۸۷٬۸۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
منظور از ملاقات، اعم از دیدار، همنشینی، همراهی و رسیدن یکی به دیگری است، هرچند با هم سخن نگفته باشند و مثلا به واسطه نابینایی، پیامبر(ص) را ندیده باشد.[۲] شهید ثانی، الرعایة فی علم الدرایة، ۱۴۰۸ق، ص۳۳۹. | |||
برخی، قیدها و شروطی مانند: «طولانی بودن همنشینی با پیامبر(ص)»، «حفظ روایت از او» و «جنگیدن و شهادت در رکاب او» را به تعریف مذکور افزودهاند؛ ولی آنچه نزد علما پذیرفته شده، همان تعریف نخست است.[۳]رجوع کنید به: ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۹. | برخی، قیدها و شروطی مانند: «طولانی بودن همنشینی با پیامبر(ص)»، «حفظ روایت از او» و «جنگیدن و شهادت در رکاب او» را به تعریف مذکور افزودهاند؛ ولی آنچه نزد علما پذیرفته شده، همان تعریف نخست است.[۳]رجوع کنید به: ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۹. | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
کسانی را که در سن کودکی توفیق درک پیامبر(ص) را داشتهاند، صحابه صغار(کوچک و کم سن) و به زنان نیز صحابیات میگویند.[۶] ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۶۷۹؛ ج۸، ص۱۱۳. | کسانی را که در سن کودکی توفیق درک پیامبر(ص) را داشتهاند، صحابه صغار(کوچک و کم سن) و به زنان نیز صحابیات میگویند.[۶] ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۶۷۹؛ ج۸، ص۱۱۳. | ||
«الصحابه» کلمهای عربی و جمع «الصاحب» است و این ماده در معنای همنشینی، رفاقت، دوستی و یاری به کار میرود.[۷] بستانی، فرهنگ ابجدی، ۱۳۷۵ش، ص۵۴۴. | «الصحابه» کلمهای عربی و جمع «الصاحب» است و این ماده در معنای همنشینی، رفاقت، دوستی و یاری به کار میرود.[۷] بستانی، فرهنگ ابجدی، ۱۳۷۵ش، ص۵۴۴. | ||
خط ۴۳: | خط ۴۲: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> |