confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۳
ویرایش
خط ۲۴۳: | خط ۲۴۳: | ||
از نیمه قرن چهارم تا نیمه قرن پنجم هجری، در حدود یک قرن، در اندلس اندیشهای فقهی پدید آمد که منتقد شیوه فقهی پیشین و به دنبال اصلاحاتی در نظام فقهی بود. | از نیمه قرن چهارم تا نیمه قرن پنجم هجری، در حدود یک قرن، در اندلس اندیشهای فقهی پدید آمد که منتقد شیوه فقهی پیشین و به دنبال اصلاحاتی در نظام فقهی بود. | ||
شاخصترین نماد این اندیشه، ابن عبدالبر اندلسی است که با جمودگرایی مالکی ستیز و مدتی هم به مذهب «ظاهری» گرایش پیدا کرد، اما دوباره به مذهب مالکی برگشت و به اصلاح در آن پرداخت. فقیه دیگری را که جزو منتقدان برجسته این عصر میتوان شمرد، ابوالولید باجی است. | شاخصترین نماد این اندیشه، [[ابن عبدالبر اندلسی]] است که با جمودگرایی مالکی ستیز و مدتی هم به مذهب «ظاهری» گرایش پیدا کرد، اما دوباره به مذهب مالکی برگشت و به اصلاح در آن پرداخت. فقیه دیگری را که جزو منتقدان برجسته این عصر میتوان شمرد، [[ابوالولید باجی]] است. | ||
پس از دوره منتقدان فقه مالکی، دوره جدیدی در عالم فقه در اندلس شروع میشود که از نظر تکیه بر ظواهر آیات احکام و رجوع مستقیم به اخبار و بررسی نقادانه آنها، با فقه ظاهری و فقه اصحاب حدیث، اشتراکاتی داشت و راه اجتهاد را برای فقیهان باز میگذاشت. | پس از دوره منتقدان فقه مالکی، دوره جدیدی در عالم فقه در اندلس شروع میشود که از نظر تکیه بر ظواهر آیات احکام و رجوع مستقیم به اخبار و بررسی نقادانه آنها، با فقه ظاهری و فقه اصحاب حدیث، اشتراکاتی داشت و راه [[اجتهاد]] را برای فقیهان باز میگذاشت. | ||
=== مذهب حنفی === | === مذهب حنفی === |