confirmed
۱٬۱۳۰
ویرایش
خط ۱۷۷: | خط ۱۷۷: | ||
چنانچه در سوم ژوئن۲۰۰۴، از ساير مناطق مانند: «بگروت، جلال آباد، اشکهنداس، جوتل، جگلوت، رحيم آباد، نلتر، نومل، دينور،» حداقل پنج هزار نفر براي انجام تظاهرات نزد پل دينور جمع شدند اين تظاهرات عليه اعلام وضعيت فوق العاده در منطقه گلگت و همچنين آزادی شهيد سيد ضياءالدين از زندان بود، چنانچه سيد ضياءالدين همراه دوستان خود که تعدادشان نود نفر بودند بعد از يک ماه از زندان آزاد شدند. <ref>سعیدی، تاریخ تشیع، ۱۴۰۰ش، ص۲۸۵.</ref> | چنانچه در سوم ژوئن۲۰۰۴، از ساير مناطق مانند: «بگروت، جلال آباد، اشکهنداس، جوتل، جگلوت، رحيم آباد، نلتر، نومل، دينور،» حداقل پنج هزار نفر براي انجام تظاهرات نزد پل دينور جمع شدند اين تظاهرات عليه اعلام وضعيت فوق العاده در منطقه گلگت و همچنين آزادی شهيد سيد ضياءالدين از زندان بود، چنانچه سيد ضياءالدين همراه دوستان خود که تعدادشان نود نفر بودند بعد از يک ماه از زندان آزاد شدند. <ref>سعیدی، تاریخ تشیع، ۱۴۰۰ش، ص۲۸۵.</ref> | ||
==شهادت سيد ضياءالدين رضوی== | ==شهادت سيد ضياءالدين رضوی== | ||
ايشان در هشتم ژوئن ۲۰۰۵م، ساعت يازده صبح در نزديکی خانهاش توسط افراد مسلح زخمی شدند، و راننده ايشان حسين اکبر در محل حادثه به شهادت رسيد، اما شهيد ضياءالدين و يک از محافظانش به شدت زخمی شدند. شيعيان، ايشان و محافظ ايشان رابه بيمارستان گلگت رسانند. اين خبر اسفناک مانند شعله آتش سراسر منطقه فراگرفت، بخاطر وضعيت بد زخميها، سيد ضياءالدين رضوي و تنوير حسين را به وسيلة هوليکپتر به بيمارستان ارتش «روالپيندی» منتقل شدند، چنانچه در پندی در تاريخ ۱۳/ژوئن/۲۰۰۵م، پنج شنبه ساعت سه شب سيد ضياءالدين به شهادت رسيدند. مردم و شيعيان منطقه گلگت و بلتستان در حسينيهها و مساجد طلاب منطقه گلگت و بلتستان حوزههای علميه قم ايران و مشهد مقدس و سراسر پاکستان برای سلامتی و شفاءيابی ايشان دعا ميکردند. اما ايشان به شهادتای که آروز ديرينهشان بود، رسيد به شهادت رسيدند.<ref>دنيوری، شهيد ضياءالدين رضوی، ۲۰۰۹م، ص۱۱۹.</ref> | |||
وقتي خبر شهادت سيد ضياءالدين از طريق شبکههای مختلف پخش شد، مردم و شيعيان گلگت و بلتستان عزادار شدند و برای ايشان گريه کردند، آشک ريختند. مردم با صداي بلند ميگريستند. بعد از شهادت ايشان هفت روز مراسم و مجالس عزا و چهل روز عزا عمومي سراسر منطقه گلگت و بلتستان اعلام شد. و برای تشييع جنازه ايشان شيعيان اثناعشری و اسماعيلی از مناطق گوناگون منطقه گلگت و اطراف آن مانند نگر و هنزه آمدند.<ref>دنيوری، شهيد ضياءالدين رضوی، ۲۰۰۹م، ص۱۲۰.</ref> |