۲۱٬۹۲۴
ویرایش
(←پانویس) |
|||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
اماننامه دوم را شمر بن ذی الجوشن در ظهر عاشورا به عباس و برادرانش پیشنهاد کرد و او را با عنوان «پسر عمه» صدا زد، اما جوابی نشنید. امام حسین(علیهالسلام) به آنها گفت گرچه او فاسق است، اما جوابش را بدهید. شمر به آنها به شرط تسلیم شدن و اطاعت از یزید مژده امان داد. حضرت عباس، او و اماننامهاش را لعنت کرد و گفت: «ای دشمن خدا! مرگ بر تو که ما را به اطاعت از کفر و ترک همراهی برادرم حسین(علیهالسلام) فرامیخوانی.» <ref>ابناثیر، الکامل، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۱۶۲.</ref>. | اماننامه دوم را شمر بن ذی الجوشن در ظهر عاشورا به عباس و برادرانش پیشنهاد کرد و او را با عنوان «پسر عمه» صدا زد، اما جوابی نشنید. امام حسین(علیهالسلام) به آنها گفت گرچه او فاسق است، اما جوابش را بدهید. شمر به آنها به شرط تسلیم شدن و اطاعت از یزید مژده امان داد. حضرت عباس، او و اماننامهاش را لعنت کرد و گفت: «ای دشمن خدا! مرگ بر تو که ما را به اطاعت از کفر و ترک همراهی برادرم حسین(علیهالسلام) فرامیخوانی.» <ref>ابناثیر، الکامل، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۱۶۲.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[کربلا]] | |||
* [[تاسوعا]] | |||
* [[عاشورا]] | |||
== پانویس == | == پانویس == |