confirmed
۱٬۱۳۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
خط ۸۴۲: | خط ۸۴۲: | ||
************************************************************************************************************************* ************************************************************************************************************************* ************************************************************************************************************************ | ************************************************************************************************************************* ************************************************************************************************************************* ************************************************************************************************************************ | ||
شاه ولی الله دهلوی | شاه ولی الله دهلوی | ||
شاه | == زندگی نامه == | ||
قطب الدين احمد ابن عبد الرحيم معروف به شاه ولىاللّه دهلوى ( ۱۱۱۴- ۱۱۷۶ ق) دانشمند [[مسلمان]]، [[قرآن|قرآنشناس]]، [[محدّث|محدث]]، [[فقیه]] و متكلم و از پرآوازهترين شخصيتهاى فكرى و فرهنگى قرن دوازدهم در شبه قارّه [[هند]] بود.<ref>جمعی از نویسندگان، دائرةالمعارف تشیع، تهران، حکمت، ۱۳۹۰/۱۴۳۲ق، چاپ اول، ص۵۱۷.</ref> | |||
وی در سال ۱۱۱۴ هجری قمری در دهکده پهلت شهرستان مضفرنگر در نزدیک دهلی، در خانواهای شهره به حکمت و دیانت متولد شد.<ref>آمیغی، معصومه، معناشناسی واژه «انما» در دو ترجمه دهلوی و مکارم، مجله قران و حدیث، مجله بینات، ۱۳۸۹، سال هفدهم، شماره ۶۷، ص۱۲۴.</ref> | |||
پدران او همه عالمان دین بودند و پدرش، شیخ عبدالرحیم نیز عالمی بزرگ در دستگاه اورنگ زیب بود. | |||
== تحصیلات == | |||
شاه ولیالله استعدادی در حد نبوغ داشت. او در پنج سالگی به مکتب رفت و در هفت سالگی حافظ قرآن شد.<ref>خرمشاهی، بهاء الدین، ترجمه شاه ولی الله دهلوی، مجله ترجمان وحی، شهریور ۱۳۸۰، شماره۹، ص۶۱.</ref> | |||
در همین سالها [[زبان عربی]] و [[زبان فارسی|زبان فارسی]] را فراگرفت. در ده سالگی کتاب مشهور شرح جامی را آغاز نمود و در ۱۴ سالگی بخشی از تفسیر بیضاوی را خواند و در همین سال ازدواج کرد. در ۱۵ سالگی توانست از [[علوم قرآنی|علوم قرآن]]، حدیث، [[فقه]]، [[منطق]] و [[فلسفه]]، [[کلام]]، [[عرفان و تصوف اسلامی|عرفان]]، طب، ریاضی و معانی بیان فراغت حاصل کند.ع<ref>الم قاسمی، محمد مسعود، زندگینامهی امام شاه ولیالله محدث دهلوی، اثر مولانا، ترجمهی عبدالله خاموشی هروی، مشهد، فردوسی، ۱۳۸۱، چاپ اول، ص۵۵.</ref> | |||
در ۱۷ سالگی پدرش فوت شد و او در مسند وی قرار گرفت. در ۲۹ سالگی به سفر حج رفت و بهمدت ۱۴ ماه نیز در مدینه به مطالعه و تحصیل ادامه داد و با اوضاع و احوال مسلمانان سایر نقاط جهان آشنا شد.<ref>دهخدا، علی اکبر، فرهنگ دهخدا، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۷، چاپ دوم از دوره جدید، ج۹، ص۱۴۰۹۶.</ref> | |||
در بازگشت به هند، دهلی را مرکز علم و اصلاح، بهویژه حدیث قرار داد و نظام آموزشی خاصی برای تربیت طلاّب ایجاد کرد. و از آن پس عمر خود را یکسره وقف تعلیم و تالیف و ارشاد طلاب کرد. یک دهه بعد، اثر گرانسنگ علمی-اجتماعی حجةاللّه البالغة را به عربی نوشت. در این کتاب، احیاگری و بازگشت به خلوص اولیه فرهنگ و علوم اسلامی، با تاکید بر قرآن و حدیث و نیز آزاداندیشیهای اجتماعی برای حل معضلات مسلمانان ارائه داده است.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، ترجمه شاه ولیالله دهلوی، مجله ترجمان وحی، شهریور ۱۳۸۰، شماره۹، ص۶۲.</ref> | |||
او پس از ۶۲ سال عمر، در ۲۹ محرم ۱۱۷۶ مطابق ۳۱ آگوست ۱۷۶۲ وفات یافت و در گورستانی در دهلی، که محل مقابر مشایخ و مشاهیر و علما و ادباست بهخاک سپرده شد.<ref>عالم قاسمی، محمد مسعود، زندگینامهی امام شاه ولیالله محدث دهلوی، اثر مولانا، ترجمهی عبدالله خاموشی هروی، مشهد، فردوسی، ۱۳۸۱، چاپ اول، ص۶۵.</ref> | |||
شاه ولی الله دهلوی بزرگ ترین متکلم و دانشمند دینی است که بعد از عبدالحق دهلوی در سر زمین [[هند]] ظهور کرد.<ref>عارفی، جنبش اسلامی پاکستان، ۱۳۸۲ش، ص۶۱.</ref> بعضی در بیان عظمت شخصیت علمی او، وی را برتر از غزالی و ابن رشد خوانده اند.<ref>کنت مورگان، اسلام صراط مستقیم، ص۱۷۷.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == |