confirmed، مدیران
۳۶٬۸۳۲
ویرایش
سجده: تفاوت میان نسخه‌ها
←روایاتی که بر سجود روی زمین تأکید می‌کنند
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
روایات در این زمینه فراوان است و با تعابیر متفاوت و مختلف در کتاب‌های روایی نقل شده است که ما در این جا به ذکر چند نمونه اکتفا می‌کنیم: | روایات در این زمینه فراوان است و با تعابیر متفاوت و مختلف در کتاب‌های روایی نقل شده است که ما در این جا به ذکر چند نمونه اکتفا می‌کنیم: | ||
# | # | ||
# از [[پیامبر اسلام (ص)|پیامبر اسلام (صلی الله علیه)]] نقل شده که فرمود: “جعلت لی الارض مسجداً و طهوراً”؛ زمین برای من محل سجده و پاک کننده قرار داده شد. این روایت در کتاب مسلم این گونه آمده است: “تمام زمین برای ما محل سجده قرار داده شد و خاکش برای ما پاک کننده (طهور)، در صورتی که آب یافت نشود”. | # از [[پیامبر اسلام (ص)|پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم)]] نقل شده که فرمود: “جعلت لی الارض مسجداً و طهوراً”؛ زمین برای من محل سجده و پاک کننده قرار داده شد. این روایت در کتاب مسلم این گونه آمده است: “تمام زمین برای ما محل سجده قرار داده شد و خاکش برای ما پاک کننده (طهور)، در صورتی که آب یافت نشود”. | ||
# در سنن ترمذی این گونه آمده است: “تمام زمین برای من مسجد و طهور قرار داده شد”. در کلام بیهقی چنین نقل شده است: “زمین برای من طهور و مسجد قرار داده شد” در کلام بیهقی با این بیان نیز ملاحظه می‌شود: “زمین برای من پاک و [[مسجد]] قرار داده شد و هر کجا که هنگام نماز شد نماز می‌خوانم هر طور که باشد”<ref>صحیح البخاری، ج 1، ص 113(نیاز به تکمیل دارد)؛ صحیح مسلم، ج 2، ص 64(نیاز به تکمیل دارد)؛ صحیح النسائی، ج 2، ص 32</ref>. | # در سنن ترمذی این گونه آمده است: “تمام زمین برای من مسجد و طهور قرار داده شد”. در کلام بیهقی چنین نقل شده است: “زمین برای من طهور و مسجد قرار داده شد” در کلام بیهقی با این بیان نیز ملاحظه می‌شود: “زمین برای من پاک و [[مسجد]] قرار داده شد و هر کجا که هنگام نماز شد نماز می‌خوانم هر طور که باشد”<ref>صحیح البخاری، ج 1، ص 113(نیاز به تکمیل دارد)؛ صحیح مسلم، ج 2، ص 64(نیاز به تکمیل دارد)؛ صحیح النسائی، ج 2، ص 32</ref>. | ||
# | # | ||
# [[ابوذر غفاری|اباذر]] نقل می‌کند که رسول خدا (صلی الله علیه) فرمود: “زمین برای تو محل سجده است. پس هر کجا که وقت نماز شد، نماز بخوان”. <ref>صحیح النسائی، ج 2، ص 37</ref> | # [[ابوذر غفاری|اباذر]] نقل می‌کند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: “زمین برای تو محل سجده است. پس هر کجا که وقت نماز شد، نماز بخوان”. <ref>صحیح النسائی، ج 2، ص 37</ref> | ||
# | # | ||
# [[ابن عباس]] می‌گوید: “پیامبر (صلی الله علیه) بر سنگ سجده کرد”<ref>حاکم در مستدرک آن روایت را نقل کرده و ذهبی آن را تصحیح نموده است، ج 3، ص 473</ref>. | # [[ابن عباس]] می‌گوید: “پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بر سنگ سجده کرد”<ref>حاکم در مستدرک آن روایت را نقل کرده و ذهبی آن را تصحیح نموده است، ج 3، ص 473</ref>. | ||
# | # | ||
# ابو سعید خدری روایت می‌کند: “من با چشمان خودم دیدم که بر پیشانی و بینی رسول خدا (صلی الله علیه) اثر خاک و گل بود”<ref>صحیح البخاری، ج 1، ص 2- 198- 163- 253- 256- 258- 259؛ سنن ابی داود، ج 1، ص 143 و 144؛ السنن الکبری، ج 2، ص 106</ref>. | # ابو سعید خدری روایت می‌کند: “من با چشمان خودم دیدم که بر پیشانی و بینی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) اثر خاک و گل بود”<ref>صحیح البخاری، ج 1، ص 2- 198- 163- 253- 256- 258- 259؛ سنن ابی داود، ج 1، ص 143 و 144؛ السنن الکبری، ج 2، ص 106</ref>. | ||
# | # | ||
# [[جابر بن عبدالله انصاری|جابربن عبدالله]] می‌گوید: “من با رسول خدا (صلی الله علیه) نماز ظهر می‌خواندم. به خاطر شدت گرما و حرارت یک تکه سنگ در دست خود گذاشتم تا این که سرد شود و بر آن سجده کنم”. | # [[جابر بن عبدالله انصاری|جابربن عبدالله]] می‌گوید: “من با رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نماز ظهر می‌خواندم. به خاطر شدت گرما و حرارت یک تکه سنگ در دست خود گذاشتم تا این که سرد شود و بر آن سجده کنم”. | ||
# | # | ||
# [[انس بن مالک]] می‌گوید: “ما با پیامبر (صلی الله علیه) در گرمای شدید [[نماز]] می‌خواندیم، هر یکی از ما سنگ بر می‌داشتیم و در دست خود نگه می‌داشتیم تا این که خنک شود، وقتی سرد شد می‌گذاشتیم و بر آن سجده می‌کردیم”<ref>السنن الکبری، ج 2، ص 106</ref>. | # [[انس بن مالک]] می‌گوید: “ما با پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در گرمای شدید [[نماز]] می‌خواندیم، هر یکی از ما سنگ بر می‌داشتیم و در دست خود نگه می‌داشتیم تا این که خنک شود، وقتی سرد شد می‌گذاشتیم و بر آن سجده می‌کردیم”<ref>السنن الکبری، ج 2، ص 106</ref>. | ||
# | # | ||
# [[عمر بن خطاب]] می‌گوید: “در شب بارانی برای [[نماز صبح]] خارج شدیم؛ چون زمین گل آلود شده بود، هر یک از ما مقداری سنگ جمع‌آوری کردیم و در حیاط مسجد فرش کردیم و بر آن نماز گزاردیم، وقتی [[حضرت محمد (ص)|پیامبر (صلی الله علیه)]] متوجه این مسئله شد، فرمود: چه چیز خوبی، پس این شروع نماز خواندن با سجده بر سنگ بود”<ref>سنن ابوداود؛ ج 1، ص 75؛ السنن الکبری، ج 2، ص 440</ref>. | # [[عمر بن خطاب]] می‌گوید: “در شب بارانی برای [[نماز صبح]] خارج شدیم؛ چون زمین گل آلود شده بود، هر یک از ما مقداری سنگ جمع‌آوری کردیم و در حیاط مسجد فرش کردیم و بر آن نماز گزاردیم، وقتی [[حضرت محمد (ص)|پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)]] متوجه این مسئله شد، فرمود: چه چیز خوبی، پس این شروع نماز خواندن با سجده بر سنگ بود”<ref>سنن ابوداود؛ ج 1، ص 75؛ السنن الکبری، ج 2، ص 440</ref>. | ||
# | # | ||
# عیاض بن عبدالله قرشی نقل می‌کند: “چون پیامبر (صلی الله علیه) دید مردی بر عمامه ای که بر سرش است، سجده می‌کند، اشاره فرمود عمامه ات را به عقب بکش و اشاره فرمود با پیشانی ات سجده کن”<ref> السنن الکبری، ج 2، ص 105</ref>. | # عیاض بن عبدالله قرشی نقل می‌کند: “چون پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) دید مردی بر عمامه ای که بر سرش است، سجده می‌کند، اشاره فرمود عمامه ات را به عقب بکش و اشاره فرمود با پیشانی ات سجده کن”<ref> السنن الکبری، ج 2، ص 105</ref>. | ||
# | # | ||
# این‌ها نمونه‌ای از روایات فراوانی است که بیان می‌کند سجود باید بر خاک و زمین باشد. بیهقی می‌گوید: … اگر سجود بر پارچه و لباس جایز بود، باید در روایات به آن اشاره می‌شد؛ چرا که سجده بر آن از برداشتن سنگ و خنک کردن در دست برای سجود راحت تر بود<ref>مسند احمد حنبل، ج 1، ص 321</ref>. | # این‌ها نمونه‌ای از روایات فراوانی است که بیان می‌کند سجود باید بر خاک و زمین باشد. بیهقی می‌گوید: … اگر سجود بر پارچه و لباس جایز بود، باید در روایات به آن اشاره می‌شد؛ چرا که سجده بر آن از برداشتن سنگ و خنک کردن در دست برای سجود راحت تر بود<ref>مسند احمد حنبل، ج 1، ص 321</ref>. | ||