سید شهاب الدین مرعشی نجفی: تفاوت میان نسخه‌ها

علامه سید محمود مرعشی با اینکه بخشی از وقتش را به امور عبادی اختصاص داده بود، پاره‌ای از اوقاتش خواه ناخواه به زندگی روزمره مرتبط می‌شد، و بخشی از آن به تدریس علوم و فنون می‌گذشت، ولی از عرصه نگارش و عرضه آثار علمی به جامعه غافل نبود و آثار متعددی از خویش بر جای نهاده است که به جز برخی از آنها، بقیه مخطوط مانده و به طبع نرسیده‌اند. معروف‌ترین اثر وی کتابی است مفصل در علم انساب، با نام [[مشجرات السادۀ العلویین]]، که برخی از نسابه‌های مطرح از جمله فرزند ایشان مرحوم مرعشی نجفی از این اثر در آثار خویش بهره بسیار برده‌اند. وی همچنین کتابی با نام‌هادم اللذات نوشته، چنانکه به سبب تبحرش در دانش پزشکی، حاشیه‌ای بر قانون حکیم [[ابن سینا]] نگاشته است. رساله‌ای درباره [[آل طاووس]] نوشته که به همراه مهج الدعوات [[سید ابن طاووس]] به چاپ رسیده، چنانکه اثر دیگری از وی با نام وجیزه که در زمینه زیارات است نیز به همراه سلامه المرصاد به طبع رسیده است.  

حاشیه بر [[کفایه الاصول]] استادش آخوند خراسانی و حاشیه‌ای بر [[مکاسب]] [[شیخ انصاری]] از دیگر آثار وی می‌باشد. او همچنین بر تشریح الافلاک [[شیخ بهایی]]، رساله مشتقات آقا صادق تبریزی، ریاض المسائل [[سید علی طباطبایی]]، [[شرح لمعه]] [[شهیدین]]، قوانین [[میرزای قمی]] و برخی آثار دیگر نیز حاشیه نوشته است. تنوع موضوعی و کثرت این آثار در کنار حجم اقدامات دینی و شرعی مرحوم مرعشی حاکی از اعتنای وافر ایشان به مقوله نگارش و پژوهش است.