اخوان المسلمین در اروپا: تفاوت میان نسخه‌ها

از سوی دیگر، مواضع برجسته‌ای وجود دارد که حمایت تشکل‌های اسلامی وابسته به ایدئولوژی اخوان را از اعتراضات خیابانی رد می‌کند. می‌توان گفت: اغلب به صورت مشخص در اعتراضات خیابانی مسلمانان در اروپا نیز ردّ پایی از آنان دیده نمی‌شود؛ همانند آنچه در سال 2005 طی شورش‌‌ها در حومه فرانسه رخ داد. در آن زمان، حومه شهرهای بزرگ فرانسه در پی کشته شدن دو جوان از سوی پلیس تعقیب می‌شدند، آکنده از خشم و غضب بود. انتفاضه حومه‌ها که اکثریت ساکنان آن را مسلمانان تشکیل می‌دهند، در واقع بازتابی بود از سیاست به حاشیه راندن و تبعیضی که دولت فرانسه علیه این جامعه روا می‌داشت.  

در آن زمان «دومینیک دو ویلپین» نخست‌‌وزیر فرانسه نشستی با «دلیل بوبکر» [[امام جماعت]] مسجد پاریس و رئیس «شورای فرانسوی دین اسلام» تشکیل داد و از وی خواست تا مردم را آرام کند و مسلمانان را از شرکت در اقدامات خشونت‌‌‌آمیز بازدارد. سپس «اتحادیه تشکل‌های اسلامی» در فرانسه فتوایی صادر و این اقدامات را ممنوع اعلام کرد: مشارکت در اقدامات خشونت‌‌آمیز؛ هر کاری که به دارایی‌های عمومی و خصوصی آسیب بزند یا جان دیگران را تهدید کند.  

در پی این فتوا، پایگاه اجتماعی این تشکیلات، به‌‌ویژه جوانان با آن به مخالفت برخاستند. جوانان احساس کردند که دیگر نمی‌توانند نماینده همه‌‌‌جانبه رهبرانی باشند که با دولت همدست شده-اند؛ لذا از این اتحادیه جدا شدند.