|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| [[پرونده:امام کاظم علیه‌السلام.jpg|بی‌قاب|چپ|جایگزین=موسی بن جعفر (موسی الکاظم)]] | | [[پرونده:قرآن کتاب آسمانی.jpg|بی‌قاب|چپ|جایگزین=حجاب]] |
| '''موسی بن جعفر'''، معروف به '''امام موسی کاظم''' (علیه‌السلام) و ملقب به کاظم و باب‌الحوائج، هفتمین امام [[شیعیان]] [[اثنی عشریه|دوازده امامی]] است. ایشان در سال ۱۲۸ قمری، همزمان با انتقال قدرت از [[امویان]] به [[عباسیان]] متولد شد و در سال ۱۴۸ قمری، پس از [[شهادت]] پدرش، [[امام صادق (علیه‌السلام)]]، به [[امامت]] رسید. دوران ۳۵ ساله [[امامت]] او با خلافت [[منصور عباسی|منصور]]، هادی، مهدی و [[هارون الرشید|هارون عباسی]] همزمان بود. او چندین بار از سوی مهدی و هارون عباسی زندانی شد و در سال ۱۸۳ قمری، در زندان [[سندی بن شاهک]] به شهادت رسید. با شهادت او امامت به فرزندش [[علی بن موسی الرضا|علی بن موسی (علیه‌السلام)]] منتقل شد. دورۀ امامت امام کاظم (علیه‌السلام) با اوج قدرت خلافت عباسی همزمان بود و او در برابر حکومت وقت [[تقیه]] می‌کرد و شیعیان را نیز به این کار سفارش می‌نمود؛ از این رو موضع‌گیری صریحی از امام هفتم شیعیان در برابر خلفای عباسی و قیام‌های علوی مانند قیام [[شهید فخ]] گزارش نشده است. با وجود این، وی در مناظره و گفتگو با خلفای عباسی و دیگران تلاش می‌کرد از خلافت عباسیان مشروعیت‌زدایی کند. | | '''قرآن''' کتاب آسمانی و مقدس [[مسلمانان]] است و همۀ مسلمانان چه [[سنی]] و [[تشیع|شیعه]] آن را قبول دارند. این کتاب مهمترین [[معجزه]] [[پیامبر اسلام]] شناخته شده است. قرآن کریم مشتمل بر ۳۰ جزء و ۱۱۴ [[سوره]] است. این کتاب آسمانی به دو صورت نزول دفعی و نزول تدریجی بر [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الأنبیاء)|حضرت محمدبن‌عبدالله (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]] از طریق [[وحی]] نازل شده است. |
|
| |
|
| <span id="mp-more"> [[موسی بن جعفر (موسی الکاظم)|'''ادامه ...''']]</span> | | <span id="mp-more">[[قرآن|'''ادامه ...''']]</span> |
