سید محمدمهدی خرسان: تفاوت میان نسخه‌ها

سید محمدمهدی موسوی درسال ۱۳۴۷ قمری، در [[نجف]] به دنیا آمده و در خانه با همت پدر و مادرش، شروع به آموختن علوم قرآنی نموده‌است. سپس وارد مکتب خانه شده و در نهایت با ورود به حوزه علمیه نجف، دوره‌های سطح را نیز گذراند. پدرش سید حسن بن هادی خرسان، از علماء شهر نجف محسوب می‌شد که نزد فقهای بزرگ شیعه همچون [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[محمدحسین نائینی]]، [[آقا ضیاءالدین عراقی|ضیاءالدین عراقی]] و ابوتراب خوانساری درس آموخت. محمدمهدی خرسان از دوران جوانی به تألیف علاقه نشان داد و کتابت را با موضوع [[عبدالله بن عباس]] شروع کرد. چیزی نگذشت که انتشارات اسلامیه تهران، از وی دعوت به عمل آورد که در تصحیح [[بحارالانوار]] [[محمدباقر مجلسی|مجلسی]]، آنان را یاری نماید؛ این دعوت سرانجام سبب شد تا سید محمدمهدی خرسان، هشت جلد از ۱۱۰ جلد کتاب‌های چاپی بحارالانوار را تصحیح و تحقیق نماید. با وجود آنکه وی در دوران سخت سیاسی زندگی می‌کرد، اما هرگز در سیاست وارد نشده‌است. او حتی در انتفاضه شعبان ۱۹۹۱ میلادی عراق نیز هیچگونه دخالتی نکرد و به درخواست استادش، سید ابوالقاسم خویی، مبنی بر دعوت از او برای حضور در این انتفاضه، پاسخی نداد.

از خدمات مهم سید محمدمهدی، خدمات مهم او در زمینه کتابخانه‌های شهر [[نجف]] بود؛ یکی از این اقدامات، انتقال کتاب‌های کتابخانه شیرمحمد همدانی به کتابخانه امیرالمؤمنین علیه السلام نجف بود. وی این اقدام را با همراهی محمود بن معراج همدانی صورت داد که سبب احیاء و حفظ آثار خطی بسیاری شد.

خاندان خرسان که در عراق بسیار شهره بوده و به علم و دانش شناخته‌می‌شوند، اصالتاً حجازی بوده که در حدود قرن پنجم از [[حجاز]] به عراق هجرت کردند. نام این خاندان در قرن‌های ۵و ۶ آل معصوم بوده که در قرن هفتم به آل اخرس تغییر داده شده و اکنون به آل خرسان شناخته می‌شوند.

دانش‌های ابتدایی را از استادانی چون سید حسن خرسان (پدرش)، محمدرضا عامر و سید محمود حکیم آموخت. دروس سطوح عالی حوزه را نیز در کلاس درس بزرگانی چون سید ابوالقاسم خویی، سید عبدالهادی شیرازی و [[سید محسن حکیم]] گذراند.

از جمله شاگردانش می‌توان به سید عبدالستار حسنی، کامل سلیمان، سید سلمان هادی آل طه، یوسف عمر قاضی وائلی، علی آل محسن، جودت قزوینی، محمدحسنین بن سابقی، حسین واثقی، علی‌اکبر مهدی‌پور و کاظم عبود فتاوی اشاره کرد.

اولین اثری که از وی به چاپ رسیده‌است، تصحیح کتاب مفتاح الفلاح [[شیخ بهایی|شیخ بهائی]] بود که توسط انتشارات مکتبه اعتماد در [[کاظمین]] و بدون ذکری از نام مصحح آن به چاپ رسید. اولین کتابی که با ذکر نامش به چاپ رسیده‌است، تصحیح و تحقیق کتاب البیان فی اخبار صاحب الزمان (عج)، نوشته حافظ ابی عبدالله محمد بن یوسف گنجی شافعی بود. از دیگر آثار وی که آنها را مورد تصحیح قرار داده‌است عبارتند از:

و دیگر آثار وی که تألیف خود او بوده‌است عبارتند از:

 

کتاب [[موسوعه عبدالله بن عباس]] وی که در ۲۱ جلد منتشر شده‌است، در سی و چهارمین همایش [[کتاب سال جمهوری اسلامی ایران]]، برنده جایزه برگزیده در حوزه دین و سیره نویسی شد.