confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
کلینی از روستای کلین در 38 کیلومتری [[شهرری]] و نزدیک حسن آباد [[قم]] بود که در زمان [[امام حسن عسکری|امام عسگری(علیهالسلام)]] در همین روستا بدنیا آمد. وی مراحل ابتدایی [[علوم اسلامی]] را نزد پدر و دایی خود، علی بن محمد بن ابراهیم علان استاد حدیث، گذراند. | کلینی از روستای کلین در 38 کیلومتری [[شهرری]] و نزدیک حسن آباد [[قم]] بود که در زمان [[امام حسن عسکری|امام عسگری(علیهالسلام)]] در همین روستا بدنیا آمد. وی مراحل ابتدایی [[علوم اسلامی]] را نزد پدر و دایی خود، علی بن محمد بن ابراهیم علان استاد حدیث، گذراند. | ||
بعد از دوران کوتاهی که با [[منابع رجالی]] و حدیثی آشنا شد، برای ادامه تحصیل به شهرری رفت. در آن موقع هر چند شهرری بیشتر مردمانش [[شافعی]] و [[حنفی]] مذهب بودند ولی به خصوص روستاهای آن شیعیان دلباخته [[ | بعد از دوران کوتاهی که با [[منابع رجالی]] و حدیثی آشنا شد، برای ادامه تحصیل به شهرری رفت. در آن موقع هر چند شهرری بیشتر مردمانش [[شافعی]] و [[حنفی]] مذهب بودند ولی به خصوص روستاهای آن شیعیان دلباخته [[اهلبیت (علیهم السلام)|اهلبیت]] و مرکز [[شیعه]] نشین بود و اکثر [[اهلسنت و جماعت|اهلتسنن]] آن شهر، به دلیل اخلاق و رفتار اسلامی شیعیان، همیشه تحت تاثیر آنان بودند. از این رو، ری به شهر شیعه نشین معروف بود. | ||
[[اسماعیلیه|فرقه اسماعیلیه]] هم با انگیزه تسلط بر ایران بیشتر از همه در این نقطه بودند و به ترویج تفکر و آرای خود پرداخته بودند و لذا شهرری، مرکز برخورد آرا و اندیشههای فرقه اسماعیلیه، حنفی، شافعی و شیعه شده بود. شیخ کلینی در این زمان، در کنار گذراندن تحصیلات و علوم خود، ضمن آشنایی با اندیشههای دیگر مذاهب، پی برد که بعضی از این فرقهها میخواهند تشیع را از مسیر واقعی خود خارج کنند. او درد را شناخت و برای درمان آن، هدفش را انتخاب و تصمیم گرفت که به نوشتن احادیث بپردازد. کلینی درمحضر [[ابوالحسن محمد بن اسدی کوفی]] ساکن ری حدیث را آموخت و همان زمان که [[قرمطیان]] با عقاید التقاطی خود که مخلوطی از عقاید [[زرتشت]]، [[مانوی]] و اسلامی بود و به مبارزه با عقاید و مقدسات مسلمین پرداخته بودند، آنها را به نقد کشید و کتاب [[الرد علی القرامطه]] را نوشت و در دسترس شیعیان گذاشت. | [[اسماعیلیه|فرقه اسماعیلیه]] هم با انگیزه تسلط بر ایران بیشتر از همه در این نقطه بودند و به ترویج تفکر و آرای خود پرداخته بودند و لذا شهرری، مرکز برخورد آرا و اندیشههای فرقه اسماعیلیه، حنفی، شافعی و شیعه شده بود. شیخ کلینی در این زمان، در کنار گذراندن تحصیلات و علوم خود، ضمن آشنایی با اندیشههای دیگر مذاهب، پی برد که بعضی از این فرقهها میخواهند تشیع را از مسیر واقعی خود خارج کنند. او درد را شناخت و برای درمان آن، هدفش را انتخاب و تصمیم گرفت که به نوشتن احادیث بپردازد. کلینی درمحضر [[ابوالحسن محمد بن اسدی کوفی]] ساکن ری حدیث را آموخت و همان زمان که [[قرمطیان]] با عقاید التقاطی خود که مخلوطی از عقاید [[زرتشت]]، [[مانوی]] و اسلامی بود و به مبارزه با عقاید و مقدسات مسلمین پرداخته بودند، آنها را به نقد کشید و کتاب [[الرد علی القرامطه]] را نوشت و در دسترس شیعیان گذاشت. | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
عصر کلینی را باید عصر حدیث نامید. زیرا نهضتی که برای فراگیری و نوشتن احادیث آغاز شده بود سراسر [[جهان اسلام|ممالک اسلامی]] را فراگرفته بود و تشنگان علم حدیث از این شهر به آن شهر و از این محفل به آن محفل در جستجوی روایتگری بودند تا از او حدیثی فرا گیرند و بر اندوختههای خویش بیفزایند. تلاش اهلسنت در این عصر به قدری چشمگیر بود که میتوان گفت اهلسنت هر چه دارد از این عصر دارد. در این عصر که زمانش به حدود تقریبی یک قرن میرسد، [[صحاح سته]] (کتابهای شش گانه حدیثی اهلسنت) تدوین شد. | عصر کلینی را باید عصر حدیث نامید. زیرا نهضتی که برای فراگیری و نوشتن احادیث آغاز شده بود سراسر [[جهان اسلام|ممالک اسلامی]] را فراگرفته بود و تشنگان علم حدیث از این شهر به آن شهر و از این محفل به آن محفل در جستجوی روایتگری بودند تا از او حدیثی فرا گیرند و بر اندوختههای خویش بیفزایند. تلاش اهلسنت در این عصر به قدری چشمگیر بود که میتوان گفت اهلسنت هر چه دارد از این عصر دارد. در این عصر که زمانش به حدود تقریبی یک قرن میرسد، [[صحاح سته]] (کتابهای شش گانه حدیثی اهلسنت) تدوین شد. | ||
در این زمان شاگردان [[امام هادی|امام هادی(علیهالسلام)]]، امام حسن عسکری(علیهالسلام) و [[علی بن موسی بن جعفر|امام رضا(علیهالسلام)]] هنوز زنده بودند. اما از آنها جز کتابها و جزوههای کوچک و پراکنده چیزی در دست نبود و بسیاری از این کتابها و جزوهها نیز در همین عصر از بین رفت. کلینی با درک خطر نابودی احادیث، با وفات این حاملان احادیث به قم -شهر محدثان و شاگران [[ | در این زمان شاگردان [[امام هادی|امام هادی(علیهالسلام)]]، امام حسن عسکری(علیهالسلام) و [[علی بن موسی بن جعفر|امام رضا(علیهالسلام)]] هنوز زنده بودند. اما از آنها جز کتابها و جزوههای کوچک و پراکنده چیزی در دست نبود و بسیاری از این کتابها و جزوهها نیز در همین عصر از بین رفت. کلینی با درک خطر نابودی احادیث، با وفات این حاملان احادیث به قم -شهر محدثان و شاگران [[اهلبیت (علیهمالسلام)|اهلبیت(علیهالسلام)]] مهاجرت کرد. | ||
در این زمان در [[قم]] راویان و محدثان در هر [[مسجد]] و حسینیهای به نقل [[حدیث]] میپرداختند و بسیاری از اینان در شمار آخرین محدثانی بودند که بدون واسطه از زبان [[ائمه|ائمه(علیهالسلام)]] حدیث شنیده بودند. وجود این فرزانگان موجب شد که عاشقان کلام | در این زمان در [[قم]] راویان و محدثان در هر [[مسجد]] و حسینیهای به نقل [[حدیث]] میپرداختند و بسیاری از اینان در شمار آخرین محدثانی بودند که بدون واسطه از زبان [[ائمه|ائمه(علیهالسلام)]] حدیث شنیده بودند. وجود این فرزانگان موجب شد که عاشقان کلام اهلبیت(علیهالسلام) به این شهر مهاجرت کنند و کلینی یکی از این افراد بود. | ||
او با استفاده از محضر استادان بزرگی چون احمد بن محمد بن عیسی اشعری، احمد بن ادریس قمی (معروف به معلم)، عبدالله بن جعفر حمیری (مؤلف کتاب قُرب الاسناد) و فرزند او محمد بن عبدالله حمیری به فراگیری حدیث پرداخت. استادان و محدثانی که کلینی برای شکوفایی اندیشه خدایی خود از آنها بهره جسته است در حدود سی و پنج نفر میباشند. در میان اساتید کلینی [[علی بن ابراهیم قمی]] صاحب [[تفسیر قمی]] جایگاه بسزائی دارد؛ محدثی که نامش در اسناد بیش از هفت هزار و یکصد و چهل روایت (۷۱۴۰) از روایات [[الکافی|کتاب کافی]] به چشم میخورد | او با استفاده از محضر استادان بزرگی چون احمد بن محمد بن عیسی اشعری، احمد بن ادریس قمی (معروف به معلم)، عبدالله بن جعفر حمیری (مؤلف کتاب قُرب الاسناد) و فرزند او محمد بن عبدالله حمیری به فراگیری حدیث پرداخت. استادان و محدثانی که کلینی برای شکوفایی اندیشه خدایی خود از آنها بهره جسته است در حدود سی و پنج نفر میباشند. در میان اساتید کلینی [[علی بن ابراهیم قمی]] صاحب [[تفسیر قمی]] جایگاه بسزائی دارد؛ محدثی که نامش در اسناد بیش از هفت هزار و یکصد و چهل روایت (۷۱۴۰) از روایات [[الکافی|کتاب کافی]] به چشم میخورد<ref>معجم رجال الحدیث، آیتالله خویی، ج ۱۱، ص ۱۹۴</ref>. | ||
کلینی برای گردآوری احادیث امامان شیعه روستاها و شهرهای بیشماری را پشت سر نهاد و هر جا محدثی مییافت از او حدیث فرا میگرفت. [[کوفه]] یکی از شهرهایی بود که کلینی به آن قدم نهاد. در آن زمان کوفه یکی از مراکز بزرگ علمی بشمار میرفت و کمتر محدث و یا محققی بود که در سفرهای خود به آن شهر وارد نشده و از محضر عالمان آن جا استفادهای نکرده باشد. کوفه در حقیقت جای تبادل نظر و نقطه آغاز در جهان اسلام بشمار میرفت که همه آزادانه در آن به تبلیغ مذهب خود میپرداختند. از این رو هر یک از نویسندگان و محدثان مذاهب گوناگون اسلامی مجلس درس و بحثی برای خود برپا داشته بودند و به نقل احادیث خویش میپرداختند. | کلینی برای گردآوری احادیث امامان شیعه روستاها و شهرهای بیشماری را پشت سر نهاد و هر جا محدثی مییافت از او حدیث فرا میگرفت. [[کوفه]] یکی از شهرهایی بود که کلینی به آن قدم نهاد. در آن زمان کوفه یکی از مراکز بزرگ علمی بشمار میرفت و کمتر محدث و یا محققی بود که در سفرهای خود به آن شهر وارد نشده و از محضر عالمان آن جا استفادهای نکرده باشد. کوفه در حقیقت جای تبادل نظر و نقطه آغاز در جهان اسلام بشمار میرفت که همه آزادانه در آن به تبلیغ مذهب خود میپرداختند. از این رو هر یک از نویسندگان و محدثان مذاهب گوناگون اسلامی مجلس درس و بحثی برای خود برپا داشته بودند و به نقل احادیث خویش میپرداختند. | ||
خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
مجموعه کتاب [[الکافی]] که شامل [[اصول کافی]] (دو جلد)، فروع کافی (پنج جلد) و روضه کافی (یک جلد) است و دربردارنده ۱۶۱۹۹ حدیث از [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صلی الله علیه)]] میباشد. کتابی است که کلینی در طی بیست سال تلاش خستگی ناپذیر به تألیف آن موفق شده است. کلینی با تألیف این اثر جاودانه برتری و فضل علمای تشیع را نه تنها در روزگار خود، بلکه در تمام تاریخ اسلام به اثبات رساند. کاری که او در مدت بیست سال برای تشیع به پایان رساند، کاری بود که شش تن از بزرگترین عالمان اهلسنت در مدت یک قرن برای مذهب خود انجام دادند. | مجموعه کتاب [[الکافی]] که شامل [[اصول کافی]] (دو جلد)، فروع کافی (پنج جلد) و روضه کافی (یک جلد) است و دربردارنده ۱۶۱۹۹ حدیث از [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صلی الله علیه)]] میباشد. کتابی است که کلینی در طی بیست سال تلاش خستگی ناپذیر به تألیف آن موفق شده است. کلینی با تألیف این اثر جاودانه برتری و فضل علمای تشیع را نه تنها در روزگار خود، بلکه در تمام تاریخ اسلام به اثبات رساند. کاری که او در مدت بیست سال برای تشیع به پایان رساند، کاری بود که شش تن از بزرگترین عالمان اهلسنت در مدت یک قرن برای مذهب خود انجام دادند. | ||
شیخ کلینی علاوه بر تألیف مجموعه الکافی، کتابهای الرد علی القرامطه، <ref> در دورانی که «قرمطیان» با عقاید التقاطی خود، که مخلوطی از عقاید زردشتی، مانوی و اسلامی بود، به مبارزه با عقاید و مقدسات مسلمین پرداختند، کلینی با شجاعت شیعی خویش عقاید آنها را به نقد کشید و برای آگاه کردن شیعیان از این حرکت انحرافی کتاب «الرد علی القرامطه» را نوشت و در دسترس شیعیان قرار داد. </ref> تفسیر رؤیا (تعبیر خواب)، مجموعه شعر (حاوی قصایدی که شعرا در مناقب و فضایل | شیخ کلینی علاوه بر تألیف مجموعه الکافی، کتابهای الرد علی القرامطه، <ref> در دورانی که «قرمطیان» با عقاید التقاطی خود، که مخلوطی از عقاید زردشتی، مانوی و اسلامی بود، به مبارزه با عقاید و مقدسات مسلمین پرداختند، کلینی با شجاعت شیعی خویش عقاید آنها را به نقد کشید و برای آگاه کردن شیعیان از این حرکت انحرافی کتاب «الرد علی القرامطه» را نوشت و در دسترس شیعیان قرار داد. </ref> تفسیر رؤیا (تعبیر خواب)، مجموعه شعر (حاوی قصایدی که شعرا در مناقب و فضایل اهلبیت علیهمالسلام سرودهاند)، کتاب رسایل ائمه اطهار (علیهالسلام) و کتاب [[رجال]] را تألیف کرده است. | ||
== وفات و مدفن == | == وفات و مدفن == |