confirmed
۱٬۱۳۰
ویرایش
کاربر:Saeedi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
(←منابع) |
(←منابع) |
||
| خط ۵۳۶: | خط ۵۳۶: | ||
مفتی جعفر حسین | مفتی جعفر حسین | ||
'''مفتی جعفرحسین''' عالم، نویسنده، خطیب و رهبر شیعیان پاکستان بوده است. وی [[نهج البلاغه|نهج‌البلاغه]] و [[صحیفه سجادیه]] را به زبان اردو ترجمه کرد. وی در اولین [[مذهب شیعه|حزب شیعه]] که در [[پاکستان]] تشکیل شد، به‌عنوان اولین رییس انتخاب گردید. مفتی جعفر حسین همچنین به ریاست مؤسسه حفظ حقوق شیعیان پاکستان و اداره تعلیمات اسلامی منصوب شد و در راستای حفظ حقوق شیعیان، مانع اجرایی شدن مصوبه [[زکات]] که بر اساس [[اهل سنت و جماعت|فقه اهل‌سنت]] بود، به مخالفت با دولت پاکستان پرداخت. وی در سال ۱۹۸۳ش درگذشت و در شهر لاهور به خاک سپرده شد. | '''مفتی جعفرحسین''' عالم، نویسنده، خطیب و رهبر شیعیان پاکستان بوده است. وی [[نهج البلاغه|نهج‌البلاغه]] و [[صحیفه سجادیه]] را به زبان اردو ترجمه کرد. وی در اولین [[مذهب شیعه|حزب شیعه]] که در [[پاکستان]] تشکیل شد، به‌عنوان اولین رییس انتخاب گردید. مفتی جعفر حسین همچنین به ریاست مؤسسه حفظ حقوق شیعیان پاکستان و اداره تعلیمات اسلامی منصوب شد و در راستای حفظ حقوق شیعیان، مانع اجرایی شدن مصوبه [[زکات]] که بر اساس [[اهل سنت و جماعت|فقه اهل‌سنت]] بود، به مخالفت با دولت پاکستان پرداخت. وی در سال ۱۹۸۳ش درگذشت و در شهر لاهور به خاک سپرده شد. | ||
== زندگی نامه == | |||
جعفرحسین فرزند چراغ‌دین در سال ۱۳۳۲ق در شهر گوجراوالا در ایالت پنجاب [[پاکستان]] متولد شد، <ref>نقوی، علمای امامیه پاکستان، ۱۳۷۷ش، ص۲۳۱.</ref> از کودکی به آموختن [[احکام شرعی|احکام]] و [[حدیث]] پرداخت[۲] و یادگیری [[فقه]]، طب و [[زبان عربی]] را در ۱۲ سالگی آغاز کرد.<ref>نقوی، علمای امامیه پاکستان، ۱۳۷۷ش، ص۲۳۲.</ref> | |||
مفتی در سال ۱۹۲۶م به مدرسه علمیه ناظمیه لکهنو در [[هند]] رفت و در مجالس درس سید علی نقی، ظهیر الحسن و مفتی احمد علی حضور می‌یافت.<ref>نقوی، علمای امامیه پاکستان، ۱۳۷۷ش، ص۲۳۱.</ref> | |||
جعفرحسین، [[زبان عربی|زبان]] و ادبیات اردو و [[زبان عربی|عربی]] را در لکهنو آموخت، ریاست انجمن مقاصده (کانون شعراء) را بر عهده گرفت.<ref>نقوی، ملت جعفریه کا درخشنده ستاره، علامه مفتی جعفر حسین،اسلام تایم.</ref> و برای تحصیلات بیشتر، در سال ۱۹۳۵م به نجف سفر کرد و در مدت پنج سال تحصیلات خویش را نزد مراجع بزرگ شیعه از جمله سید ابوالحسن اصفهانی ادامه داد.[۶] وی پس از بازگشت به پاکستان «مفتی» خوانده شد.[۷] جعفرحسین را انسانی ساده‌زیست و متواضع معرفی کرده‌اند.[۸] | |||