confirmed، مدیران
۳۳٬۴۶۵
ویرایش
ام سلمه: تفاوت میان نسخه‌ها
←وفاداری ام سلمه نسبت به اهل‌بیت
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
== وفاداری ام سلمه نسبت به اهل‌بیت == | == وفاداری ام سلمه نسبت به اهل‌بیت == | ||
وی از میان همسران پیامبر، ارادت ویژه‌ای به حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و فرزندانش داشت، به گونه‌ای که زمان وضع حمل حضرت فاطمه(سلام الله علیها) حاضر بود و به فرمان پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) در گوش فرزندش امام حسن (علیه‌السلام) [[اذان]] و [[اقامه]] گفت. <ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 43، ص 255، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق</ref> | وی از میان همسران پیامبر، ارادت ویژه‌ای به [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت فاطمه (سلام الله علیها)]] و فرزندانش داشت، به گونه‌ای که زمان وضع حمل حضرت فاطمه(سلام الله علیها) حاضر بود و به فرمان پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) در گوش فرزندش [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن (علیه‌السلام)]] [[اذان]] و [[اقامه]] گفت. <ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 43، ص 255، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق</ref> | ||
این بانوی گرامی، بعد از رحلت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) همواره در کنار اهل‌بیت(علیه‌السلام) بود و در حمایت از آنها می‌‌کوشید، تا آن‌جا که در جریان مصادره [[فدک]] از حضرت زهرا(سلام الله علیها) دفاع کرد و در آن سال از عطا محروم ماند<ref>طبری آملی، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص 124، قم، بعثت، چاپ اول، 1413ق</ref>. | این بانوی گرامی، بعد از رحلت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) همواره در کنار اهل‌بیت(علیه‌السلام) بود و در حمایت از آنها می‌‌کوشید، تا آن‌جا که در جریان مصادره [[فدک]] از حضرت زهرا(سلام الله علیها) دفاع کرد و در آن سال از عطا محروم ماند<ref>طبری آملی، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص 124، قم، بعثت، چاپ اول، 1413ق</ref>. | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
او همچنین با نقل سخنان رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم)، [[ولایت]] [[علی بن ابی طالب|امام علی (علیه‌السلام)]] و منزلت ایشان نزد پیامبر را به مسلمانان یادآور می‌شد<ref>بحار الأنوار، ج 22، ص 222</ref>. | او همچنین با نقل سخنان رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم)، [[ولایت]] [[علی بن ابی طالب|امام علی (علیه‌السلام)]] و منزلت ایشان نزد پیامبر را به مسلمانان یادآور می‌شد<ref>بحار الأنوار، ج 22، ص 222</ref>. | ||
هنگام [[بیعت]] گرفتن اجباری از امام علی(علیه‌السلام)، وی به همراه ام ایمن نوبیه همسر دیگر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، اجبارکنندگان را به حسادت متهم ساختند | هنگام [[بیعت]] گرفتن اجباری از امام علی(علیه‌السلام)، وی به همراه ام ایمن نوبیه همسر دیگر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، اجبارکنندگان را به حسادت متهم ساختند<ref>هلالی، سلیم بن قیس، کتاب سلیم بن قیس الهلالی، محقق، مصحح، انصاری زنجانی خوئینی، محمد، ج 2، ص 867، قم، نشر الهادی، چاپ اول، 1405ق</ref>. | ||
گزارش‌های دیگری نیز در این زمینه وجود دارد که تطبیق آن با دیگر حوادث دشوار است. به عنوان نمونه گزارش شده است: | گزارش‌های دیگری نیز در این زمینه وجود دارد که تطبیق آن با دیگر حوادث دشوار است. به عنوان نمونه گزارش شده است: | ||
# پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) بعد از ازدواج با ام سلمه، مسئولیت نگهداری [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت زهرا (سلام الله علیها)را]] به ایشان سپرد<ref>دلائل الامامة، ص 82</ref>. | |||
# در جریان عروسی حضرت زهرا(سلام الله علیها) در میان همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) گفت‌وگو شد که مراسم در خانه کدام یک از آنها باشد که در نهایت، منزل ام سلمه انتخاب شد<ref>بحار الانوار، ج 43، ص 95</ref>. | |||
== امین و مورد اعتماد اهل‌بیت == | == امین و مورد اعتماد اهل‌بیت == | ||
اعتماد اهل‌بیت(علیه‌السلام) به این بانو آن‌چنان بود که حضرت فاطمه(سلام الله علیها) وصیت کرد تا ام سلمه در مراسم خاک‌سپاری‌اش حضور داشته باشد؛ لذا وی از محل دفن آن‌حضرت آگاه بود<ref>دلائل الإمامة، ص 133</ref>. و ده‌ها سال بعد [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین (علیه‌السلام)]] هنگام خارج‌شدن از مدینه، وصیت‌‌نامه و دیگر امانتها را به وی سپرد و از او خواست هرگاه فرزندش نزد وی آمد، آنها را به او تحویل دهد. پس از شهادت امام حسین(علیه‌السلام) زمانی که [[امام سجاد]] به دیدن ام سلمه آمد، آن امانتها را به حضرتشان بازگرداند<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 1، ص 304، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق</ref>. | اعتماد اهل‌بیت(علیه‌السلام) به این بانو آن‌چنان بود که حضرت فاطمه(سلام الله علیها) وصیت کرد تا ام سلمه در مراسم خاک‌سپاری‌اش حضور داشته باشد؛ لذا وی از محل دفن آن‌حضرت آگاه بود<ref>دلائل الإمامة، ص 133</ref>. و ده‌ها سال بعد [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین (علیه‌السلام)]] هنگام خارج‌شدن از مدینه، وصیت‌‌نامه و دیگر امانتها را به وی سپرد و از او خواست هرگاه فرزندش نزد وی آمد، آنها را به او تحویل دهد. پس از شهادت امام حسین(علیه‌السلام) زمانی که [[امام سجاد]] به دیدن ام سلمه آمد، آن امانتها را به حضرتشان بازگرداند<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 1، ص 304، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق</ref>. | ||