بداء: تفاوت میان نسخه‌ها

== بداء در روایات ==

در [[احادیث]] اعتقاد به مفهوم صحیح بداء، در راستای شناخت حقیقی توحید قرار داده شده است به‌ طوری که بدون آن، نمی‌توان خالق را به طور واقعی شناخت. در ادامه به دو روایت اشاره می‌شود.

2.امام صادق (ع) فرمود: هیچ یک از پیامبران به نبوت نرسیدند مگر اینکه برای خداوند به پنج خصلت اعتراف کردند که عبارت است از: بداء، مشیت، سجود، عبودیت و اطاعت. <ref>کلینی محمدبن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۱۴۸.</ref>  

   

== حوادث مربوط به بداء ==

در منابع روایی و تاریخی امامیه، حوادثی به بداء نسبت داده شده است که برای مثال به دو نمونه از آن اشاره می‌شود.

</ref>

== آثار اعتقادی به بَداء ==

امام صادق(ع) بداء را از باورهای اصلی پیامبران برشمردند که هر پیامبری باید به آن اقرار کند.<ref>شیخ صدوق، التوحید، نشر الاسلامی، ص۳۳۳.</ref> امام صادق(ع) می‌فرماید: نباید اعتقاد به بداء را به معنای آشکار شدن چیزی برای خدا دانست چرا که در خداوند نادانی راه ندارد. «از خداوند بداء حاصل نمی‌شود مگر این که از قبل به آن موضوع علم داشته است.<ref>شیخ کلینی محمد بن یعقوب، محمدبن یعقوب، الکافی، ج 1، ص 198</ref>  

== بداء در منابع اهل سنت ==

<ref>بخاری محمد، صحیح البخاری، سال ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۵.</ref> همچنین، در باب دعا برای کثرت مال و برکت، از امّ سلیم نقل شده که او از پیامبر(ص) درخواست دعا کرده و پیامبر(ص) نیز در پاسخ فرمودند: «خدایا مال و فرزند او را بیفزا و در آنچه به او عطا فرمودی برکت عنایت بفرما. <ref>بخاری محمد، صحیح البخاری، سال ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۷۳.</ref> بنابراین، روایاتی که دلالت بر بداء دارند، در منابع اهل سنت فراوان است و به همین جهت، آنها نیز گریزی از پذیرش بداء ندارند؛ اگرچه با لفظ بداء مخالفت می‌کنند و شیعه را مبتکر این اعتقاد می‌دانند.<ref>فانی اصفهانی، بداء از نظر شیعه، ۱۳۹۴ش، ص۹۹-۱۰۱.</ref>