پرش به محتوا

عزاداری: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۳
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:آیین عزاداری.jpg|جایگزین=عزاداری|بندانگشتی|]]
[[پرونده:آیین عزاداری.jpg|جایگزین=عزاداری|بندانگشتی]]
'''عزاداری''' و سوگواری [[ماه محرم الحرام]] و [[ماه صفر المظفر]] مجموعه آیین‌های [[شیعیان]] و همچنین برخی از غیر شیعیان در سوگ شهیدان [[کربلا]] است. [[اهل‌بیت (علیهم‌السلام)]] اولین کسانی بوده‌اند که به سوگواری برای [[حسین بن علی (علیه‌السلام)|حسین‎بن‎علی (علیه السلام)]] پرداخته‌ و دیگران را نیز به عزاداری دعوت کردند. [[کمیت اسدی]] و [[دعبل خزاعی]]، از شاعران دوران [[محمد بن علی بن حسین (باقر العلوم)|محمدبن‌علی (علیه السلام)]]، [[جعفر بن محمد (علیه‌السلام)|جعفربن‌محمد (علیه‌السلام)]] و [[علی بن موسی بن جعفر (علی بن موسی الرضا)|علی‌بن‌موسی (علیه‌السلام)]] اشعاری در رثای '''«سیدالشهدا»''' سروده‌اند. سوگواری در آغاز با گریه و شعرخوانی صورت می‌گرفت؛ ولی به تدریج مداحی، روضه‌خوانی، شمایل‌کشی، سینه‌زنی، تعزیه و ... به آن افزوده‌ شد. بیشتر این آیین‌ها در دوران [[آل‌بویه]]، [[صفویه]] و [[قاجار]] شکل گرفتند. گسترش عزاداری برای '''«اباعبدالله‌الحسین»'''، مربوط به دوره صفویه و رسمی شدن [[مذهب تشیع]] در [[ایران]] دانسته شده است؛ اگرچه در این میان برخی شاهان ایران از جمله [[نادرشاه افشار]] و [[رضا شاه پهلوی|رضاشاه پهلوی]]، به محدود کردن عزاداری پرداختند.
'''عزاداری''' و سوگواری [[ماه محرم الحرام]] و [[ماه صفر المظفر]] مجموعه آیین‌های [[شیعیان]] و همچنین برخی از غیر شیعیان در سوگ شهیدان [[کربلا]] است. [[اهل‌بیت (علیهم‌السلام)]] اولین کسانی بوده‌اند که به سوگواری برای [[حسین بن علی (علیه‌السلام)|حسین‎بن‎علی (علیه السلام)]] پرداخته‌ و دیگران را نیز به عزاداری دعوت کردند. [[کمیت اسدی]] و [[دعبل خزاعی]]، از شاعران دوران [[محمد بن علی بن حسین (باقر العلوم)|محمدبن‌علی (علیه السلام)]]، [[جعفر بن محمد (علیه‌السلام)|جعفربن‌محمد (علیه‌السلام)]] و [[علی بن موسی بن جعفر (علی بن موسی الرضا)|علی‌بن‌موسی (علیه‌السلام)]] اشعاری در رثای '''«سیدالشهدا»''' سروده‌اند. سوگواری در آغاز با گریه و شعرخوانی صورت می‌گرفت؛ ولی به تدریج مداحی، روضه‌خوانی، شمایل‌کشی، سینه‌زنی، تعزیه و ... به آن افزوده‌ شد. بیشتر این آیین‌ها در دوران [[آل‌بویه]]، [[صفویه]] و [[قاجار]] شکل گرفتند. گسترش عزاداری برای '''«اباعبدالله‌الحسین»'''، مربوط به دوره صفویه و رسمی شدن [[مذهب تشیع]] در [[ایران]] دانسته شده است؛ اگرچه در این میان برخی شاهان ایران از جمله [[نادرشاه افشار]] و [[رضا شاه پهلوی|رضاشاه پهلوی]]، به محدود کردن عزاداری پرداختند.