confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
بـدین وسیله فرعون به مردم القا میکرد که شما، خود، دارای دین و آیین هستید و با بودن موسی از دو جهت نگران شما هستم: یکی آن که دین و عقیدهٔ بتپرستی شما را تباه کند و دیگر آن که دنیای شما را با قدرت نظامی، ناامنی و اختلافافکنی به فساد کشاند؛ اما حضرت موسی در برابر این تهدید فرعون، با یادآوری دو صفت تکبرورزی و بیایمانی این اشرار به خدا پناه میبرد<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج17، ص 328.</ref>. | بـدین وسیله فرعون به مردم القا میکرد که شما، خود، دارای دین و آیین هستید و با بودن موسی از دو جهت نگران شما هستم: یکی آن که دین و عقیدهٔ بتپرستی شما را تباه کند و دیگر آن که دنیای شما را با قدرت نظامی، ناامنی و اختلافافکنی به فساد کشاند؛ اما حضرت موسی در برابر این تهدید فرعون، با یادآوری دو صفت تکبرورزی و بیایمانی این اشرار به خدا پناه میبرد<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج17، ص 328.</ref>. | ||
=عوامل پیدایش استکبار= | == عوامل پیدایش استکبار == | ||
در قرآن، زمینهها و عوامل متعددی برای گرفتاری در دام استکبار بیان شده که به دو مورد اشاره میشود: | در قرآن، زمینهها و عوامل متعددی برای گرفتاری در دام استکبار بیان شده که به دو مورد اشاره میشود: | ||
== | === جرم و گناه === | ||
{{متن قرآن |وَ أَمَّا الَّذینَ کَفَرُوا أَفَلَمْ تَکُنْ آیاتی تُتْلی عَلَیکُمْ فَاسْتَکْبَرْتُمْ وَ کُنْتُمْ قَوْماً مُجْرِمین»<ref> |سوره = جاثیه |آیه = 31 }} | |||
«امّا کسانی که [[کافر]] شدند (به آنها گفته میشود:) مگر آیات من بر شما خوانده نمیشد و شما استکبار کردید و قوم مجرمی بودید؟!» | |||
این آیه توضیحی است بر مسألهٔ استکبار کافران در برابر آیات خدا و دعوت انبیاء الهی که در آیات قبل به صورت اجمالی بیان شد؛ و خود این آیه بیانگر اینست که جرم و [[گناه]، سرانجام آنان را به وادی استکبار کشانده است<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصر خسرو، 1372ش، چاپ سوم، ج9، ص122 و تفسیر نمونه، ج21، ص284.</ref>. | |||
=== توانگری اقتصادی === | |||
== | |||
در آیات فراوانی به این رذیلهٔ اخلاقی اشاره شده که به ذکر نمونههایی بسنده میگردد: | در آیات فراوانی به این رذیلهٔ اخلاقی اشاره شده که به ذکر نمونههایی بسنده میگردد: | ||
{{متن قرآن |وَ نادی فِرْعَوْنُ فی قَوْمِهِ قالَ یا قَوْمِ أَلَیسَ لی مُلْکُ مِصْرَ وَ هذِهِ الْأَنْهارُ تَجْری مِنْ تَحْتی أَفَلاتُبْصِرُون |سوره = زخرف|آیه = 51 }} | |||
«فرعون در میان قوم خود ندا داد و گفت: ای قوم من! آیا حکومت مصر از آن من نیست، و این نهرها تحت فرمان من جریان ندارد؟ آیا نمیبینید؟» | «فرعون در میان قوم خود ندا داد و گفت: ای قوم من! آیا حکومت مصر از آن من نیست، و این نهرها تحت فرمان من جریان ندارد؟ آیا نمیبینید؟» | ||
با عنایت به این نوع آیات میتوان چنین نتیجه گرفت که یکی دیگر از علتهای طغیان مستکبران این است که خودشان را بینیاز از پروردگار خود میدانند | با عنایت به این نوع آیات میتوان چنین نتیجه گرفت که یکی دیگر از علتهای طغیان مستکبران این است که خودشان را بینیاز از پروردگار خود میدانند<ref>من هدی القرآن، ج18، ص223.</ref>: | ||
{{متن قرآن |کَلاَّ إِنَّ الْإِنْسانَ لَیطْغی أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی |سوره = علق |آیه = 6 و 7 }} | |||
«چنین نیست (که شما میپندارید) به یقین انسان طغیان میکند، از اینکه خود را بینیاز ببیند» | «چنین نیست (که شما میپندارید) به یقین انسان طغیان میکند، از اینکه خود را بینیاز ببیند» | ||
پروردگاری که سراپای وجود آنان را انعام کرده و نعمتهای بیشماری بر آنان ارزانی داشته است؛ ولی آنان کفران میکنند و از راه الهی منحرف میشوند | پروردگاری که سراپای وجود آنان را انعام کرده و نعمتهای بیشماری بر آنان ارزانی داشته است؛ ولی آنان کفران میکنند و از راه الهی منحرف میشوند<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج20، ص 325.</ref>. | ||
همچنانکه دربارهٔ قارون میفرماید: | |||
{{متن قرآن |إِنَّ قارُونَ کانَ مِنْ قَوْمِ مُوسی فَبَغی عَلَیهِمْ... |سوره = قصص |آیه = 76 }} | |||
«قارون از قوم موسی بود، اما بر آنان ستم کرد...» | «قارون از قوم موسی بود، اما بر آنان ستم کرد...» | ||
قارون بر اثر بهرهمندی از [[مال]] و ثروت فراوان، از خدا غافل شد و تکبر ورزید، طوریکه مال و منال دنیوی به هلاکت وی انجامید | قارون بر اثر بهرهمندی از [[مال]] و ثروت فراوان، از خدا غافل شد و تکبر ورزید، طوریکه مال و منال دنیوی به هلاکت وی انجامید<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج16، ص 75.</ref>. | ||
=آثار استکبار= | =آثار استکبار= |