۸۷٬۷۸۰
ویرایش
حزب الله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== حزب الله در قرآن == | == حزب الله در قرآن == | ||
در آیه ۲۲ سوره مجادله کسانی مصداق حزب‌الله معرفی شده‌اند که با دشمنان خدا و | در آیه ۲۲ سوره مجادله کسانی مصداق حزب‌الله معرفی شده‌اند که با دشمنان خدا و رسول او، هر چند از نزدیکانشان باشند، دوستی نمی‌ورزند. در این آیه بر این نکته تأکید شده است که خدا ایمان را بر قلب‌هایشان حک کرده و با روحی از جانب خود تأییدشان نموده و جزای آنها را بهشت قرار داده است. به گفته علامه طباطبائی،<ref>ذیل آیه 56 مائده</ref> دلیل تکرار حزب‌الله، به جای به کار بردن ضمیر، در این آیه‌این است که سخن جنبه مَثَل پیدا کند. طوسی<ref> التبیان، ذیل آیه</ref> حزب‌الله را در این آیه لشکریان و اولیای خدا دانسته و از قول زجاج آن را به معنای برگزیدگان خدا آورده است. به نوشته طباطبائی،<ref> همانجا</ref> تعبیر از مؤمنان به حزب‌الله و وصف آنها به فلاح، نوعی شرف بخشیدن به آنان از سوی خداوند است. | ||
نقطه مقابل حزب‌الله در قرآن‌کریم، حزب‌الشیطان است که در آیات ۱۴ تا ۱۹ سوره مجادله وصف‌هایی درباره آنها آمده است. در این آیات حزب‌الشیطان قومی‌اند که مغضوبین خدا را به دوستی گرفته‌اند و به دروغ بر مؤمن بودن خود سوگند یاد می‌کنند. دامنه دروغگویی آنها تا آنجاست که حتی در قیامت هم سوگند دروغ می‌خورند و با این حال می‌پندارند که حق با آنهاست. آنان کسانی هستند که شیطان بر آنها غلبه کرده و خدا را از یاد آنها برده است. | نقطه مقابل حزب‌الله در قرآن‌کریم، حزب‌الشیطان است که در آیات ۱۴ تا ۱۹ سوره مجادله وصف‌هایی درباره آنها آمده است. در این آیات حزب‌الشیطان قومی‌اند که مغضوبین خدا را به دوستی گرفته‌اند و به دروغ بر مؤمن بودن خود سوگند یاد می‌کنند. دامنه دروغگویی آنها تا آنجاست که حتی در قیامت هم سوگند دروغ می‌خورند و با این حال می‌پندارند که حق با آنهاست. آنان کسانی هستند که شیطان بر آنها غلبه کرده و خدا را از یاد آنها برده است. | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
در احادیث نیز حزب‌الله مورد اشاره و تفسیر قرار گرفته است: | در احادیث نیز حزب‌الله مورد اشاره و تفسیر قرار گرفته است: | ||
[[پیامبر اکرم(ص)]] حزب علی(ع) را حزب خود و حزب خود را حزب‌الله شمرده<ref>ابن‌بابویه، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۶.</ref> و همین تعبیر را در مورد اهل‌بیت(ع) خود نیز به کار برده است.<ref>رجوع کنید به همان، ج۱، ص۲۹۲.</ref> | [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم(ص)]] حزب علی(ع) را حزب خود و حزب خود را حزب‌الله شمرده<ref>ابن‌بابویه، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۶.</ref> و همین تعبیر را در مورد اهل‌بیت(ع) خود نیز به کار برده است.<ref>رجوع کنید به همان، ج۱، ص۲۹۲.</ref> | ||
پیامبر اکرم در شمارش خصال علی(ع) فرمود علی دارای خصالی است که اگر یکی از آنها در کسی باشد همین فضیلت برای وی کافی است؛ از جمله اینکه حزب علی(ع) حزب خداست و حزب دشمنان وی حزب‌الشیطان.<ref>همو، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۴۹۶.</ref> | پیامبر اکرم در شمارش خصال علی(ع) فرمود علی دارای خصالی است که اگر یکی از آنها در کسی باشد همین فضیلت برای وی کافی است؛ از جمله اینکه حزب علی(ع) حزب خداست و حزب دشمنان وی حزب‌الشیطان.<ref>همو، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۴۹۶.</ref> | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
پیامبر همچنان علی(ع) را ملاک شناخت حزب‌الله پس از خود ذکر کرده است.<ref>همو، ۱۴۱۷، ص۴۵۰و۵۸۳.</ref> | پیامبر همچنان علی(ع) را ملاک شناخت حزب‌الله پس از خود ذکر کرده است.<ref>همو، ۱۴۱۷، ص۴۵۰و۵۸۳.</ref> | ||
[[علی(ع)]] نیز، پس از توصیفی مفصّل از سیمای منافقان، آنان را با استناد به قرآن، مصداق حزب‌الشیطان شمرده<ref>رجوع کنید به نهج‌البلاغة، خطبه۱۹۴.</ref> و در مقابل، صفاتی همچون به جاآوردن واجبات و شکیبایی در این راه، شب زنده‌داری، ساده‌زیستی، بی‌قراری از بیم حساب‌رسی خدا، یاد مداوم خدا و آمرزش‌خواهی از گناهان را از جمله ویژگی‌های حزب‌الله دانسته است.<ref> همان، خطبه۴۵.</ref> | [[علی بن ابی طالب|علی(ع)]] نیز، پس از توصیفی مفصّل از سیمای منافقان، آنان را با استناد به قرآن، مصداق حزب‌الشیطان شمرده<ref>رجوع کنید به نهج‌البلاغة، خطبه۱۹۴.</ref> و در مقابل، صفاتی همچون به جاآوردن واجبات و شکیبایی در این راه، شب زنده‌داری، ساده‌زیستی، بی‌قراری از بیم حساب‌رسی خدا، یاد مداوم خدا و آمرزش‌خواهی از گناهان را از جمله ویژگی‌های حزب‌الله دانسته است.<ref> همان، خطبه۴۵.</ref> | ||
[[امام حسن(ع)]]، پس از بیعت مردم با وی، خود را مصداق حزب‌الله معرفی کرد.<ref>مفید، ۱۴۰۳ق، ص۳۴۹؛ طوسی، الامالی، ص۱۲۱و۶۹۱.</ref> | [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن(ع)]]، پس از بیعت مردم با وی، خود را مصداق حزب‌الله معرفی کرد.<ref>مفید، ۱۴۰۳ق، ص۳۴۹؛ طوسی، الامالی، ص۱۲۱و۶۹۱.</ref> | ||
[[امام حسین(ع)]] نیز وقتی به درخواست معاویه لب به سخن گشود خود را مصداق حزب‌الله خواند.<ref>احمدبن علی طبرسی، ج۲، ص۲۲.</ref> | [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین(ع)]] نیز وقتی به درخواست معاویه لب به سخن گشود خود را مصداق حزب‌الله خواند.<ref>احمدبن علی طبرسی، ج۲، ص۲۲.</ref> | ||
[[حضرت زینب]](س)، پس از واقعه کربلا در معرفی شهدای [[کربلا]]، آنان را حزب‌الله خواند که به دست حزب‌الشیطان کشته شده‌اند.<ref> ابن‌طاووس، ص۱۰۸.</ref> | [[حضرت زینب]](س)، پس از واقعه کربلا در معرفی شهدای [[کربلا]]، آنان را حزب‌الله خواند که به دست حزب‌الشیطان کشته شده‌اند.<ref> ابن‌طاووس، ص۱۰۸.</ref> | ||
امام صادق(ع)، در تعلیم زیارت امام حسین(ع) به مخاطب خود آموخت که در وقت زیارت، به امام حسین گفته شود که شما از حزب‌الله و حزب رسول خدا و حزب [[اهل‌بیت]] رسول خدا هستید.<ref>ابن قولویه، ص۲۵۶</ref> امام صادق علیه‌السلام خود و یاران خود را نیز حزب‌الله معرفی کرده است.<ref>مجلسی، ج۴، ص۲۵.</ref> | امام صادق(ع)، در تعلیم زیارت امام حسین(ع) به مخاطب خود آموخت که در وقت زیارت، به امام حسین گفته شود که شما از حزب‌الله و حزب رسول خدا و حزب [[اهل بیت|اهل‌بیت]] رسول خدا هستید.<ref>ابن قولویه، ص۲۵۶</ref> امام صادق علیه‌السلام خود و یاران خود را نیز حزب‌الله معرفی کرده است.<ref>مجلسی، ج۴، ص۲۵.</ref> | ||
بنابر روایتی از امام رضا(ع) در تفسیر آیه ۲۴۹ سوره بقره، طالوت به سربازانش خبر داد که آنها به وسیله نهر آب امتحان خواهند شد و هر کس بیش از یک کف دست از آب آن نهر بنوشد از حزب‌الله نیست.<ref>قمی، ج ۱، ص۸۲۸۳.</ref> | بنابر روایتی از امام رضا(ع) در تفسیر آیه ۲۴۹ سوره بقره، طالوت به سربازانش خبر داد که آنها به وسیله نهر آب امتحان خواهند شد و هر کس بیش از یک کف دست از آب آن نهر بنوشد از حزب‌الله نیست.<ref>قمی، ج ۱، ص۸۲۸۳.</ref> | ||