۸۷٬۸۸۶
ویرایش
شیخ طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه علمی و آر ا
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
پس از سید مرتضی، شیخ طوسی زمام پیشوایی را در دست گرفت و بزرگ‌ترین دانشمند عصر خود شناخته شد. شیوه بدیع او در علم کلام دانشجویان بسیاری را از سراسر مملکت اسلامی تشویق به فراگیری می‌کرد و آنها را از دور‌ترین نقاط این مملکت یه سمت خود جذب می‌کرد. حتی دیگر دانشمندان و فقیهان نیز مسائل و مشکلات پیش آمده را نزد شیخ می‌بردند تا ایشان صحت و سقم مطالب را تشخیص دهند و یا راه حلی را از ایشان جویا شوند. شاگردان شیخ نیز روز به روز افزون‌تر می‌شدند، تا جایی که سیصد تن از علما و مجتهدان شیعه افتخار شاگردی و درک محضر ایشان را داشتند. و شمار شاگردان دیگر ایشان که از مذاهب چهارگانه سنی بودند، از شمار خارج بود. | پس از سید مرتضی، شیخ طوسی زمام پیشوایی را در دست گرفت و بزرگ‌ترین دانشمند عصر خود شناخته شد. شیوه بدیع او در علم کلام دانشجویان بسیاری را از سراسر مملکت اسلامی تشویق به فراگیری می‌کرد و آنها را از دور‌ترین نقاط این مملکت یه سمت خود جذب می‌کرد. حتی دیگر دانشمندان و فقیهان نیز مسائل و مشکلات پیش آمده را نزد شیخ می‌بردند تا ایشان صحت و سقم مطالب را تشخیص دهند و یا راه حلی را از ایشان جویا شوند. شاگردان شیخ نیز روز به روز افزون‌تر می‌شدند، تا جایی که سیصد تن از علما و مجتهدان شیعه افتخار شاگردی و درک محضر ایشان را داشتند. و شمار شاگردان دیگر ایشان که از مذاهب چهارگانه سنی بودند، از شمار خارج بود. | ||
== جایگاه علمی و | == جایگاه علمی و آرا== | ||
مورخان و تراجم‌نگاران [[اهل‌سنت]]، از طوسی با عناوینی مانند فقیه الشیعه، <ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۱۹، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۰۸</ref> | مورخان و تراجم‌نگاران [[اهل‌سنت]]، از طوسی با عناوینی مانند فقیه الشیعه، <ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۱۱۹، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۰۸</ref> | ||
فقیه الامامیه <ref> ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۶۳۷، بیروت ۱۳۹۹.</ref>و شیخ الشیعة و عالمهم <ref> ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۶۳۷، بیروت ۱۳۹۹. </ref> یاد کرده‌اند. اما در میان امامیه، مشهورترین لقب او شیخ‌الطائفه است. عنوان شیخ الطائفه درمیان امامیه، قبلاً به صفوانی اطلاق می‌شد. <ref>احمد بن علی نجاشی، فهرست أسماء مصنفی الشیعة (المشتهر برجال النجاشی)، ج۱، ص۳۹۳، چاپ سید موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷ق</ref> | فقیه الامامیه <ref> ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۶۳۷، بیروت ۱۳۹۹.</ref>و شیخ الشیعة و عالمهم <ref> ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۶۳۷، بیروت ۱۳۹۹. </ref> یاد کرده‌اند. اما در میان امامیه، مشهورترین لقب او شیخ‌الطائفه است. عنوان شیخ الطائفه درمیان امامیه، قبلاً به صفوانی اطلاق می‌شد. <ref>احمد بن علی نجاشی، فهرست أسماء مصنفی الشیعة (المشتهر برجال النجاشی)، ج۱، ص۳۹۳، چاپ سید موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷ق</ref> | ||
نجاشی که از معاصران شیخ طوسی بوده، از او با این عنوان یاد نکرده و فقط با عناوین «جلیل فی اصحابنا، ثقه، عین، من تلامذه شیخنا ابی‌عبدالله» از او نام برده است. <ref>احمد بن علی نجاشی، فهرست أسماء مصنفی الشیعة (المشتهر برجال النجاشی)، ج۱، ص۴۰۳، چاپ سید موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷ق. </ref> | نجاشی که از معاصران شیخ طوسی بوده، از او با این عنوان یاد نکرده و فقط با عناوین «جلیل فی اصحابنا، ثقه، عین، من تلامذه شیخنا ابی‌عبدالله» از او نام برده است. <ref>احمد بن علی نجاشی، فهرست أسماء مصنفی الشیعة (المشتهر برجال النجاشی)، ج۱، ص۴۰۳، چاپ سید موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷ق. </ref> | ||
بنابراین، این عنوان پس از وفات طوسی یا دست کم پس از هجرت او از بغداد به نجف، به وی اطلاق شده است. در قرون بعدی، عنوان شیخ در میان | بنابراین، این عنوان پس از وفات طوسی یا دست کم پس از هجرت او از بغداد به نجف، به وی اطلاق شده است. در قرون بعدی، عنوان شیخ در میان امامیه به طوسی اختصاص‌یافت. <ref>جعفر بن حسن محقق حلی، المعتبر فی شرح المختصر، ج۱، ص۳۳، قم ۱۳۶۴ش</ref> قزوینی رازی <ref>عبدالجلیل قزوینی رازی، نقض، ج۱، ص۲۱۰، به کوشش سید جلال‌الدین محدث ارموی، تهران ۱۳۵۸ش</ref> | ||
امامیه به طوسی اختصاص‌یافت. <ref>جعفر بن حسن محقق حلی، المعتبر فی شرح المختصر، ج۱، ص۳۳، قم ۱۳۶۴ش</ref> قزوینی رازی <ref>عبدالجلیل قزوینی رازی، نقض، ج۱، ص۲۱۰، به کوشش سید جلال‌الدین محدث ارموی، تهران ۱۳۵۸ش</ref> | |||
در قرن ششم، طوسی را «فقیه عالم و مفسر و مقری و متکلم» خوانده و نوشته که قول و فتوای طوسی مورد اعتقاد کامل علمای شیعی است. وی | در قرن ششم، طوسی را «فقیه عالم و مفسر و مقری و متکلم» خوانده و نوشته که قول و فتوای طوسی مورد اعتقاد کامل علمای شیعی است. وی | ||
از طوسی با عنوان «شیخ کبیر» یاد کرده و در شمار «محققان شیعۀ اصولی» و در کنار سید مرتضی از او نام برده است. علامه حلی <ref> ↑ حسن بن یوسف علامه حلی، خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال، ج۱، ص۲۴۹، چاپ جواد قیومی، قم ۱۴۱۷</ref> | از طوسی با عنوان «شیخ کبیر» یاد کرده و در شمار «محققان شیعۀ اصولی» و در کنار سید مرتضی از او نام برده است. علامه حلی <ref> ↑ حسن بن یوسف علامه حلی، خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال، ج۱، ص۲۴۹، چاپ جواد قیومی، قم ۱۴۱۷</ref> | ||
از طوسی با عناوین «شیخ الامامیه» و «رئیس الطائفه» یاد نموده <ref>. سیدمحمدمهدی بحرالعلوم طباطبایی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۲۲۷ ۲۲۸، چاپ محمدصادق بحرالعلوم و حسین بحرالعلوم، تهران ۱۳۶۳ش</ref> و بحرانی، به نقل از برخی مشایخ خود، <ref>یوسف بن احمد بحرانی، لؤلؤة البحرین، ج۱، ص۲۹۷_۲۹۸، چاپ سید محمد صادق بحرالعلوم، نجف ۱۹۶۹م</ref> | از طوسی با عناوین «شیخ الامامیه» و «رئیس الطائفه» یاد نموده <ref>. سیدمحمدمهدی بحرالعلوم طباطبایی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۲۲۷ ۲۲۸، چاپ محمدصادق بحرالعلوم و حسین بحرالعلوم، تهران ۱۳۶۳ش</ref> و بحرانی، به نقل از برخی مشایخ خود، <ref>یوسف بن احمد بحرانی، لؤلؤة البحرین، ج۱، ص۲۹۷_۲۹۸، چاپ سید محمد صادق بحرالعلوم، نجف ۱۹۶۹م</ref> از وی با عناوین «شیخ‌الطائفه، رئیس المذهب، امام فی الفقه و الحدیث» نام برده است. آرای شیخ طوسی، پس از وی در میان امامیه با قبول عام روبرو شد. در برخی موضوعات شیخ طوسی پیشگام علمای شیعه است. برای نمونه او نخستین کس در میان شیعه است که تفسیری جامع بر سراسر قرآن نگاشت <ref>محمد بن حسن طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۱، چاپ احمد حبیب قصیر عاملی، بیروت</ref> و کتابی تفصیلی در اصول فقه نوشت.<ref>محمد بن حسن طوسی، العدة فی اصول الفقه، ج۱، ص۳_۴، چاپ محمدرضا انصاری قمی، قم ۱۴۱۷</ref> | ||
از وی با عناوین «شیخ‌الطائفه، رئیس المذهب، امام فی الفقه و الحدیث» نام برده است. آرای شیخ طوسی، پس از | |||
== تحصیل و تجارب شیخ طوسی == | == تحصیل و تجارب شیخ طوسی == | ||
| خط ۱۴۰: | خط ۱۳۶: | ||
# منصور بن حسین آبی | # منصور بن حسین آبی | ||
# ابوابراهیم ناصر بن رضا بن محمد بن عبدالله علوی حسینی<ref> شیخ طوسی، نهایه، نشر قدس، ص۳۶-۳۹</ref> | # ابوابراهیم ناصر بن رضا بن محمد بن عبدالله علوی حسینی<ref> شیخ طوسی، نهایه، نشر قدس، ص۳۶-۳۹</ref> | ||
== اساتید سنی‌مذهب وی == | == اساتید سنی‌مذهب وی == | ||