confirmed
۱٬۱۳۰
ویرایش
برچسب: واگردانی دستی |
|||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
دوم، فعالیتهای سیاسی ـ حقوقی با هدف فرونشاندن درگیریها و التهابات فرقهای. در دهه ۱۳۷۰ش/ ۱۹۹۹و نیمه اول دهه ۱۳۸۰ش/۲۰۰۰، عملیات خشونتبار و فرقهای سپاه صحابه و «لشكر جَنگوی» افزایش بسیار یافت. در دهه ۱۳۶۰ ش/۱۹۸۰ بسیاری از افراد وابسته به «نهضت اجرای فقه جعفری» مورد حملات فرقهگرایانه قرار میگرفتند، اما از اوایل دهه ۱۳۷۰ ش/۱۹۹۰به بعد، همه شیعیان به گونهای هدف حملات سپاه صحابه و لشكر جنگوی شدند. بیشترین حملات، در این مقطع، به تجمعات و مراسم عبادی، مانند نمازهای جماعت و جمعه و عزاداریها، میشد كه تلفات زیادی نیز به همراه داشت.<ref>گهلو،قومی تحریک اور قیادت کا کردار، ۲۰۱۹م، ص۱۲۳.</ref> | دوم، فعالیتهای سیاسی ـ حقوقی با هدف فرونشاندن درگیریها و التهابات فرقهای. در دهه ۱۳۷۰ش/ ۱۹۹۹و نیمه اول دهه ۱۳۸۰ش/۲۰۰۰، عملیات خشونتبار و فرقهای سپاه صحابه و «لشكر جَنگوی» افزایش بسیار یافت. در دهه ۱۳۶۰ ش/۱۹۸۰ بسیاری از افراد وابسته به «نهضت اجرای فقه جعفری» مورد حملات فرقهگرایانه قرار میگرفتند، اما از اوایل دهه ۱۳۷۰ ش/۱۹۹۰به بعد، همه شیعیان به گونهای هدف حملات سپاه صحابه و لشكر جنگوی شدند. بیشترین حملات، در این مقطع، به تجمعات و مراسم عبادی، مانند نمازهای جماعت و جمعه و عزاداریها، میشد كه تلفات زیادی نیز به همراه داشت.<ref>گهلو،قومی تحریک اور قیادت کا کردار، ۲۰۱۹م، ص۱۲۳.</ref> | ||
==نقش | ==نقش او در ایجاد وحدت میان مسلمانان پاکستان== | ||
اعظم طارق، سركرده [[سپاه صحابه]] كه در انتخابات ۱۳۷۰ ش/ ۱۹۹۰ به نمایندگی مجلس پاكستان برگزیده شده بود، لایحه «ناموس صحابه» را، با جمعآوری امضای چهل نماینده، در ۱۳۷۲ ش/۱۹۹۳ به مجلس داد كه مُفاد آن لزوم حفظ احترام صحابه و مرتد دانستن مخالفان صحابه بود.<ref>عارفی، شیعیان پاکستان، ۱۳۸۵ش، ص ۱۳۸.</ref> همچنین «لایحه شریعت»، كه از زمان ضیاءالحق به بعد یكی از موضوعات مهم مباحث مجلس قانونگذاری [[پاکستان|پاكستان]] بود، از نظر نهضت جعفریه نیاز به اصلاح داشت. نهضت جعفریه توانست، با رایزنی، از تصویب لوایح [[مذهب شیعه|ضدشیعی]] در مجلس و دولت جلوگیری كند.<ref>نقوی، شیعیان و چالشهای پیشرو، ۱۳۸۴ش، ص ۲۲۱.</ref> | اعظم طارق، سركرده [[سپاه صحابه]] كه در انتخابات ۱۳۷۰ ش/ ۱۹۹۰ به نمایندگی مجلس پاكستان برگزیده شده بود، لایحه «ناموس صحابه» را، با جمعآوری امضای چهل نماینده، در ۱۳۷۲ ش/۱۹۹۳ به مجلس داد كه مُفاد آن لزوم حفظ احترام صحابه و مرتد دانستن مخالفان صحابه بود.<ref>عارفی، شیعیان پاکستان، ۱۳۸۵ش، ص ۱۳۸.</ref> همچنین «لایحه شریعت»، كه از زمان ضیاءالحق به بعد یكی از موضوعات مهم مباحث مجلس قانونگذاری [[پاکستان|پاكستان]] بود، از نظر نهضت جعفریه نیاز به اصلاح داشت. نهضت جعفریه توانست، با رایزنی، از تصویب لوایح [[مذهب شیعه|ضدشیعی]] در مجلس و دولت جلوگیری كند.<ref>نقوی، شیعیان و چالشهای پیشرو، ۱۳۸۴ش، ص ۲۲۱.</ref> |