پرش به محتوا

ابوطیب رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۹ سپتامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
'''ابوطیب رازی'''، [[متكلم|متکلم]]، [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]]. وی به دلیل این‌که مدت زیادی در [[ری]] اقامت داشت و به همین سبب شهرت او '''رازی''' است. وی متکلمی چیره ‏دست بود. اعتقادات کلامی او برخاسته از [[مذهب مرجئه]] بود که قائل به اصالت عقیده و کافی بودن ایمان قلبی هستند. هم‌چنین کتابی با عنوان [[زیاره الامام الرضاعلیه‌السلام]] درباره فضیلت و معجزات آن امام نوشته که به دویست ورقه می‏‌رسید.
'''ابوطیب رازی'''، [[متكلم|متکلم]]، [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]]. وی به دلیل این‌که مدت زیادی در [[ری]] اقامت داشت و به همین سبب شهرت او '''رازی''' است. وی متکلمی چیره ‏دست بود. اعتقادات کلامی او برخاسته از [[مذهب مرجئه]] بود که قائل به اصالت عقیده و کافی بودن ایمان قلبی هستند. هم‌چنین کتابی با عنوان [[زیاره الامام الرضاعلیه‌السلام]] درباره فضیلت و معجزات آن امام نوشته که به دویست ورقه می‏‌رسید.


=معرفی اجمالی=
== معرفی اجمالی ==
 
ابوطیب رازی، متکلم، فقیه و محدث شیعی. نام او در منابع به چشم نمی‏‌خورد و تنها از روی کنیه‌‏اش شناسایی می‏‌شود. ولادت و زادگاه او روشن نیست. وفات او در اواسط قرن چهارم اتفاق افتاد زیرا شاگرد او در 358 هجری درگذشت، از این‌رو درنظر گرفتن مرگ او در اواسط قرن چهارم بعید به نظر نمی‌رسد. وی به دلیل اینکه مدت زیادی در «ری» اقامت داشت و به همین سبب شهرت او «رازی» است، محتمل است محل وفات او نیز در ری بوده باشد. از دوران کودکی و محل پرورش او اطلاعی نداریم. بخشی از حیات علمی او در [[بغداد]] سپری شد ولی روشن نیست در آنجا نزد چه کسی درس خوانده است. وی متکلمی چیره ‏دست بود. اعتقادات کلامی او برخاسته از [[مذهب]] [[مرجئه]] بود که قائل به اصالت عقیده و کافی بودن ایمان قلبی هستند. متکلم از کسانی که با وی هم ‏روزگار بوده‏‌اند می‏‌توان [[محمد بن علی عبدكی|محمد بن علی عبدکی]] معروف به [[ابن عبدك جرجانی|ابن عبدک جرجانی]] و «ابومنصور صرام» را نام برد که در مباحث کلامی با وی مخالفت کرده و به [[مذهب وعید]](خلود در آتش و عقاب ابدی صاحبان گناهان کبیره) گرایش داشتند.
ابوطیب رازی، متکلم، فقیه و محدث شیعی. نام او در منابع به چشم نمی‏‌خورد و تنها از روی کنیه‌‏اش شناسایی می‏‌شود. ولادت و زادگاه او روشن نیست. وفات او در اواسط سده چهارم(حدود 350ق) اتفاق افتاد زیرا شاگرد او در 358هجری درگذشت، از این‌رو درنظر گرفتن مرگ او در اواسط سده چهارم بعید به نظر نمی‌رسد. وی به دلیل اینکه مدت زیادی در «ری» اقامت داشت و به همین سبب شهرت او «رازی» است، محتمل است محل وفات او نیز در ری بوده باشد. از دوران کودکی و محل پرورش او اطلاعی نداریم. بخشی از حیات علمی او در بغداد سپری شد ولی روشن نیست در آنجا نزد چه کسی درس خوانده است. وی متکلمی چیره ‏دست بود. اعتقادات کلامی او برخاسته از مذهب «مرجئه» بود که قائل به اصالت عقیده و کافی بودن ایمان قلبی هستند. متکلم از کسانی که با وی هم ‏روزگار بوده‏‌اند می‏‌توان [[محمد بن علی عبدكی|محمد بن علی عبدکی]] معروف به [[ابن عبدك جرجانی|ابن عبدک جرجانی]](م. ب360ق) و «ابومنصور صرام»(م. ح350ق) را نام برد که در مباحث کلامی با وی مخالفت کرده و به [[مذهب وعید]](خلود در آتش و عقاب ابدی صاحبان گناهان کبیره) گرایش داشتند.  


=شاگردان=
=شاگردان=
confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱

ویرایش