۸۷٬۸۸۶
ویرایش
مالک اشتر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''مالک بن حارث نَخعی''' معروف به <big>مالک اشتر</big> در تاریخِ اسلام و [[تشیع]] جایگاهی مهم و زندگی پر فراز و نشیبی دارد. مالک در دوره [[جاهلیت]] متولد گشت. او در سال‌های پایانی زندگی | '''مالک بن حارث نَخعی''' معروف به <big>مالک اشتر</big> در تاریخِ اسلام و [[تشیع]] جایگاهی مهم و زندگی پر فراز و نشیبی دارد. مالک در دوره [[جاهلیت]] متولد گشت. او در سال‌های پایانی زندگی پیامبر(صلی الله علیه و آله) اسلام آورد و در عهد [[خلفای راشدین|خلافت راشدین]] به [[شام]] مهاجرت نمود. مالک اشتر در فتوحات اسلامی عهد [[خلیفه]] اول و دوم، مخصوصا در از پای در آوردن هماوردان نقش مهمی‌داشت. او ظاهرا پس از [[نبرد قادسیه]] در [[کوفه]] اقامت گزید. مالک که از بزرگان یمانی کوفه محسوب می‌گردید، در دوره خلافت [[عثمان]] به مقابله با زیاده خواهی‌های حکام [[اموی]] برخاست و از حقوق جهادگران دفاع می‌نمود. او مردی بسیار قوی و از رهبران و بزرگان [[شیعه]] است و بسیار عالم و [[زاهد]] بود و با فقر زندگی می‌کرد، بر قوم خود ریاست داشت و با جماعت کوفی برای مطالبه حقوق خودشان به نزد خلیفه سوم (عثمان) رفت. مالک مردم را برای [[بیعت]] با [[علی بن ابی طالب|حضرت علی(علیه‌السلام)]] رهبری کرد. در [[جنگ جمل]] [[صفین]] و [[نهروان]] امام را همراهی کرد. رشادت‌ها و جان فشانی‌های او در این جنگ ها در تاریخ ثبت است. | ||
== مالک اشتر کیست == | == مالک اشتر کیست == | ||
مالک بن حارث اشتر نخعی زبده‌ترین یار حضرت علی (علیه‌السلام) بود. وی از طایفه «نَخَع» و اهل [[یمن]] بود. ولادتش را چند سال قبل از [[بعثت]] | مالک بن حارث اشتر نخعی زبده‌ترین یار حضرت علی (علیه‌السلام) بود. وی از طایفه «نَخَع» و اهل [[یمن]] بود. ولادتش را چند سال قبل از [[بعثت]] پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) نوشته‌اند<ref>اعیان الشیعه، ج ۹، ص ۴۱٫.</ref>. دوران نوجوانی او همراه با سال‌های نخست طلوع اسلام در [[حجاز]] بود. لیکن توفیق دیدار پیامبر را نداشت. در عین حال جوانی مؤمن با صلابت و استوار شناخته می‌شد که به آیین [[اسلام]] گرویده بود. یک‌بار در حضور پیامبر (صلی الله علیه و آله) از او نام برده شد، حضرت فرمود: «او مؤمنی راستین است<ref>اعیان الشیعه، ج ۹، ص ۴۱٫</ref>». این گواهی از زبان پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله)، شخصیت بارز او را نشان می‌دهد. | ||
این که به او <big>اَشتر</big> می‌گویند، به دلیل ضربه ای بود که در جنگ یرموک به چشم او وارد شد<ref>اشتر، یعنی کسی که پلک چشمش آویزان و افتاده باشد. چشم مالک اشتر در نبرد یرموک آسیب دید و پلک پایین یک چشمش آویزان بود.</ref>. و به همین سبب به مالک اشتر شهرت یافت. | این که به او <big>اَشتر</big> می‌گویند، به دلیل ضربه ای بود که در جنگ یرموک به چشم او وارد شد<ref>اشتر، یعنی کسی که پلک چشمش آویزان و افتاده باشد. چشم مالک اشتر در نبرد یرموک آسیب دید و پلک پایین یک چشمش آویزان بود.</ref>. و به همین سبب به مالک اشتر شهرت یافت. | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
آنان که درباره او سخن گفتهاند، وی را مردی هوشمند، زیرک، شجاع، شاعر، سخنور، با [[ایمان]]، استوار و قاطع دانسته‌اند. همه این اوصاف، از او چهره‌ای محبوب پدید آورده بود. | آنان که درباره او سخن گفتهاند، وی را مردی هوشمند، زیرک، شجاع، شاعر، سخنور، با [[ایمان]]، استوار و قاطع دانسته‌اند. همه این اوصاف، از او چهره‌ای محبوب پدید آورده بود. | ||
[[ابن ابی الحدید]] درباره‌اش می‌نویسد: مالک اشتر مردی جنگ جو و شجاع بود و جزو بزرگان و رؤسای شیعه و از دوست داران شدید | [[ابن ابی الحدید]] درباره‌اش می‌نویسد: مالک اشتر مردی جنگ جو و شجاع بود و جزو بزرگان و رؤسای شیعه و از دوست داران شدید امیرالمؤمنین و یاری‌دهندگان او بود. اگر انسان [[قسم]] بخورد که خداوند، میان عرب و عجم شجاع تر از او جز استادش امیرالمؤمنین نیافریده، من گمان نمی‌کنم که گناه کرده باشد<ref> علی اکبر ذاکری، سیمای کارگزاران علی بن ابی‌طالب، ج ۲، ص ۸۵؛ به نقل از: شرح ابن ابی الحدید، ج ۱۵، ص ۹۸ و سفینه البحار، ج ۱، ص ۶۸۷٫.</ref>. | ||
== تولد و اسلام == | == تولد و اسلام == | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
برخی از تراجم‌نگاران در شرح‌حال مالک اشتر آورده‌اند: «ادرک الجاهلیه؛ مالک عصر جاهلیت را درک کرد<ref>تهذیب التهذیب، ج١، ص١١</ref>.» و برخی دیگر از منابع درباره او نوشته‌اند: «لم ادرک و کان رئیس قومه؛ او جاهلیت را درک نکرد بلکه آغاز زمان بعثت پیامبر(صلی الله علیه و آله) را درک کرد و رئیس قوم خود بود<ref> الاصابه، ج6، ص٢١٢</ref>.» | برخی از تراجم‌نگاران در شرح‌حال مالک اشتر آورده‌اند: «ادرک الجاهلیه؛ مالک عصر جاهلیت را درک کرد<ref>تهذیب التهذیب، ج١، ص١١</ref>.» و برخی دیگر از منابع درباره او نوشته‌اند: «لم ادرک و کان رئیس قومه؛ او جاهلیت را درک نکرد بلکه آغاز زمان بعثت پیامبر(صلی الله علیه و آله) را درک کرد و رئیس قوم خود بود<ref> الاصابه، ج6، ص٢١٢</ref>.» | ||
به هرحال، مالک اشتر پس از تولد در زادگاه در اواخر عصر | به هرحال، مالک اشتر پس از تولد در زادگاه در اواخر عصر رسول الله(صلی الله علیه و آله) و زمان ماموریت امام علی(علیه‌السلام) در یمن، یعنی در سال دهم هجری [[مسلمان]] شد<ref> الکامل فی التاریخ، ج٢، ص٣٠٠.</ref>. | ||
براساس گزارشی، هنگام اقامت امام علی(علیه‌السلام) در یمن، برخی بزرگان نخع از جمله مالک اشتر، آن حضرت را در حوادث آن دوران همراهی کردند<ref> فتوح الشام، ج١، ص6٢</ref>. باوجود مسلمان شدن مالک اشتر در عصر رسول الله(صلی الله علیه و آله)، از او در شمار [[صحابه]] یاد نکرده‌اند، چون دقیقاً مشخص نیست که موفق به دیدار پیامبر شد یا نه؛ با توجه به این که هرکس اگر حتی یک بار پیامبر را ملاقات نموده باشد جزء صحابه محسوب می‌گردد. بر همین اساس از مالک در اکثر منابع با نام [[تابعی]] یاد شده است<ref> الطبقات الکبری، ج٧، ص٢١٣.</ref>. | براساس گزارشی، هنگام اقامت امام علی(علیه‌السلام) در یمن، برخی بزرگان نخع از جمله مالک اشتر، آن حضرت را در حوادث آن دوران همراهی کردند<ref> فتوح الشام، ج١، ص6٢</ref>. باوجود مسلمان شدن مالک اشتر در عصر رسول الله(صلی الله علیه و آله)، از او در شمار [[صحابه]] یاد نکرده‌اند، چون دقیقاً مشخص نیست که موفق به دیدار پیامبر شد یا نه؛ با توجه به این که هرکس اگر حتی یک بار پیامبر را ملاقات نموده باشد جزء صحابه محسوب می‌گردد. بر همین اساس از مالک در اکثر منابع با نام [[تابعین|تابعی]] یاد شده است<ref> الطبقات الکبری، ج٧، ص٢١٣.</ref>. | ||
== پیامبر اکرم و مالک اشتر == | == پیامبر اکرم و مالک اشتر == | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
# امام پس از ماجرای [[حکمیت]] در جنگ صفّین، در نامه‌ای خطاب به مالک اشتر نوشت: «تو از کسانی هستی که پشت گرمی من در استوارسازی دین و سرکوبی غرور تبه کاران و نگهبانی مرزهای پر خطر به توست…<ref> انّک ممّن استظهر به علی اقامه الدّین… (شرح ابن ابی الحدید، ج ۶، ص ۷۴)</ref>.» | # امام پس از ماجرای [[حکمیت]] در جنگ صفّین، در نامه‌ای خطاب به مالک اشتر نوشت: «تو از کسانی هستی که پشت گرمی من در استوارسازی دین و سرکوبی غرور تبه کاران و نگهبانی مرزهای پر خطر به توست…<ref> انّک ممّن استظهر به علی اقامه الدّین… (شرح ابن ابی الحدید، ج ۶، ص ۷۴)</ref>.» | ||
# آن حضرت در نامه‌ای خطاب به مردم [[جمهوری عربی مصر|مصر]] نوشت: «… یکی از بندگان خدا را به سوی شما فرستادم که در ایام خوف و هراس، نمی‌خوابد و در لحظات دشوارِ مقابله با دشمن، از نبرد روی بر نمی‌گرداند. کسی که بر تبه کاران فاجر، از شعله‌های آتش، سخت تر و سوزان تر است؛ یعنی مالک اشتر را. پس گوش به فرمان او باشید و در راه حق از او اطاعت کنید، چرا که او یکی از شمشیرهای برّان الهی است که نه کند می‌شود و نه از اثر می‌افتد…<ref>نهج‌البلاغه صبحی صالح، نامه ۳۸؛ شیخ مفید، الاختصاص، ص ۸۰٫</ref>.» | # آن حضرت در نامه‌ای خطاب به مردم [[جمهوری عربی مصر|مصر]] نوشت: «… یکی از بندگان خدا را به سوی شما فرستادم که در ایام خوف و هراس، نمی‌خوابد و در لحظات دشوارِ مقابله با دشمن، از نبرد روی بر نمی‌گرداند. کسی که بر تبه کاران فاجر، از شعله‌های آتش، سخت تر و سوزان تر است؛ یعنی مالک اشتر را. پس گوش به فرمان او باشید و در راه حق از او اطاعت کنید، چرا که او یکی از شمشیرهای برّان الهی است که نه کند می‌شود و نه از اثر می‌افتد…<ref>نهج‌البلاغه صبحی صالح، نامه ۳۸؛ شیخ مفید، الاختصاص، ص ۸۰٫</ref>.» | ||
# وقتی خبر شهادت مالک اشتر در مسیر عزیمت به مصر به امام علی (علیه‌السلام) رسید، با اندوه و تأسف چنین فرمود: «خداوند، مالک را پاداشی نیکو دهد! اگر کوه بود، کوهی عظیم و با صلابت بود، و اگر سنگ بود، سنگی سخت و استوار بود… خدا مالک را رحمت کند. به عهد و پیمانش وفا کرد و سرانجام به دیدار خدا رفت. با این که پس از رحلت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) تعهّد کرده بودیم که بر هر مصیبتی صبر کنیم، ولی مصیبت مالک، بسی عظیم است<ref>امالی مفید، ص ۸۳؛ نهج‌البلاغه صبحی صالح، حکمت ۴۴۳ (با اندکی تفاوت در تعبیر).</ref>.» | |||
# وقتی خبر شهادت مالک اشتر در مسیر عزیمت به مصر به امام علی (علیه‌السلام) رسید، با اندوه و تأسف چنین فرمود: «خداوند، مالک را پاداشی نیکو دهد! اگر کوه بود، کوهی عظیم و با صلابت بود، و اگر سنگ بود، سنگی سخت و استوار بود… خدا مالک را رحمت کند. به عهد و پیمانش وفا کرد و سرانجام به دیدار خدا رفت. با این که پس از رحلت | |||
# در سخنی دیگر در پی شهادت مالک اشتر فرمود: «آیا زنان، فرزندی هم چون مالک به دنیا خواهد آورد؟ آیا کسی مانند مالک هست؟» | # در سخنی دیگر در پی شهادت مالک اشتر فرمود: «آیا زنان، فرزندی هم چون مالک به دنیا خواهد آورد؟ آیا کسی مانند مالک هست؟» | ||
آن حضرت چند روز در فقدان مالک می‌گریست و می‌فرمود: «دیگر کسی هم چون مالک را نخواهم دید<ref>شیخ مفید، الاختصاص، ص ۸۱٫.</ref>.» | آن حضرت چند روز در فقدان مالک می‌گریست و می‌فرمود: «دیگر کسی هم چون مالک را نخواهم دید<ref>شیخ مفید، الاختصاص، ص ۸۱٫.</ref>.» | ||
== نامه على به مردم مصر، در شان مالک اشتر == | == نامه على به مردم مصر، در شان مالک اشتر == | ||
امیر مومنان على (علیه‌السلام) نامهاى به مردم مصر در شان و مقام مالک اشتر نوشت. در این نامه مالک با ویژگىهاى دهگانه زیر توصیف فرمود به سوى شما فرستادم: | |||
# بندهاى از بندگان خدا را. | # بندهاى از بندگان خدا را. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۳: | ||
# او ناصح و خیر خواه شما است. | # او ناصح و خیر خواه شما است. | ||
# او نسبت به دشمنانتان سخت‌گیرتر است<ref>اقتباس از نهج‌البلاغه، نامه 38.</ref>. | # او نسبت به دشمنانتان سخت‌گیرتر است<ref>اقتباس از نهج‌البلاغه، نامه 38.</ref>. | ||
[[ابن ابی الحدید|ابن ابى الحدید]] در شرح [[نهج البلاغه|نهج‌البلاغه]] این نامه را به اندکى تفاوت نقل نموده که چه ویژگى زیر در آن از زبان حضرت على (علیه‌السلام) افزوده شده است: | [[ابن ابی الحدید|ابن ابى الحدید]] در شرح [[نهج البلاغه|نهج‌البلاغه]] این نامه را به اندکى تفاوت نقل نموده که چه ویژگى زیر در آن از زبان حضرت على (علیه‌السلام) افزوده شده است: | ||
من اشد عباداللَّه باسا، و اکرمهم حسبا، و ابعد الناس من دنس و عار، حسام صارم حلیم فى التسلم رزین فى الحراب ذو راى اصیل و صبر جمیل | من اشد عباداللَّه باسا، و اکرمهم حسبا، و ابعد الناس من دنس و عار، حسام صارم حلیم فى التسلم رزین فى الحراب ذو راى اصیل و صبر جمیل | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۰: | ||
پس از پیکار بزرگ [[جنگ صفین|صفین]] چون اوضاع [[مصر]] آشفته شد، امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) او را به حکومت مصر منصوب کرد. اما وی در مسیر مصر در محلی به نام قلزم به دست مزدوران [[معاویه]] مسموم شد. ظاهراً این واقعه قبل از [[جنگ نهروان]] رخ داد، زیرا با بررسی منابع، نامی از مالک در نبرد با [[خوارج]] دیده نمی‌شود<ref>الغارات، ثقفی، ج ۱، صص ۲۶۳-۲۶۴.</ref>. | پس از پیکار بزرگ [[جنگ صفین|صفین]] چون اوضاع [[مصر]] آشفته شد، امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) او را به حکومت مصر منصوب کرد. اما وی در مسیر مصر در محلی به نام قلزم به دست مزدوران [[معاویه]] مسموم شد. ظاهراً این واقعه قبل از [[جنگ نهروان]] رخ داد، زیرا با بررسی منابع، نامی از مالک در نبرد با [[خوارج]] دیده نمی‌شود<ref>الغارات، ثقفی، ج ۱، صص ۲۶۳-۲۶۴.</ref>. | ||
[[علی بن ابی طالب|امام علی(علیه‌السلام)]] پس از [[شهید|شهادت]] مالک نیز ضمن طلب رحمت و رضوان الهی برای او فرمود: «او برای ما مردی خیرخواه و بر دشمنان ما سخت‌گیر بود<ref>نهج‌البلاغه نامه ٣4</ref>. و برای من همان‌گونه بود که من برای | [[علی بن ابی طالب|امام علی(علیه‌السلام)]] پس از [[شهید|شهادت]] مالک نیز ضمن طلب رحمت و رضوان الهی برای او فرمود: «او برای ما مردی خیرخواه و بر دشمنان ما سخت‌گیر بود<ref>نهج‌البلاغه نامه ٣4</ref>. و برای من همان‌گونه بود که من برای رسول خدا بودم<ref>شرح نهج‌البلاغه، ج١5، ص٩٧؛ الغدیر، ج٩، ص4٠</ref>». | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||