۲۱٬۸۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
=آداب و رسوم= | =آداب و رسوم= | ||
جامعهٔ [[شیعیان خوجهٔ اثنیعشری]]، جامعهای کاملاً سنتی با قوانین عرفی خاص خود است که همهٔ اعضای آن خود را موظف به رعایت این قوانین ـ که در گذر زمان، از نسلی به نسل دیگر انتقال یافتهاند ـ میدانند. آداب و رسوم این جامعه به دو بخش سنتهای عمومی [[هندویی]] و سنتهای [[اسلامی]] تقسیم میشود؛ با این حال، پیوستگی عمیقی بین این سنتهای عمومی و دینی بهچشم میخورد.در واقع میتوان گفت جامعهٔ <big>شیعیان خوجهٔ اثنیعشری</big> بهدلیل پیشینهٔ تاریخی خود، برخی از آداب و رسوم خاص <sup>هندوها</sup> را در خود جای داده است. از این رو، در برخی از سنتهای این جامعه، هنوز ردپای عمیقی از سنتهای اصیل [[هندوستان]] ـ بهویژه هندوها ـ بهچشم میخورد؛ بنابراین، با اینکه اعضای این جامعه بیش از صد سال است که [[مذهب تشیع]] <big>اثنیعشری</big> را پذیرفتهاند و تا حد امکان سعی میکنند سنتهای برجایمانده از مذهب هندو را از خود دور سازند، ولی برخی از این سنتها همچنان در زمرهٔ آداب و رسوم پایدار این جامعه مانده است؛ بهگونهای که در مراسم شادی و سرور، جشن ازدواج، سوگواری، نوع پوشش، غذا و... میراث کهن هندی حاکم بر این جامعه مشهود است.<br> | جامعهٔ [[شیعیان خوجهٔ اثنیعشری]]، جامعهای کاملاً سنتی با قوانین عرفی خاص خود است که همهٔ اعضای آن خود را موظف به رعایت این قوانین ـ که در گذر زمان، از نسلی به نسل دیگر انتقال یافتهاند ـ میدانند. آداب و رسوم این جامعه به دو بخش سنتهای عمومی [[هندویی]] و سنتهای [[اسلامی]] تقسیم میشود؛ با این حال، پیوستگی عمیقی بین این سنتهای عمومی و دینی بهچشم میخورد.در واقع میتوان گفت جامعهٔ <big>شیعیان خوجهٔ اثنیعشری</big> بهدلیل پیشینهٔ تاریخی خود، برخی از آداب و رسوم خاص <sup>هندوها</sup> را در خود جای داده است. از این رو، در برخی از سنتهای این جامعه، هنوز ردپای عمیقی از سنتهای اصیل [[هندوستان]] ـ بهویژه هندوها ـ بهچشم میخورد؛ بنابراین، با اینکه اعضای این جامعه بیش از صد سال است که [[مذهب تشیع]] <big>اثنیعشری</big> را پذیرفتهاند و تا حد امکان سعی میکنند سنتهای برجایمانده از مذهب هندو را از خود دور سازند، ولی برخی از این سنتها همچنان در زمرهٔ آداب و رسوم پایدار این جامعه مانده است؛ بهگونهای که در مراسم شادی و سرور، جشن ازدواج، سوگواری، نوع پوشش، غذا و... میراث کهن هندی حاکم بر این جامعه مشهود است.<br> | ||
==آمیختگی آداب و رسوم هندویی و اسلامی== | |||
یکی از مهمترین سنتهای اصیل جامعهٔ شیعیان خوجهٔ اثنیعشری برپایی جشن ازدواج است که اوج آمیختگی آداب و رسوم هندویی و اسلامی در آن دیده میشود. ازدواج در بین شیعیان خوجهٔ اثنیعشری معمولاً بهصورت درونگروهی صورت میگیرد و اعضای هر جماعت معمولاً ترجیح میدهند فرزندانشان با دیگر افراد در همان جماعت ازدواج کنند. در جامعهٔ شیعیان خوجهٔ اثنیعشری، برخلاف <big>آیین هندویی</big>، مردان به خواستگاری دختران میروند. مراسم خواستگاری بهصورت سنتی انجام میشود و خانوادهٔ داماد در منزل عروس حضور مییابند. پس از توافق دربارهٔ ازدواج، مذاکرات رسمی در خصوص مهریه ـ که در زبان گجراتی <sub>«پودا»</sub> نام دارد ـ انجام میشود و بهدنبال آن، خبر نامزدی زوج جوان طی یک مهمانی موسوم به <sub>«سقای»</sub>، طبق آداب و رسوم ایالات گجرات اعلام میشود. پیش از عروسی، مراسم موسوم به <sub>«شادی»</sub> آغاز میشود... <br> | یکی از مهمترین سنتهای اصیل جامعهٔ شیعیان خوجهٔ اثنیعشری برپایی جشن ازدواج است که اوج آمیختگی آداب و رسوم هندویی و اسلامی در آن دیده میشود. ازدواج در بین شیعیان خوجهٔ اثنیعشری معمولاً بهصورت درونگروهی صورت میگیرد و اعضای هر جماعت معمولاً ترجیح میدهند فرزندانشان با دیگر افراد در همان جماعت ازدواج کنند. در جامعهٔ شیعیان خوجهٔ اثنیعشری، برخلاف <big>آیین هندویی</big>، مردان به خواستگاری دختران میروند. مراسم خواستگاری بهصورت سنتی انجام میشود و خانوادهٔ داماد در منزل عروس حضور مییابند. پس از توافق دربارهٔ ازدواج، مذاکرات رسمی در خصوص مهریه ـ که در زبان گجراتی <sub>«پودا»</sub> نام دارد ـ انجام میشود و بهدنبال آن، خبر نامزدی زوج جوان طی یک مهمانی موسوم به <sub>«سقای»</sub>، طبق آداب و رسوم ایالات گجرات اعلام میشود. پیش از عروسی، مراسم موسوم به <sub>«شادی»</sub> آغاز میشود... <br> | ||