۸۸٬۱۲۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== ریاضت == | == ریاضت == | ||
برخی از روحانیه زندگی دنیوی را بر خود دشوار کرده خود را از نعمات و لذات محروم میکردند، مثلا غذاهای ناسازگار میخوردند و نیز خوراکهای تلخ و بدبو را در عالم تصور و خیالشان عسل و انگبین میانگاشتند. با اینحال برخی از ایشان پس از آن که مدتی به دنیاپرستی گراییدند، دنیا را ترک کرده و طعامهای لذیذ و شرابهای گوارا و لباسهای نرم و عطریات خوشبو را فرو گذاردند و دلهای خود را به ترک آن مشغول کردند. | برخی از روحانیه زندگی دنیوی را بر خود دشوار کرده خود را از نعمات و لذات محروم میکردند، مثلا غذاهای ناسازگار میخوردند و نیز خوراکهای تلخ و بدبو را در عالم تصور و خیالشان عسل و انگبین میانگاشتند. با اینحال برخی از ایشان پس از آن که مدتی به دنیاپرستی گراییدند، دنیا را ترک کرده و طعامهای لذیذ و شرابهای گوارا و لباسهای نرم و عطریات خوشبو را فرو گذاردند و دلهای خود را به ترک آن مشغول کردند. | ||
و برخی دیگر | و برخی دیگر معتقد بودند که [[زهد]] در دنیا حرام است، اما طعامهای نیکو و عیش و نوش حلال است و اغنیا و توانگران در نزد خداوند بیش از فقرا ارج و منزلت دارند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، چاپ دوم، ص 205 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
<ref>ملطی ابو الحسین محمد بن احمد، التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثری، قاهره سال 1949 میلادی، ص 92- 93.</ref> | <ref>ملطی ابو الحسین محمد بن احمد، التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثری، قاهره سال 1949 میلادی، ص 92- 93.</ref> | ||