confirmed
۲٬۲۰۰
ویرایش
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
|||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
=تشکیل سپاه صحابه= | =تشکیل سپاه صحابه= | ||
بعد از به روی کار آمدن «ژنرال ضیاءالحقّ» در ششم ژوئیه 1977 میلادی و با اعلان طرح اجرای «نظام مصطفی» در سال 1978 میلادی مورد توجّه رهبران مذهبی [[شیعه]] به ویژه علامه مفتی جعفر حسین قرار گرفت. [[ضیاءالحق]] در زمینه اسلامیکردن کشور [[پاکستان]] فرامینی صادر کرد که دامنه گستردهای داشت، طرحهایی همچون اخذ [[زکات]] اجباری از | بعد از به روی کار آمدن «ژنرال ضیاءالحقّ» در ششم ژوئیه 1977 میلادی و با اعلان طرح اجرای «نظام مصطفی» در سال 1978 میلادی مورد توجّه رهبران مذهبی [[شیعه]] به ویژه علامه مفتی جعفر حسین قرار گرفت. [[ضیاءالحق]] در زمینه اسلامیکردن کشور [[پاکستان]] فرامینی صادر کرد که دامنه گستردهای داشت، طرحهایی همچون اخذ [[زکات]] اجباری از پساندازهای نقدی در بانکها، یکدست کردن برنامه آموزش دینی، و دولتی کردن اوقاف [[شیعیان]]، واکنشهای منفی [[شیعیان]] را بر انگیخت. | ||
درست 70 روز بعد از استقرار جمهوری اسلامی در روزهای 12 و 13 آوریل 1979 میلادی، جمعیتی حدود یکصد هزار نفر از [[شیعیان]] سراسر [[پاکستان]] در شهر بهگرا واقع در [[پنجاب]] که بیشتر ساکنان آن از [[شیعیان]] هستند، تجمع کردند. | |||
در این تجمع افزون بر انتخاب رهبری مفتی جعفر حسین، نخستین گامهای تأسیس تشکیلات در تحریک نفاذ [[فقه جعفری]] برداشته شد. به موجب این تظاهرات، دولت مجبور به پذیرش توافق نامهای با [[شیعیان]] شد و [[شیعیان]] از پرداخت زکات معاف شدند، و همچنین دیگر خواسته [[شیعیان]] عملی گردید. | در این تجمع افزون بر انتخاب رهبری مفتی جعفر حسین، نخستین گامهای تأسیس تشکیلات در تحریک نفاذ [[فقه جعفری]] برداشته شد. به موجب این تظاهرات، دولت مجبور به پذیرش توافق نامهای با [[شیعیان]] شد و [[شیعیان]] از پرداخت زکات معاف شدند، و همچنین دیگر خواسته [[شیعیان]] عملی گردید. | ||
خط ۲۶: | خط ۲۷: | ||
سپاه صحابه گرچه خود را حنفی و [[دیوبندی]] میخوانند، امّا اندیشه [[دیوبندیه]] هیچگاه با اندیشه تکفیری آنان سازگاری ندارد. [[ابوحنیفه]] امام [[مذهب]] [[حنفیان]] از جمله [[دیوبندیان]] هیچگاه اقدام به [[تکفیر]] مسلمانی نکرد و به چنین مطلبی در فقه الاکبر خود تصریح کرده است. از بزرگان [[دیوبندیه]] هم خلیل «احمد سهارنپوری» عدم [[تکفیر]] [[مسلمانان]] را روش علمای دارالعلوم و بزرگان و مشایخ خود دانسته، و چنان بیان میدارد که [[شیعه]] بودن کسی موجب [[کفر]] نمیگردد. | سپاه صحابه گرچه خود را حنفی و [[دیوبندی]] میخوانند، امّا اندیشه [[دیوبندیه]] هیچگاه با اندیشه تکفیری آنان سازگاری ندارد. [[ابوحنیفه]] امام [[مذهب]] [[حنفیان]] از جمله [[دیوبندیان]] هیچگاه اقدام به [[تکفیر]] مسلمانی نکرد و به چنین مطلبی در فقه الاکبر خود تصریح کرده است. از بزرگان [[دیوبندیه]] هم خلیل «احمد سهارنپوری» عدم [[تکفیر]] [[مسلمانان]] را روش علمای دارالعلوم و بزرگان و مشایخ خود دانسته، و چنان بیان میدارد که [[شیعه]] بودن کسی موجب [[کفر]] نمیگردد. | ||
«شیخالاسلام حسین احمد مدنی»، یکی دیگر از بزرگان [[دیوبند]]، بعد از نقل طولانی از کلمات برخی از مشایخ [[دیوبند]] مبنی بر احتیاط آنها در مسئله [[تکفیر]] [[مسلمانان]]، متذکر | «شیخالاسلام حسین احمد مدنی»، یکی دیگر از بزرگان [[دیوبند]]، بعد از نقل طولانی از کلمات برخی از مشایخ [[دیوبند]] مبنی بر احتیاط آنها در مسئله [[تکفیر]] [[مسلمانان]]، متذکر احتیاط رشید احمد گنگوهی (از مؤسسین جامع دارالعلوم دیوبند) و پیروانش در [[تکفیر]] [[مسلمانان]] میشود. | ||
به گفته او، رویه علمای [[دیوبند]] در این مسئله این است که اگر یک در هزار احتمال ایمان در مقابل [[کفر]] شخصی باشد، حمل بر ایمانش میکنند، نه آنکه در [[تکفیر]] آن شخص شتاب کنند «محمد انورشاه کشمیری»، شیخ الحدیث جامعه دارالعلوم، مسئله [[تکفیر]] [[مسلمانان]] را از امور خطیری میداند که تنها افراد عالم به وجوه و اسباب [[کفر]] میتوانند دراینباره اظهار نظر کنند. | به گفته او، رویه علمای [[دیوبند]] در این مسئله این است که اگر یک در هزار احتمال ایمان در مقابل [[کفر]] شخصی باشد، حمل بر ایمانش میکنند، نه آنکه در [[تکفیر]] آن شخص شتاب کنند. «محمد انورشاه کشمیری»، شیخ الحدیث جامعه دارالعلوم، مسئله [[تکفیر]] [[مسلمانان]] را از امور خطیری میداند که تنها افراد عالم به وجوه و اسباب [[کفر]] میتوانند دراینباره اظهار نظر کنند. | ||
اما در مقابل، سپاه صحابه، که خود را از اهلسنت و جماعت معرفی میکنند، باید به جای اینکه در سرتاسر کتابشهایشان، دم از [[کافر]] بودن [[شیعه]] بزنند، به کتاب خدا و [[روایات]] [[صحاح]] و کتب کلامی و فقهی بزرگان [[اهلسنت]]، مخصوصاً به رویه اسلاف و بزرگان خود از علمای [[احناف]] و علمای دارالعلوم [[دیوبند]] توجه کنند و متذکر این امر شوند که بزرگان آنها چگونه در مسئله [[تکفیر]] [[مسلمانان]] افراط نمیکردند و حتی اگر احتمال ضعیفی دال بر ایمان شخص داشتند، حکم به اسلامش میکردند و به راحتی حکم [[تکفیر]] وی را صادر نمیکردند؛ حکم به تکفیری که طبق گفته کشمیری هر کسی اهلیت نظر دادن در مورد آن را ندارد. | اما در مقابل، سپاه صحابه، که خود را از اهلسنت و جماعت معرفی میکنند، باید به جای اینکه در سرتاسر کتابشهایشان، دم از [[کافر]] بودن [[شیعه]] بزنند، به کتاب خدا و [[روایات]] [[صحاح]] و کتب کلامی و فقهی بزرگان [[اهلسنت]]، مخصوصاً به رویه اسلاف و بزرگان خود از علمای [[احناف]] و علمای دارالعلوم [[دیوبند]] توجه کنند و متذکر این امر شوند که بزرگان آنها چگونه در مسئله [[تکفیر]] [[مسلمانان]] افراط نمیکردند و حتی اگر احتمال ضعیفی دال بر ایمان شخص داشتند، حکم به اسلامش میکردند و به راحتی حکم [[تکفیر]] وی را صادر نمیکردند؛ حکم به تکفیری که طبق گفته کشمیری هر کسی اهلیت نظر دادن در مورد آن را ندارد. | ||
خط ۳۳: | خط ۳۴: | ||
رویکرد فکری خاص آنان سبب شد که انجمن سپاه صحابه بعد از تقویت تشکیلات خود، در ایالات مختلف [[پاکستان]] همچون پنجاب، خیبر پختونخوا و سند، اقدام به تأسیس مدارسی با رویکرد فکری خود کند تا بتوانند آزادانه و طبق میل خود افرادی را در جهت افکار و آرای خود تربیت کند، گرچه اساس اندیشه [[دیوبندیه]] و حنفیت با افکار آنان سازگاری نداشته باشد. | رویکرد فکری خاص آنان سبب شد که انجمن سپاه صحابه بعد از تقویت تشکیلات خود، در ایالات مختلف [[پاکستان]] همچون پنجاب، خیبر پختونخوا و سند، اقدام به تأسیس مدارسی با رویکرد فکری خود کند تا بتوانند آزادانه و طبق میل خود افرادی را در جهت افکار و آرای خود تربیت کند، گرچه اساس اندیشه [[دیوبندیه]] و حنفیت با افکار آنان سازگاری نداشته باشد. | ||
سپاه صحابه در | سپاه صحابه در کتب و مجلات منتشره خود همواره مطالباتی مثل [[کافر]] خواندن [[شیعیان]] در [[پاکستان]] و تشکیل حکومت بر اساس خلافت را در راس موضوعات قرار می دهد. | ||
== الف) تکفیر شیعه == | == الف) تکفیر شیعه == | ||
هدف اصلی سپاه صحابه ایجاد یک کشور یکپارچه [[سنی]] و اعلان [[شیعیان]] به عنوان اقلیت [[کافر]] در [[پاکستان]] است. آنان جزوات متعددی علیه [[شیعیان]] در سراسر [[پاکستان]] توزیع میکنند و به انتشار فتواهای ضد شیعی صادره از سوی نهادهایی دینی مبنی بر [[کافر]] بودن [[شیعیان]] میپردازند، و از دولت [[پاکستان]] تدوین قانونی مبنی بر [[کافر]] دانستن [[شیعیان]] را میخواهند که در جمعآوری کتابها و سخنرانان به نحوی صحابه را توهین میکنند. | هدف اصلی سپاه صحابه ایجاد یک کشور یکپارچه [[سنی]] و اعلان [[شیعیان]] به عنوان اقلیت [[کافر]] در [[پاکستان]] است. آنان جزوات متعددی علیه [[شیعیان]] در سراسر [[پاکستان]] توزیع میکنند و به انتشار فتواهای ضد شیعی صادره از سوی نهادهایی دینی مبنی بر [[کافر]] بودن [[شیعیان]] میپردازند، و از دولت [[پاکستان]] تدوین قانونی مبنی بر [[کافر]] دانستن [[شیعیان]] را میخواهند که در جمعآوری کتابها و سخنرانان به نحوی صحابه را توهین میکنند. | ||
به باور جناح افراطگرای سپاه صحابه [[شیعیان]] سه راه بیشتر نداشتند: یا دست از مذهب خود بردارند و مسلمان شوند، یا ماهیانه مبلغی ثابت به عنوان جزیه بپردازند یا از محل سکونتشان مهاجرت کنند. کوچ اجباری [[شیعیان]] از پاراچنار و دیر | به باور جناح افراطگرای سپاه صحابه [[شیعیان]] سه راه بیشتر نداشتند: یا دست از مذهب خود بردارند و مسلمان شوند، یا ماهیانه مبلغی ثابت به عنوان جزیه بپردازند یا از محل سکونتشان مهاجرت کنند. کوچ اجباری [[شیعیان]] از پاراچنار و دیر اسماعیلخان به مناطقی چون پنجاب و کوهات در این راستا انجام میگیرد. | ||
=== ادله سپاه صحابه در تکفیر شیعه === | === ادله سپاه صحابه در تکفیر شیعه === | ||
رهبران سپاه صحابه، و در رأس آنها [[ضیاءالرحمن فاروقی]] و [[اعظم طارق]]، به سه دلیل [[شیعه]] را [[تکفیر]] میکنند: | رهبران سپاه صحابه، و در رأس آنها [[ضیاءالرحمن فاروقی]] و [[اعظم طارق]]، به سه دلیل [[شیعه]] را [[تکفیر]] میکنند: | ||
'''1. کافر دانستن صحابه''' | '''1. کافر دانستن صحابه:''' رهبران سپاه صحابه در آثار خود، با شاهد قرار دادن برخی از روایات و در کنار هم قرار دادن برخی سخنان علمای [[شیعه]]، چنین استدلال میکند که [[شیعیان|شیعیان،]] همه [[صحابه]] پیامبر را به جز تعداد اندکی به خاطر انکار ولایت حضرت [[امیرالمؤمنین]] [[مرتد]] میدانند و [[تکفیر]] [[صحابه]] از جانب [[شیعه]]، دلیل بر [[کافر]] بودن خود [[شیعیان]] است. | ||
رهبران سپاه صحابه در آثار خود، با شاهد قرار دادن برخی از روایات و در کنار هم قرار دادن برخی سخنان علمای [[شیعه]]، چنین استدلال میکند که [[شیعیان]] [[صحابه]] پیامبر | |||
نقد و بررسی: | نقد و بررسی: | ||
اگر کسی درباره نظر [[شیعه]] راجع به [[صحابه]] تحقیق کند، نظر [[شیعه]] را نظر معتدلی مییابد، نه مانند غلاتی که تمامی آنها را [[تکفیر]] میکنند و نه مانند جمهور، تمامی آنها را توثیق میکنند. به نظر [[شیعه]]، صحبت با [[پیامبر اکرم]]، فضیلت است، ولی مجرد صحبت کافی نیست و [[صحابه]] مانند دیگر مردمان هستند. در بین آنها افراد عادل و افراد منافق و مجهولالحال وجود داشتند. [[شیعیان]] به قول عدول آنها استناد کرده، قول خروجکنندگان بر وصی و برادر پیامبر و همچنین مرتکبین | اگر کسی درباره نظر [[شیعه]] راجع به [[صحابه]] تحقیق کند، نظر [[شیعه]] را نظر معتدلی مییابد، نه مانند غلاتی که تمامی آنها را [[تکفیر]] میکنند و نه مانند جمهور، تمامی آنها را توثیق میکنند. به نظر [[شیعه]]، صحبت با [[پیامبر اکرم]]، فضیلت است، ولی مجرد صحبت کافی نیست و [[صحابه]] مانند دیگر مردمان هستند. در بین آنها افراد عادل و افراد منافق و مجهولالحال وجود داشتند. [[شیعیان]] به قول عدول آنها استناد کرده، قول خروجکنندگان بر وصی و برادر پیامبر و همچنین مرتکبین کبائر را رد میکنند و درباره مجهولالحال توقف میکنند، تا اینکه وضعیت روشن گردد. | ||
در واقع موضع اختلاف بین [[شیعه]] و اهلسنت در مورد [[عدالت]] جمیع [[صحابه]] یا بعض [[صحابه]] است. [[اهلسنت]] تمامی [[صحابه]] را عادل میدانند، ولی [[شیعه]] برخی از آنها را عادل میدانند. اینکه [[شیعه]] قائل به [[سب]] و [[لعن]] [[صحابه]] است، یا اینکه [[شیعه]] قائل به [[ارتداد]] [[صحابه]] بعد از [[نبی اکرم]] است، و یا اینکه [[روایات]] [[صحابه]] علیالاطلاق حجّت نیست، اینها از تهمتهایی بر ضد [[شیعه]] است، درحالیکه [[شیعه]] از این تهمتها مبراست. [[شیعیان]] دستورهای دین خود را از بزرگان [[صحابه]] اخذ میکنند و در حق کسانی از [[صحابه]] که نمیشناسند کلامی نمیگویند و بر قسم آخر که قائل به فسق آنها هستند و عادل نمیدانند، این حکم را از کتاب و سنت گرفتهاند. | در واقع موضع اختلاف بین [[شیعه]] و اهلسنت در مورد [[عدالت]] جمیع [[صحابه]] یا بعض [[صحابه]] است. [[اهلسنت]] تمامی [[صحابه]] را عادل میدانند، ولی [[شیعه]] برخی از آنها را عادل میدانند. اینکه [[شیعه]] قائل به [[سب]] و [[لعن]] [[صحابه]] است، یا اینکه [[شیعه]] قائل به [[ارتداد]] [[صحابه]] بعد از [[نبی اکرم]] است، و یا اینکه [[روایات]] [[صحابه]] علیالاطلاق حجّت نیست، اینها از تهمتهایی بر ضد [[شیعه]] است، درحالیکه [[شیعه]] از این تهمتها مبراست. [[شیعیان]] دستورهای دین خود را از بزرگان [[صحابه]] اخذ میکنند و در حق کسانی از [[صحابه]] که نمیشناسند کلامی نمیگویند و بر قسم آخر که قائل به فسق آنها هستند و عادل نمیدانند، این حکم را از کتاب و سنت گرفتهاند. |