۲۲٬۶۹۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:وقف.png|جایگزین=وقف|بندانگشتی|وقف]]</div> | <div class="wikiInfo">[[پرونده:وقف.png|جایگزین=وقف|بندانگشتی|وقف]]</div> | ||
'''وقف''' از سنتهای زیبای [[اسلامی]] و تجلی احسان و نیکوکاری در سیره [[ائمه اطهار(ع)|ائمه اطهار( | '''وقف''' از سنتهای زیبای [[اسلامی]] و تجلی احسان و نیکوکاری در سیره [[ائمه اطهار(ع)|ائمه اطهار(علیهمالسلام)]] محسوب میشود و در منابع فقهی درباره فضیلت و [[ثواب]] آن بسیار یاد شده و در [[فقه]]، وقف را به معنای حبس کردن مال و جاری کردن منفعت یا ثمره آن، بدون دریافت عوض آمده است، بدین ترتیب که پس از وقف از نقل و انتقال مال یا از میان رفتن آن جلوگیری و منافع آن در مقصد مورد نظر هزینه میشود به همین علت آن را صدقه جاریه مینامند، چرا که منافع آن پیوسته باقی میماند. صدقه یکی از بارزترین مصداقهای تزکیه است و کاملترین مصداق صدقه نیز وقف است. در وقف اصل مال [[انسان]] ثابت میماند و فرع یعنی منافع آن نیز بادوام و ثباتِ آن اصل، جریان خواهد داشت و هیچ صدقهای چون وقف چنین مزیتی جاودانه ندارد. | ||
وقف از اموری است که قبل از اسلام بین جوامع بشری و بین پیروان همه [[ادیان]] متداول بوده است. بعد از ظهور اسلام این سنت توسط [[ | وقف از اموری است که قبل از اسلام بین جوامع بشری و بین پیروان همه [[ادیان]] متداول بوده است. بعد از ظهور اسلام این سنت توسط [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام (صلیالله علیه وآله وسلم)]] و [[امامان معصوم|امامان معصوم (علیهمالسلام)]] تایید و تبلیغ شد و مردم را به این امر تشویق و ترغیب میکردند که در راستای آن موقوفات بسیاری بر جای مانده است. | ||
در [[قرآن کریم]] کلمه وقف نیامده است، ولی عناوینی همچون [[صدقه]]، | در [[قرآن کریم]] کلمه وقف نیامده است، ولی عناوینی همچون [[صدقه]]، خیر، بر، [[انفاق]]، احسان در [[قرآن]] آمده است، هر یک از این عناوین بر وقف صدق میکند. | ||
== وقف چیست == | == وقف چیست == | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
وقف، نگهداشتن و حبس کردن عین مال و جلوگیری از انتقال آن به دیگری، بهوسیلهی یکی از [[عقود]]، مانند [[بیع]]، [[صلح]]، [[هبه]] و قرار دادن منافع آن در جهتی که واقف آن را مشخص کرده است. | وقف، نگهداشتن و حبس کردن عین مال و جلوگیری از انتقال آن به دیگری، بهوسیلهی یکی از [[عقود]]، مانند [[بیع]]، [[صلح]]، [[هبه]] و قرار دادن منافع آن در جهتی که واقف آن را مشخص کرده است. | ||
وقف فضیلت و ثواب زیادی دارد. [[ | وقف فضیلت و ثواب زیادی دارد. [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیهالسلام)]] میفرمایند: | ||
خَیْرُ مَا یُخَلِّفُهُ الرَّجُلُ بَعْدَهُ ثَلَاثَةٌ وَلَدٌ بَارٌّ یَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ سُنَّةُ خَیْرٍ یُقْتَدَى بِهِ فِیهَا وَ صَدَقَةٌ تَجْرِی مِنْ بَعْدِهِ<ref>وسایل الشیعه/ج۱۹/ص۱۷۵</ref>. | خَیْرُ مَا یُخَلِّفُهُ الرَّجُلُ بَعْدَهُ ثَلَاثَةٌ وَلَدٌ بَارٌّ یَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ سُنَّةُ خَیْرٍ یُقْتَدَى بِهِ فِیهَا وَ صَدَقَةٌ تَجْرِی مِنْ بَعْدِهِ<ref>وسایل الشیعه/ج۱۹/ص۱۷۵</ref>. | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
وقف کردن مسلمان مالى را برای [[کافر حربى]] باطل است اگرچه با واقف خویشاوندى داشته باشد<ref>علامه حلّی، حسن بن یوسف، تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، محقق، مصحح، یوسفی غروی، محمد هادی، ص 126، تهران، مؤسسه چاپ و نشر وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، 1411ق؛ ابن فهد حلّی، جمالالدین احمد بن محمد، المهذب البارع فی شرح المختصر النافع، محقق، مصحح، عراقی، مجتبی، ج 3، ص 57، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1407ق.</ref> ولى درباره وقف کردن مسلمان بر کافر ذمّى برخی از فقها گفتهاند که جایز است اگرچه بیگانه باشد. <ref> تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، ص 126؛ المهذب البارع فی شرح المختصر النافع، ج 3، ص 57؛ امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج 2، ص 71، قم، مؤسسه مطبوعات دار العلم، چاپ اول، 1379ش</ref> و برخی دیگر گفتهاند بر کافر ذمی بیگانه صحیح نیست<ref> قطّان حلّی، شمس الدین محمد بن شجاع، معالم الدین فی فقه آل یاسین، محقق و مصحح: بهادری، ابراهیم، ج 1، ص 554، قم، مؤسسه امام صادق(علیه السلام)، چاپ اول، 1424ق</ref>. | وقف کردن مسلمان مالى را برای [[کافر حربى]] باطل است اگرچه با واقف خویشاوندى داشته باشد<ref>علامه حلّی، حسن بن یوسف، تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، محقق، مصحح، یوسفی غروی، محمد هادی، ص 126، تهران، مؤسسه چاپ و نشر وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، 1411ق؛ ابن فهد حلّی، جمالالدین احمد بن محمد، المهذب البارع فی شرح المختصر النافع، محقق، مصحح، عراقی، مجتبی، ج 3، ص 57، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1407ق.</ref> ولى درباره وقف کردن مسلمان بر کافر ذمّى برخی از فقها گفتهاند که جایز است اگرچه بیگانه باشد. <ref> تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، ص 126؛ المهذب البارع فی شرح المختصر النافع، ج 3، ص 57؛ امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج 2، ص 71، قم، مؤسسه مطبوعات دار العلم، چاپ اول، 1379ش</ref> و برخی دیگر گفتهاند بر کافر ذمی بیگانه صحیح نیست<ref> قطّان حلّی، شمس الدین محمد بن شجاع، معالم الدین فی فقه آل یاسین، محقق و مصحح: بهادری، ابراهیم، ج 1، ص 554، قم، مؤسسه امام صادق(علیه السلام)، چاپ اول، 1424ق</ref>. | ||
وقف مسلمان بر [[کافر مرتد]] غیر فطری(ملی) صحیح است<ref>علامه حلّی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام فی معرفة الحلال و الحرام، ج 2، ص 392، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1413ق؛ بصرى بحرانى، زین الدین محمد امین، کلمة التقوى، ج 6، ص 137، قم، نشر سید جواد وداعى، چاپ سوم، 1413ق</ref>. اما برای مرتد فطری محل تأمل است<ref>تحریر الوسیلة، ج 2، ص 71</ref>. | وقف مسلمان بر [[کافر مرتد]] غیر فطری (ملی) صحیح است<ref>علامه حلّی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام فی معرفة الحلال و الحرام، ج 2، ص 392، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1413ق؛ بصرى بحرانى، زین الدین محمد امین، کلمة التقوى، ج 6، ص 137، قم، نشر سید جواد وداعى، چاپ سوم، 1413ق</ref>. اما برای مرتد فطری محل تأمل است<ref>تحریر الوسیلة، ج 2، ص 71</ref>. | ||
== شرایط وقف == | == شرایط وقف == |