confirmed
۵۶۷
ویرایش
کاربر:Rahmani/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
←استراتژی مبارزه و شيوه هدايت و رهبری
| خط ۴۰۱: | خط ۴۰۱: | ||
</ref> | </ref> | ||
انتشار اين بيانيه، حاكی از تهاجم و حمله مستقيم به جامعه مسلمانان بود و دلالت می‌كرد كه جهاد و نبرد مسلحانه‌ای در پيش خواهد بود. | انتشار اين بيانيه، حاكی از تهاجم و حمله مستقيم به جامعه مسلمانان بود و دلالت می‌كرد كه جهاد و نبرد مسلحانه‌ای در پيش خواهد بود. | ||
شيخ عثمان، مستقيماً به اين خصومت و | شيخ عثمان، مستقيماً به اين خصومت و دشمنی پاسخی نداده و به تدريس خويش همچنان ادامه داد. | ||
وقتی كه پسر «نافاتا» يعنی «يونفا» <ref>Yunfa</ref> سلطان گوبير شد، او سعي كرد با تحريكات اطرافيان و درباريانش، شيخ عثمان را به قتل برساند. درباريان احساس كرده بودند كه با توسعه و گسترش جامعه مسلمانان، قدرت و اقتدار سلطان و اطرافيانش مورد تهديد قرار گرفته است. در همين زمان شيخ كتابي بنام «مسائل المهمه» را به رشتة تحرير در آورد و بطور آشكار، ضرورت و الزام هجرت و جهاد را براي مسلمانان، زماني كه به وسيلة كفار در معرض خطر قرار بگيرند را بيان داشت. | |||
در برابر تهديد سپاه «گوبيراوا» <ref>Gobirawa</ref> مسلمانان به سمت شمال غربي يعني مكاني كه «گودو» <ref>Gudu</ref> ناميده مي‌شد، مهاجرت كردند. اين مهاجرت در ماه فوريه بود. يعني درست زماني از سال كه غذا و آب كمياب هستند. و مسلمانان عليرغم آنكه براي دفاع از خود به مدت شش سال مسلح بودند ولي كاملاً از نظر آب و غذا، براي مهاجرت يا جنگ آمادگي نداشتند. | در برابر تهديد سپاه «گوبيراوا» <ref>Gobirawa</ref> مسلمانان به سمت شمال غربي يعني مكاني كه «گودو» <ref>Gudu</ref> ناميده مي‌شد، مهاجرت كردند. اين مهاجرت در ماه فوريه بود. يعني درست زماني از سال كه غذا و آب كمياب هستند. و مسلمانان عليرغم آنكه براي دفاع از خود به مدت شش سال مسلح بودند ولي كاملاً از نظر آب و غذا، براي مهاجرت يا جنگ آمادگي نداشتند. | ||
«يونفا» از تعداد افرادي كه به شيخ مي‌پيوستند، احساس خطر نموده و مهاجرت را ممنوع اعلام داشت و كساني را كه سعي مي‌كردند مهاجرت نمايند، مورد آزاد و اذيت قرار داده و اموال و دارايي آنها را ضبط و توقيف مي‌نمود. | «يونفا» از تعداد افرادي كه به شيخ مي‌پيوستند، احساس خطر نموده و مهاجرت را ممنوع اعلام داشت و كساني را كه سعي مي‌كردند مهاجرت نمايند، مورد آزاد و اذيت قرار داده و اموال و دارايي آنها را ضبط و توقيف مي‌نمود. | ||