confirmed، مدیران
۳۷٬۶۵۳
ویرایش
ملاصدرا: تفاوت میان نسخه‌ها
←زندگی‌نامه ملاصدرا
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== زندگی‌نامه ملاصدرا == | == زندگی‌نامه ملاصدرا == | ||
ولادت ملاصدرا در سال ۹۷۹ بوده است. پدرش میرزا ابراهیم بن یحیی قوامی شیرازی از کارگزاران ولایت فارس یا بازرگانی سرشناس و امین در بازار بود. وی با انتخاب معلمان و اساتید خوب و مجرب در تربیت یگانه فرزندش کوشید و در آموزش علوم متعارف زمان کوتاهی نکرد تا | ولادت ملاصدرا در سال ۹۷۹ بوده است. پدرش میرزا ابراهیم بن یحیی قوامی شیرازی از کارگزاران ولایت فارس یا بازرگانی سرشناس و امین در بازار بود. وی با انتخاب معلمان و اساتید خوب و مجرب در تربیت یگانه فرزندش کوشید و در آموزش علوم متعارف زمان کوتاهی نکرد تا آن‌که در ۱۶ سالگی او را به کار تجارت به [[بصره]] فرستاد و محمد در مدت سه ماهی که آنجا بود به [[زیارت]] [[عتبات]] نیز مشرف شد و با شنیدن خبر مرگ پدر به [[شیراز]] برگشت و مدتی مشغول رسیگی به امور دارایی‌های پدر شد اما در همه این مدت دل در گرو تحصیل داشت تا سرانجام با سپردن مغازه و املاک پدر به دایی خود که مردی درستکار بود برای ادامه تحصیل راهی [[اصفهان]] شد<ref>هانری کربن، ملاصدرا، ترجمه ذبیح الله منصوری، ص۲۸</ref>. | ||
اصفهان در زمان او پایتخت [[ایران]] و مرکز فرهنگی آن بود. او در این شهر از محضر دو استاد برجسته حکمت یعنی شیخ بهائی و میرداماد بهره گرفت و به تکمیل معارف عقلی و نقلی پرداخت<ref>خواجوی، مقدمه تفسیر القرآن الكریم ملاصدرا، ص16</ref> که در علوم عقلی بیشتر از [[میرداماد]] و در علوم نقلی بیشتر از [[شیخ بهایی|شیخ بهائی]] استفاده علمی برد<ref>خواجوی، مقدمه تفسیر القرآن الكریم ملاصدرا، ص87</ref>. | |||
ملاصدرا پس از چندی به کهک [[قم]] رفت و گوشه انزوا گزید. برخی گفتهاند او قبل از رفتن به کهک قم به [[شیراز]] بازگشته بود و از آنجا به کهک رفت. در این مورد آیت‌الله سید ابوالحسن قزوینی در شرح حال ملاصدرا می‌نویسد: . . . پس از مراجعت به شیراز چنانچه عادت دیرینه ابنای عصر قدیم و حدیث همین است محسود بعضی از مدعیان علم قرار گرفت و به قدری مورد تعدی و ایذاء و اهانت آنان قرار گرفت که در نتیجه از شیراز خارج و در نواحی قم در یکی از قرا منزل گزید و به ریاضات شرعیه از ادای نوافل و مستحبات اعمال و صیام روز و قیام در شب، اوقات خود را صرف می‌نمود<ref>گلشن ابرار، ج۱، مقاله "ملاصدرا؛ خورشید اندیشه" از محمود لطیفی</ref>. | ملاصدرا پس از چندی به کهک [[قم]] رفت و گوشه انزوا گزید. برخی گفتهاند او قبل از رفتن به کهک قم به [[شیراز]] بازگشته بود و از آنجا به کهک رفت. در این مورد آیت‌الله [[سید ابوالحسن قزوینی]] در شرح حال ملاصدرا می‌نویسد:... پس از مراجعت به شیراز چنانچه عادت دیرینه ابنای عصر قدیم و [[حدیث]] همین است محسود بعضی از مدعیان علم قرار گرفت و به قدری مورد تعدی و ایذاء و اهانت آنان قرار گرفت که در نتیجه از شیراز خارج و در نواحی قم در یکی از قرا منزل گزید و به ریاضات شرعیه از ادای نوافل و [[مستحب|مستحبات]] اعمال و صیام روز و قیام در شب، اوقات خود را صرف می‌نمود<ref>گلشن ابرار، ج۱، مقاله "ملاصدرا؛ خورشید اندیشه" از محمود لطیفی</ref>. | ||
اما [[هانری کربن]] می‌نویسد: ملاصدرا پس از کسب درجهٔ [[اجتهاد]]، به تدریس در مدرسهٔ خواجه اصفهان پرداخت، اما از آن‌جایی که نظریاتش در برخی مسائل فقهی با بیشتر دانشمندان قشری اصفهان متفاوت بود، او را به بدعت‌گذاری در دین متهم ساختند و خواهان اخراج او از مدرسه و در نهایت [[تبعید]] او از اصفهان شدند. بدین سان ملاصدرا از اصفهان تبعید شد و از آنجا راهی کهک قم گشت<ref>هانری کربن، ملاصدرا: فیلسوف و متفکر بزرگ اسلامی، ترجمه ذبیح‌الله… </ref>. | اما [[هانری کربن]] می‌نویسد: ملاصدرا پس از کسب درجهٔ [[اجتهاد]]، به تدریس در مدرسهٔ خواجه اصفهان پرداخت، اما از آن‌جایی که نظریاتش در برخی مسائل فقهی با بیشتر دانشمندان قشری اصفهان متفاوت بود، او را به بدعت‌گذاری در دین متهم ساختند و خواهان اخراج او از مدرسه و در نهایت [[تبعید]] او از اصفهان شدند. بدین سان ملاصدرا از اصفهان تبعید شد و از آنجا راهی کهک قم گشت<ref>هانری کربن، ملاصدرا: فیلسوف و متفکر بزرگ اسلامی، ترجمه ذبیح‌الله… </ref>. | ||