۲۱٬۸۹۸
ویرایش
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
پس از درگذشت آیتالله سید محسن حکیم، مرجعیت آیتالله خمینی را در همدان مطرح کرد؛ بهطوری که ساواک گزارش داد وی بیش از یک سوم اهالی همدان را مقلد امام کرده است. رفتوآمدهای وی به همدان و [[نجف|نجف]] تا اوایل سال ۱۳۵۰ش ادامه پیدا کرد و در این زمان به دعوت مردم و روحانیون شهر خرمآباد به آن شهر رفت<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/n31068/%D8%B3%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%B3_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9_%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE/%D8%A7%D9%88_%DA%A9%D9%87_%D8%AA%D8%A7_%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86_%D9%BE%D8%B1%DA%86%D9%85_%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D9%87_%D8%B1%D8%A7_%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86_%D9%86%DA%AF%D8%B0%D8%A7%D8%B4%D8%AA یادی از شهید محراب مدنی].</ref>. | پس از درگذشت آیتالله سید محسن حکیم، مرجعیت آیتالله خمینی را در همدان مطرح کرد؛ بهطوری که ساواک گزارش داد وی بیش از یک سوم اهالی همدان را مقلد امام کرده است. رفتوآمدهای وی به همدان و [[نجف|نجف]] تا اوایل سال ۱۳۵۰ش ادامه پیدا کرد و در این زمان به دعوت مردم و روحانیون شهر خرمآباد به آن شهر رفت<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/n31068/%D8%B3%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%B3_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9_%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE/%D8%A7%D9%88_%DA%A9%D9%87_%D8%AA%D8%A7_%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86_%D9%BE%D8%B1%DA%86%D9%85_%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D9%87_%D8%B1%D8%A7_%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86_%D9%86%DA%AF%D8%B0%D8%A7%D8%B4%D8%AA یادی از شهید محراب مدنی].</ref>. | ||
سیداسدالله مدنی فعالیت خود را در خرمآباد با تدریس درس خارج در حوزۀ علمیۀ کمالوند آغاز کرد و پس از مدتی سرپرست این مدرسه شد. با گذشت زمان اندکی به عنوان وکیل تامالاختیار امام خمینی و نمایندۀ ایشان به روحانیان و مردم خرمآباد معرفی شد. با ادامۀ سخنرانیهای سیاسی مدنی، در مهر ۱۳۵۴ از ساواک [[تهران]] به ساواک لرستان دستوری ابلاغ شد که وی به مدت سه سال به منطقۀ نورآباد ممسنی اعزام گردد و مجددا در مرداد ۱۳۵۶ محل تبعید وی به گنبدکاووس تغییر پیدا میکند. به دلیل بیماری ایشان، کمیسیون امنیت اجتماعی خرم آباد محل تبعید وی را از مرداد ۱۳۵۷ به شهرستان مهاباد تغییر میدهد<ref> | سیداسدالله مدنی فعالیت خود را در خرمآباد با تدریس درس خارج در حوزۀ علمیۀ کمالوند آغاز کرد و پس از مدتی سرپرست این مدرسه شد. با گذشت زمان اندکی به عنوان وکیل تامالاختیار امام خمینی و نمایندۀ ایشان به روحانیان و مردم خرمآباد معرفی شد. با ادامۀ سخنرانیهای سیاسی مدنی، در مهر ۱۳۵۴ از ساواک [[تهران]] به ساواک لرستان دستوری ابلاغ شد که وی به مدت سه سال به منطقۀ نورآباد ممسنی اعزام گردد و مجددا در مرداد ۱۳۵۶ محل تبعید وی به گنبدکاووس تغییر پیدا میکند. به دلیل بیماری ایشان، کمیسیون امنیت اجتماعی خرم آباد محل تبعید وی را از مرداد ۱۳۵۷ به شهرستان مهاباد تغییر میدهد<ref>همان.</ref>. | ||
با محاصرۀ منزل [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]] در مهر ۱۳۵۷ در نجف وی همراه جمعی از روحانیون تبعیدی با صدور اعلامیهای به این اقدام رژیم بعثی عراق اعتراض نمود<ref>همان.</ref>. | با محاصرۀ منزل [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]] در مهر ۱۳۵۷ در نجف وی همراه جمعی از روحانیون تبعیدی با صدور اعلامیهای به این اقدام رژیم بعثی عراق اعتراض نمود<ref>همان.</ref>. |