confirmed
۱٬۱۳۰
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
سید ساجد علی نقوی در سال ۱۹۵۸تا ۱۹۷۰میلادی در همین مدرسه به تدریس [[ اهل بیت|علوم اهل بیت(ع)]] مشغول بود.<ref>سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۱.</ref> | سید ساجد علی نقوی در سال ۱۹۵۸تا ۱۹۷۰میلادی در همین مدرسه به تدریس [[ اهل بیت|علوم اهل بیت(ع)]] مشغول بود.<ref>سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۱.</ref> | ||
وی در سال 1970م برای ادامه تحصیلات بیشتر، به [[نجف اشرف]] عزیمت کرد و تا 1975م به تحصیل علم پرداخت. استادان او از این قرار بوده اند: | وی در سال 1970م برای ادامه تحصیلات بیشتر، به [[نجف اشرف]] عزیمت کرد و تا 1975م به تحصیل علم پرداخت. استادان او از این قرار بوده اند: | ||
۱-حجۀ الاسلام مدرس افغانی ۲-آیه الله شیخ جواد تبریزی ۳-آیۀ الله سید [[سید محمد باقر صدر|محمد باقر صدر]] ۴- آیۀ الله ابو القاسم | ۱-حجۀ الاسلام مدرس افغانی ۲-آیه الله شیخ جواد تبریزی ۳-آیۀ الله سید [[سید محمد باقر صدر|محمد باقر صدر]] ۴- [[سید ابوالقاسم خویی|آیۀ الله ابو القاسم خویی]] ۵- [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی(رح)]].<ref>سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۱.</ref> | ||
هنگامی که حزب بعث [[عراق]] علمای شیعه را از عراق خارج کرد، وی در سال ۱۹۷۵م به [[قم]] آمد و در درس خارج آیۀ الله العظمی [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سید محمد رضا گلپایگانی]] شرکت کرد و پس از اتمام تحصیلاتش، در قم و [[نجف]] به کار تدریس مشغول شد، مولانا سید افتخار حسین نقوی و مولانا غلام رسول عرفانی از شاگردان او بوده اند.<ref>نقوی، تذکره علمای،۱۳۷۰ش، ص۸۶.</ref> | هنگامی که حزب بعث [[عراق]] علمای شیعه را از عراق خارج کرد، وی در سال ۱۹۷۵م به [[قم]] آمد و در درس خارج آیۀ الله العظمی [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سید محمد رضا گلپایگانی]] شرکت کرد و پس از اتمام تحصیلاتش، در قم و [[نجف]] به کار تدریس مشغول شد، مولانا سید افتخار حسین نقوی و مولانا غلام رسول عرفانی از شاگردان او بوده اند.<ref>نقوی، تذکره علمای،۱۳۷۰ش، ص۸۶.</ref> | ||
در سال 1978م به روالپندی بازگشت و در مدرسه آیۀ الله حکیم، مدرس اعلا شد و از زمان وردوش، این مدرسه رونق و جان تازه ای گرفت. او مؤسسۀ» هیأت علمای امامیه« را بینان نهاد و همین هیأت، در سال ۱۹۸۰م در اسلام آباد گردهمایی [[مذهب شیعه|شیعه]] را تشکیل داد و بدین وسیله بینش و احساس سیاسی [[مذهب شیعه|شیعیان]] را بالا برد.<ref>سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۲.</ref> | در سال 1978م به روالپندی بازگشت و در مدرسه آیۀ الله حکیم، مدرس اعلا شد و از زمان وردوش، این مدرسه رونق و جان تازه ای گرفت. او مؤسسۀ» هیأت علمای امامیه« را بینان نهاد و همین هیأت، در سال ۱۹۸۰م در اسلام آباد گردهمایی [[مذهب شیعه|شیعه]] را تشکیل داد و بدین وسیله بینش و احساس سیاسی [[مذهب شیعه|شیعیان]] را بالا برد.<ref>سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۲.</ref> |