده است<ref>الطبرسی، ج۱، ۱۴۱۷ه. ق، ص۵۴۶</ref>.


طبرسی می‌نویسد: موسی و اسحاق و فاطمه و محمد از یک مادرند که نام وی حمیده بربریه بوده است. <ref>الطبرسی، ج۱، ۱۴۱۷ه. ق، ص۵۴۶</ref>
اسماعیل فرزند بزرگ امام صادق بود و ایشان علاقه بسیاری به او داشت و گروهی از [[مذهب شیعه|شیعیان]] تصور می‌کردند او جانشین امام است. اما وی در زمان حیات امام صادق(علیه السلام) از دنیا رفت و در [[بقیع]] مدفون شد.


اسماعیل فرزند بزرگ امام صادق بود و ایشان علاقه بسیاری به او داشت و گروهی از شیعیان تصور می‌کردند او جانشین امام است. اما وی در زمان حیات امام صادق(علیه السلام) از دنیا رفت و در بقیع مدفون شد.
روایت شده که امام صادق(علیه السلام) در وفات او سخت متأثر بود و بی‌تابی بسیاری می‌کرد و بدون کفش و عبا پیشاپیش جنازه وی راه می‌رفت و تا پیش از دفن چند مرتبه دستور داد جنازه او را بر زمین گذارند و کفن او را برداشتند. حضرت به صورت او می‌نگریست و به اطرافیان هم می‌فرمود تا به وی نظر کنند تا آنها که گمان امامت او را پس از حضرتش داشتند یقین کنند که از دنیا رفته است<ref>المفید، ۱۳۸۰ش. ، ص۵۵۳-۵۵۴</ref>.
 
روایت شده که امام صادق(علیه السلام) در وفات او سخت متأثر بود و بی‌تابی بسیاری می‌کرد و بدون کفش و عبا پیشاپیش جنازه وی راه می‌رفت و تا پیش از دفن چند مرتبه دستور داد جنازه او را بر زمین گذارند و کفن او را برداشتند. حضرت به صورت او می‌نگریست و به اطرافیان هم می‌فرمود تا به وی نظر کنند تا آنها که گمان [[امامت]] او را پس از حضرتش داشتند یقین کنند که از دنیا رفته است. <ref>المفید، ۱۳۸۰ش. ، ص۵۵۳-۵۵۴</ref>


=القاب امام صادق(علیه السلام)=
=القاب امام صادق(علیه السلام)=
confirmed
۳۷٬۹۷۲

ویرایش