۱٬۵۶۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
جبهه آزادی بخش اریتره از اصلی ترین احزاب سیاسی است که مبارزات استقلال طلبانه خود را با سلطه بیگانه، (ایتالیا و انگلیس) برای آزادی اریتره آغاز کرد. <br> | جبهه آزادی بخش اریتره از اصلی ترین احزاب سیاسی است که مبارزات استقلال طلبانه خود را با سلطه بیگانه، (ایتالیا و انگلیس) برای آزادی اریتره آغاز کرد. <br> | ||
این جبهه، نخستین بار در سال 1961 آشکارا وارد فعالیت های سیاسی و نظامی شد. متأسفانه بعد از درگذشت رهبر جبهه، «اواته» در سال 1962، جبهه به خاطر مسایل قومی و مذهبی دچار اختلاف شد. محور این اختلاف ها پیرامون مسلمانان و مسیحیان دور می زد. این اختلاف ها باعث از هم گسیختگی نهضت شد؛ زیرا مسیحیان خواستار پیوستن اریتره به اتیوپی بودند و مسلمانان، استقلال خاک اریتره را می خواستند. در اثر این کشمکش، گروه های سیاسی در سال های 1977 ـ 1980 سرگرم نبرد با خود بودند و جنگ بین نیروهای آزادی خواه به شدت ادامه داشت. | این جبهه، نخستین بار در سال 1961 آشکارا وارد فعالیت های سیاسی و نظامی شد. متأسفانه بعد از درگذشت رهبر جبهه، «اواته» در سال 1962، جبهه به خاطر مسایل قومی و مذهبی دچار اختلاف شد. محور این اختلاف ها پیرامون مسلمانان و مسیحیان دور می زد. این اختلاف ها باعث از هم گسیختگی نهضت شد؛ زیرا مسیحیان خواستار پیوستن اریتره به اتیوپی بودند و مسلمانان، استقلال خاک اریتره را می خواستند. در اثر این کشمکش، گروه های سیاسی در سال های 1977 ـ 1980 سرگرم نبرد با خود بودند و جنگ بین نیروهای آزادی خواه به شدت ادامه داشت. | ||
<br> | |||
در سال 1981 گروه های درگیر با میانجی گری برخی از کشورهای اسلامی، بر سر آتش بس و حل اختلافات از راه مذاکره توافق کردند. در پی این توافق، گروه های سیاسی فعالیت های خود را بر دو محور متمرکز نمودند: | |||
1<br> | |||
ـ در صحنه نظامی، که با سر و سامان دادن به وضع جبهه های مقاومت در برابر نیروهای اشغالگر اتیوپی، آنان را در موقعیت بدی قرار دادند. | |||
<br> | |||
2 ـ در عرصه سیاسی، در این زمینه بیشترین تلاش جبهه مقاومت برای نزدیکی گروه های سیاسی ـ نظامی به یکدیگر بود. به این منظور در سال 1982 با دعوت عربستان سعودی، سران احزاب زیر، برای ائتلاف، در جده گرد هم آمدند: | |||
<br> | |||
الف ـ «عبداللّه ادریس»، رهبر «جبهه آزادی بخش اریتره»؛ | |||
<br> | |||
ب ـ «عثمان صالح صبی»، رهبر «نیروهای آزادی بخش مردم ـ جبهه آزادی بخش اریتره»؛ | |||
<br> | |||
ج ـ «ابوبکر گیمان»، نماینده «جبهه آزادی بخش خلق اریتره ـ شورای انقلاب | |||
<br> | |||