confirmed
۵۶۷
ویرایش
کاربر:Rahmani/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
←علل فروپاشی نهضت اسلامی شيخ عثمان
| خط ۴۷۵: | خط ۴۷۵: | ||
</ref> | </ref> | ||
بسياري از اميرنشين‌ها با سازماندهی، طغيان و شورش را بر عليه خليفه آغاز كردند. بيشتر شورش‌ها و طغيان‌های سراسري نظير شورش بخاری <ref>Bukhari</ref> ، مافارا <ref>Mafara</ref>، يوسف <ref>Yusuf</ref> | بسياري از اميرنشين‌ها با سازماندهی، طغيان و شورش را بر عليه خليفه آغاز كردند. بيشتر شورش‌ها و طغيان‌های سراسري نظير شورش بخاری <ref>Bukhari</ref> ، مافارا <ref>Mafara</ref>، يوسف <ref>Yusuf</ref> | ||
و چندين شورش | و چندين شورش مهدی‌خواهی،<ref>اعتقاد به مهدويت هر چند به طور وسيع با مكتب و مذهب تشيع ارتباط داده شده است ولي از همان ابتداي گسترش اسلام، مقام واهميت خاصي را در بين عامه اهل سنت نيز كسب كرد. انديشة پيروزي نهايي نيروي حق و صلح و عدالت بر نيروي باطل و ستيز و ظلم، گسترش جهاني ايمان اسلامي، استقرار كامل و همه جانبه ارزش‌هاي انساني، تشكيل مدينه فاضله و جامعه ايده‌آل، و بالاخره اجراء اين ايدة عمومي و انساني به وسيلة شخصيتي مقدس و عاليقدر كه در روايات متواتر اسلامي، از او به «مهدي» تعبير شده است، انديشه‌اي است كه كم و بيش همة فرق و مذاهب اسلامي، با تفاوت‌ها و اختلاف‌هايي بدان مؤمن و معتقدند.</ref> | ||
تهيداتی بر عليه اقتدار و حاكميت خليفه محسوب می‌گرديد. سرانجام، كسانی كه هنگام ظهور و بروز جهاد كوچ كرده بودند، حالا خودشان را مجدداً سازماندهی نموده و آماده بودند تا جنگ نمايند. مراكز چنين اقدامات و عمليات نظامی «گوواكوكه» <ref>Gawakuke</ref>، «گوبير» <ref>Gobir</ref> و | تهيداتی بر عليه اقتدار و حاكميت خليفه محسوب می‌گرديد. سرانجام، كسانی كه هنگام ظهور و بروز جهاد كوچ كرده بودند، حالا خودشان را مجدداً سازماندهی نموده و آماده بودند تا جنگ نمايند. مراكز چنين اقدامات و عمليات نظامی «گوواكوكه» <ref>Gawakuke</ref>، «گوبير» <ref>Gobir</ref> و «مارادی» <ref>Maradi</ref> بود. | ||
در قرن نوزدهم ميلادی «رابه» <ref>Rabeh</ref> ، «بورنو» <ref>Borno</ref> همچنين بعضی تهديدات را بوجود آوردند زيرا ترسيده بودند كه ممكن است از طرف خليفه مورد حمله قرار گيرند. از نيمه دوم قرن نوزدهم، نفوذ اروپايی‌ها رو به افزايش و رو به رشد نهاد و بازرگانان اروپايي، با اميرنشين‌هاي مستقل از خليفه، شروع به ايجاد روابط نمودند و رفته رفته قدرت خليفه رو به كاهش نهاد. | در قرن نوزدهم ميلادی «رابه» <ref>Rabeh</ref> ، «بورنو» <ref>Borno</ref> همچنين بعضی تهديدات را بوجود آوردند زيرا ترسيده بودند كه ممكن است از طرف خليفه مورد حمله قرار گيرند. از نيمه دوم قرن نوزدهم، نفوذ اروپايی‌ها رو به افزايش و رو به رشد نهاد و بازرگانان اروپايي، با اميرنشين‌هاي مستقل از خليفه، شروع به ايجاد روابط نمودند و رفته رفته قدرت خليفه رو به كاهش نهاد. | ||
<ref> | <ref> | ||