۲۲٬۰۶۱
ویرایش
صفر المظفر: تفاوت میان نسخه‌ها
←نام‌گذاری
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== نام‌گذاری == | == نام‌گذاری == | ||
جایگاه صَفَر، صفرالمظفّر یا صفرالخیر دومین ماه قمری است. | جایگاه صَفَر، صفرالمظفّر یا صفرالخیر دومین ماه قمری است. | ||
صفر به معنی تهی و خالی است. دلیل نام‌گذاری آن است که در این ماه بازارهایى در [[یمن]] به پا می‌شد که آن را صفرى می‌گفتند و از آنجا آذوقه می‌گرفتند و هر که به بازار نمی‌رسید از گرسنگى هلاک می‌شد، برخی نیز گفته‌اند: چون این ماه پس از [[ | صفر به معنی تهی و خالی است. دلیل نام‌گذاری آن است که در این ماه بازارهایى در [[یمن]] به پا می‌شد که آن را صفرى می‌گفتند و از آنجا آذوقه می‌گرفتند و هر که به بازار نمی‌رسید از گرسنگى هلاک می‌شد، برخی نیز گفته‌اند: چون این ماه پس از [[محرم الحرام|ماه محرم]] است و مردم دوران جاهلیت در ماه محرم (به دلیل اینکه از ماه‌های حرام بود) از جنگ دست می‌کشیدند، با فرارسیدن ماه صفر به جنگ روی می‌آوردند و خانه‌ها خالی می‌ماند؛ از این رو به آن صفر گفته‌اند<ref>مسعودی، ج۲، ص۱۸۸.</ref>. | ||
ممکن است علت نام‌گذاری آن به تهی و خالی از آن جهت باشد که عرب‌های عصر جاهلیت پس از تحمل سه ماه متوالی حرام ([[ذیقعده]]، [[ذی‌الحجه|ذیحجه]] و [[ماه محرم|محرم]]) و خویشتن‌داری اجباری از قتل، غارت و چپاول گری، با آغاز ماه صفر اقدام به [[جنگ]] و خون‌ریزی یکدیگر می‌کردند و روستانشینان و ساکنان کم جمعیت بادیه‌ها از ترس هجوم آنان، اسباب و اثاثیه خویش را جمع کرده و به جاهای امن تر کوچ می‌کردند و روستاها و بادیه‌های خود را ناچارا ترک و خالی می‌کردند. | ممکن است علت نام‌گذاری آن به تهی و خالی از آن جهت باشد که عرب‌های عصر جاهلیت پس از تحمل سه ماه متوالی حرام ([[ذیقعده]]، [[ذی‌الحجه|ذیحجه]] و [[ماه محرم|محرم]]) و خویشتن‌داری اجباری از قتل، غارت و چپاول گری، با آغاز ماه صفر اقدام به [[جنگ]] و خون‌ریزی یکدیگر می‌کردند و روستانشینان و ساکنان کم جمعیت بادیه‌ها از ترس هجوم آنان، اسباب و اثاثیه خویش را جمع کرده و به جاهای امن تر کوچ می‌کردند و روستاها و بادیه‌های خود را ناچارا ترک و خالی می‌کردند. | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
گرچه عرب‌های [[جزیرة العرب]] در عصر جاهلیت، برخلاف سنت ابراهیمی، در برخی از سال‌ها حرمت ماه محرم را شکسته و آن را برای قتل و غارت مباح کرده و به جای آن، ماه صفر را ماه حرام قرار می‌دادند، ولیکن پس از ظهور [[اسلام]]، چهار ماه حرام همانند سنت ابراهیمی در ماه‌های [[رجب]]، [[ذیقعده|ذی قعده]]، [[ذی الحجه|ذیحجه]] و محرم منحصر گردید و ماه صفر در بین آنها قرار نگرفت. | گرچه عرب‌های [[جزیرة العرب]] در عصر جاهلیت، برخلاف سنت ابراهیمی، در برخی از سال‌ها حرمت ماه محرم را شکسته و آن را برای قتل و غارت مباح کرده و به جای آن، ماه صفر را ماه حرام قرار می‌دادند، ولیکن پس از ظهور [[اسلام]]، چهار ماه حرام همانند سنت ابراهیمی در ماه‌های [[رجب]]، [[ذیقعده|ذی قعده]]، [[ذی الحجه|ذیحجه]] و محرم منحصر گردید و ماه صفر در بین آنها قرار نگرفت. | ||
ماه صفر، دومین ماه سال قمری است، که پس از [[ماه محرم الحرام]] و پیش از [[ماه ربیع الاول]] قرار گرفته است. | ماه صفر، دومین ماه سال قمری است، که پس از [[محرم الحرام|ماه محرم الحرام]] و پیش از [[ماه ربیع الاول]] قرار گرفته است. | ||
ابن عساکر درباره علل نام‌گذاری ماه‌های قمری از جمله محرم و صفر گفت: إنّما سُمّی المحرم لأن القتال حرم فیه، و صفر لأن العرب کانت تنزل فیه بلادا یقال صفر و... ؛ ماه محرم، بدین جهت محرم خوانده شده است که جنگ و درگیری در آن حرام گردید و ماه صفر از آن جهت صفر گفته شده است که عرب‌ها در این ماه بر مکان‌هایی فرود می‌آمدند که به آنها "صفر" گفته می‌شد. و واژه صفر، در برخی از واژهنامهها به معنای تهی و خالی نیز آمده است. هم چنین به معنای گرسنگی، یرقان و زردی چهره نیز تفسیر گردید. | ابن عساکر درباره علل نام‌گذاری ماه‌های قمری از جمله محرم و صفر گفت: إنّما سُمّی المحرم لأن القتال حرم فیه، و صفر لأن العرب کانت تنزل فیه بلادا یقال صفر و... ؛ ماه محرم، بدین جهت محرم خوانده شده است که جنگ و درگیری در آن حرام گردید و ماه صفر از آن جهت صفر گفته شده است که عرب‌ها در این ماه بر مکان‌هایی فرود می‌آمدند که به آنها "صفر" گفته می‌شد. و واژه صفر، در برخی از واژهنامهها به معنای تهی و خالی نیز آمده است. هم چنین به معنای گرسنگی، یرقان و زردی چهره نیز تفسیر گردید. | ||