confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
اندلس (اسپانیا): تفاوت میان نسخه‌ها
←مذهب شیعه
| خط ۲۵۲: | خط ۲۵۲: | ||
=== مذهب شیعه === | === مذهب شیعه === | ||
بسیاری از [[شیعیان]] در اندلس می‌زیستند. برخی از دانشمندان اندلس [[شیعه]] اند که در بحث‌های آینده به معرفی آنان خواهیم پرداخت. با وجود گرایش‌های اموی در اندلس، دو مرکز برای تشیع وجود داشت: | بسیاری از [[شیعیان]] در اندلس می‌زیستند. برخی از دانشمندان اندلس [[شیعه]] اند که در بحث‌های آینده به معرفی آنان خواهیم پرداخت. با وجود گرایش‌های اموی در اندلس، دو مرکز برای تشیع وجود داشت: | ||
# اعراب | # اعراب | ||
# بربرها | # بربرها | ||
نخستین قیام عربی که با علویان ارتباط داشت، قیام عبدالله بن سعید بن عمار بن یاسر بود. گرایش‌های حزبی و | نخستین قیام عربی که با [[علویان]] ارتباط داشت، قیام عبدالله بن سعید بن عمار بن یاسر بود. گرایش‌های حزبی و قبیله‌ای به‌صورت موروثی در بین عربها وجود داشت. از این رو، عبدالله بن سعید از دشمنان حزب اموی اندلس به شمار می‌آمد و نتیجه قیام وی، شکست بود. | ||
«یاد از علی بن ابی‌طالب | «یاد از [[علی بن ابی طالب|علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام)]] در این دوره در اندلس، منحصر به ورود برخی از تابعینی است که از شاگردان و یاران علی (علیه‌السلام) بوده‌اند. یکی از آنها حنش صنعانی است که بنای جامع «سرقسطه» و «البیره» منسوب به وی می‌باشد. او در کنار علی (علیه‌السلام) و [[ابن زبیر]] بود. با این حال، به عنوان شخصی با گرایشات علوی در اندلس شناخته شده نیست.» | ||
در سال 165 ه. ق «حسین بن یحیی بن سعد بن عباده خزرجی»، در «سرقسطه» قیام و عبدالرحمن را از خلافت خلع کرد. جدّ او، سعید بن سعد، از شیعیان حضرت علی | در سال 165 ه. ق «حسین بن یحیی بن سعد بن عباده خزرجی»، در «سرقسطه» قیام و عبدالرحمن را از خلافت خلع کرد. جدّ او، سعید بن سعد، از شیعیان حضرت علی (علیه‌السلام) و کارگزار آن حضرت در [[یمن]] بود. برادرش، سعد هم از سوی آن حضرت، حاکم مصر بود. | ||
ابوبکر عبادة بن ماءالسماء، شاعر برجسته دولت حمودی و زبانِ شیعه در دوره دولت‌های مستقل، از همین خاندان است. | ابوبکر عبادة بن ماءالسماء، شاعر برجسته دولت حمودی و زبانِ شیعه در دوره دولت‌های مستقل، از همین خاندان است. | ||
| خط ۲۶۶: | خط ۲۶۵: | ||
بربرها گرایش بیش تری به [[تشیع]] داشتند. نفوذ تشیع در اندلس، ابتدا در بین بربرهایی بود که همراه اعراب در فتوحات شرکت داشتند و شاهد انحصارطلبی‌های اعراب در تقسیم غنایم و دستاوردهای فتوحات بودند. از آنجا که عدالت از محوری‌ترین شاخصه‌های عقاید شیعه است و پیشوایان شیعه، به ویژه امام علی علیه‌السلام در عدالت، بین همه مسلمانان شناخته شده بودند، بربرها به تشیع روی آوردند. | بربرها گرایش بیش تری به [[تشیع]] داشتند. نفوذ تشیع در اندلس، ابتدا در بین بربرهایی بود که همراه اعراب در فتوحات شرکت داشتند و شاهد انحصارطلبی‌های اعراب در تقسیم غنایم و دستاوردهای فتوحات بودند. از آنجا که عدالت از محوری‌ترین شاخصه‌های عقاید شیعه است و پیشوایان شیعه، به ویژه امام علی علیه‌السلام در عدالت، بین همه مسلمانان شناخته شده بودند، بربرها به تشیع روی آوردند. | ||
بربرها معمولاً در | بربرها معمولاً در سرزمینهای کوهستانی، در رشته کوه‌هایی که در میان شبه جزیره «ایبری» امتداد داشت، می‌زیستند؛ به ویژه در «الجوف» و «البیره». | ||
نخستین قیام شیعی بربرها، قیام «شقیا ابن عبدالواحد مکناسی» (151 ـ 160) در «شنتبریة»، علیه عبدالرحمن بن معاویه (مؤسس دولت امویان اندلس) بود. محدوده این قیام از غرب به «مارده» و «قوریه» و از شرق به «وادی الحجارة» و «کونکه»، یعنی تمام ارتفاعات میانی شبه جزیره ایبری بود. | نخستین قیام شیعی بربرها، قیام «شقیا ابن عبدالواحد مکناسی» (151 ـ 160) در «شنتبریة»، علیه عبدالرحمن بن معاویه (مؤسس دولت امویان اندلس) بود. محدوده این قیام از غرب به «مارده» و «قوریه» و از شرق به «وادی الحجارة» و «کونکه»، یعنی تمام ارتفاعات میانی شبه جزیره ایبری بود. | ||
| خط ۲۷۴: | خط ۲۷۳: | ||
در سال 160 شقیا توسط یکی از یارانش کشته شد. شاید بتوان این قیام را نخستین اقدام برای تأسیس دولتی شیعی در غربِ اسلامی‌دانست؛ زیرا این قیام، 20 سال پیش از قیام ادریسیان علوی (170 ه. ق) در مغرب برپا شده است. | در سال 160 شقیا توسط یکی از یارانش کشته شد. شاید بتوان این قیام را نخستین اقدام برای تأسیس دولتی شیعی در غربِ اسلامی‌دانست؛ زیرا این قیام، 20 سال پیش از قیام ادریسیان علوی (170 ه. ق) در مغرب برپا شده است. | ||
برخی از مسلمانان اندلس با سفر به [[عراق]]، با اندیشه‌های شیعی آشنا شدند و پس از بازگشت، به ترویج آنها پرداختند. در سال 179 محمد بن عیسی قرطبی، معروف به «اعشی» (متوفای 221 ه. ق) به عراق رفت و برخی کتاب‌های وسیع بن جراح ـ که از بزرگ‌ترین محدثان شیعی بود و کتاب‌هایی در دفاع از اندیشه‌های زیدیه نوشته بود ـ را به اندلس برد. اعشی در اندلس از فضایل حضرت علی | برخی از مسلمانان اندلس با سفر به [[عراق]]، با اندیشه‌های شیعی آشنا شدند و پس از بازگشت، به ترویج آنها پرداختند. در سال 179 محمد بن عیسی قرطبی، معروف به «اعشی» (متوفای 221 ه. ق) به عراق رفت و برخی کتاب‌های وسیع بن جراح ـ که از بزرگ‌ترین محدثان شیعی بود و کتاب‌هایی در دفاع از اندیشه‌های زیدیه نوشته بود ـ را به اندلس برد. اعشی در اندلس از فضایل حضرت علی (علیه‌السلام) سخن می‌گفت. به وی پیشنهاد شد در اندلس به قضاوت بپردازد، اما او نپذیرفت<ref>اسلام در اسپانیا (آندلس) | ||
https://hawzah.net › Magazine › View</ref> | https://hawzah.net › Magazine › View</ref>. | ||
== جنبش‌های شیعیان == | == جنبش‌های شیعیان == | ||