۱٬۰۰۷
ویرایش
M.r.nastooh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
M.r.nastooh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
نوری همدانی از [[امام خمینی (ره)|سید روح الله خمینی]] اجازه برای تصدی امور حسبیه داشت و جزو پایهگذاران و نویسندگان مجله مکتب اسلام و مؤسس مدرسه علمیه مهدی موعود(عج) در قم بود. | نوری همدانی از [[امام خمینی (ره)|سید روح الله خمینی]] اجازه برای تصدی امور حسبیه داشت و جزو پایهگذاران و نویسندگان مجله مکتب اسلام و مؤسس مدرسه علمیه مهدی موعود(عج) در قم بود. | ||
سخنرانی علیه حکومت پهلوی در حسینیه | سخنرانی علیه حکومت پهلوی در [[حسینیه ارشاد]]، تنظیم و نشر اعلامیهها، امضای اعلامیه مرجعیت [[امام خمینی (ره)|سید روح الله خمینی]] ، سخنرانی در تظاهرات ۱۹ دی، زندانی شدن در [[تهران]] و تبعید به [[خلخال]] و [[سقز]] از سوابق سیاسی نوری همدانی قبل از [[انقلاب اسلامی ایران]] است. | ||
رساله عملیه نوری همدانی در سال ۱۳۷۱ش انتشار یافت. از وی تألیفات بسیاری از جمله معجم الروات الثقات، جهاد، انسان و جهان، جایگاه زن در جهان اسلام و... به چاپ رسیده است. | رساله عملیه نوری همدانی در سال ۱۳۷۱ش انتشار یافت. از وی تألیفات بسیاری از جمله معجم الروات الثقات، جهاد، انسان و جهان، جایگاه زن در جهان اسلام و... به چاپ رسیده است. | ||
'''به عقیده نوری همدانی بی احترامی مسلمانان به مقدسات یکدیگر مانع تحکیم وحدت است''' | '''به عقیده نوری همدانی بی احترامی مسلمانان به مقدسات یکدیگر مانع تحکیم وحدت است''' | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
= ولادت = | = ولادت = | ||
ایشان در سال 1304 شمسی در یک خانواده مذهبی در شهر همدان دیده به جهان گشودند. پدر ایشان مرحوم حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ ابراهیم نوری همدانی از علمای وارسته همدان ، معاصر با | ایشان در سال 1304 شمسی در یک خانواده مذهبی در شهر همدان دیده به جهان گشودند. پدر ایشان مرحوم حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ ابراهیم نوری همدانی از علمای وارسته [[همدان]] ، معاصر با [[آیت الله العظمی آخوند ملاعلی همدانی]] و هم حجره او بود.<br> | ||
= تحصیلات = | = تحصیلات = | ||
شیخ حسین در سن هفت سالگی آموختن را آغاز نمود،ادبیات فارسی ، [[گلستان سعدی]] ، انشاء ، ترسل نصاب و... تا معالم الاصول را پیش والد مکرم خویش فرا گرفت. سپس در سال 1321 شمسی وارد مدرسه [[مرحوم آخوند همدانی]] شده و حدود یک سال و نیم در آنجا به فراگیری علوم پرداختند. ولی اشتیاق و عطش ایشان به آموختن و استعداد مثال زدنی فراگیری در وجود معظمله ، وادارشان ساخت تا بعد از اقامت مدت کوتاهی در همدان، به شهر مقدس [[قم]] عزیمت نموده و در آشیانه اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) اقامت افکنده، با به جان خریدن همه مشقتهای جان فرسای آن روز ، به بهره گیری از دروس اساتید برجسته حوزه علمیه قم بپردازند.<br> | |||
<br> | <br> | ||
خط ۶۵: | خط ۶۳: | ||
= اساتید = | = اساتید = | ||
همانگونه که بیان شد ایشان دروس ابتدایی را در خدمت پدر بزرگوارشان آموخته، سپس در محضر بزرگان حوزه علمیه همدان به ویژه مرحوم آیت الله العظمی آخوند ملاعلی همدانی زانوی شاگردی زدند. | همانگونه که بیان شد ایشان دروس ابتدایی را در خدمت پدر بزرگوارشان آموخته، سپس در محضر بزرگان حوزه علمیه [[همدان]] به ویژه مرحوم آیت الله العظمی آخوند ملاعلی همدانی زانوی شاگردی زدند. | ||
بعد از ورود به حوزه علمیه قم ، بیشترین استفاده علمی را از خدمت آیات عظام : داماد، حجت کوهکمرهای، علامه طباطبایی، بروجردی و حضرت امام خمینی (علیهم الرحمه) داشتهاند که این قسمت را از زبان خودایشان میخوانیم: | بعد از ورود به حوزه علمیه قم ، بیشترین استفاده علمی را از خدمت آیات عظام : داماد، حجت کوهکمرهای، علامه طباطبایی، بروجردی و حضرت امام خمینی (علیهم الرحمه) داشتهاند که این قسمت را از زبان خودایشان میخوانیم: | ||
یکی دیگر از اساتید مهم ما مرحوم آیت الله العظمی سید محمد داماد می باشد که حدود 12 سال در درس فقه و اصول معظم له شرکت نمودم. چند نفر بودیم در حوزه که به شاگردان داماد معروف بودیم . ایشان مرد بسیار دقیقی بود و دقت نظر ایشان انصافاً خیلی خوب بود. در تربیت شاگرد و عنایت به شاگرد هم ممتاز بود. نوشته هایی از درس آن مرحوم را بنده دارم. من درسهای ایشان را مینوشتم و بعداً خدمت ایشان میدادم. مطالعه میکردند و با دقت در حاشیهاش چیزهایی مینوشتند که اکنون وقتی نگاه میکنم برای من یک یادگار آموزنده و مهمی است. | یکی دیگر از اساتید مهم ما مرحوم آیت الله العظمی سید محمد داماد می باشد که حدود 12 سال در درس فقه و اصول معظم له شرکت نمودم. چند نفر بودیم در حوزه که به شاگردان داماد معروف بودیم . ایشان مرد بسیار دقیقی بود و دقت نظر ایشان انصافاً خیلی خوب بود. در تربیت شاگرد و عنایت به شاگرد هم ممتاز بود. نوشته هایی از درس آن مرحوم را بنده دارم. من درسهای ایشان را مینوشتم و بعداً خدمت ایشان میدادم. مطالعه میکردند و با دقت در حاشیهاش چیزهایی مینوشتند که اکنون وقتی نگاه میکنم برای من یک یادگار آموزنده و مهمی است. |
ویرایش