۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[امام صادق (علیهالسلام)' به '[[جعفر بن محمد (صادق)') |
جز (جایگزینی متن - '[[امام علی' به '[[علی بن ابی طالب') |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== حج در روایات == | == حج در روایات == | ||
# '''حج وسیله تقویت دین'''؛ [[ | # '''حج وسیله تقویت دین'''؛ [[علی بن ابی طالب|علی (علیهالسلام)]] فرمود: «وَالْحَجَّ تَقْوِیَةً لِلدِّینِ؛ خداوند حج را وسیله تقویت دین قرار داد»<ref>[[نهجالبلاغه]]؛ خطبۀ 1.</ref> . | ||
# '''اهمیت حج'''؛ علی (علیهالسلام) فرمود: «الله الله فی بیت ربکم لاتخلوه مابقیتم فانه ان ترک لم تناظروا؛ خدا را! درباره خانۀ پروردگارتان در نظر داشته باشید تا هستید، آن را خالی نگذارید؛ زیرا اگر حج متروک شود نظر رحمت خدا از شما قطع خواهد شد»<ref>بحارالانوار؛ ج 16، ص 96.</ref>. | # '''اهمیت حج'''؛ علی (علیهالسلام) فرمود: «الله الله فی بیت ربکم لاتخلوه مابقیتم فانه ان ترک لم تناظروا؛ خدا را! درباره خانۀ پروردگارتان در نظر داشته باشید تا هستید، آن را خالی نگذارید؛ زیرا اگر حج متروک شود نظر رحمت خدا از شما قطع خواهد شد»<ref>بحارالانوار؛ ج 16، ص 96.</ref>. | ||
# '''حج و توجه به سوی خدا'''؛ [[امام باقر(علیه السلام)|امام باقر (علیهالسلام)]] دربارۀ کلام خداوند تبارک و تعالی فرمود: «ففروا الی الله انی لکم منه نذیر مبین. قال: حجوا الی الله؛ منظور از آیۀ شریفه، فرار به سوی خدا؛ آن است که آهنگ حج کنید»<ref>معانی الاخبار؛ ص 222.</ref>. | # '''حج و توجه به سوی خدا'''؛ [[امام باقر(علیه السلام)|امام باقر (علیهالسلام)]] دربارۀ کلام خداوند تبارک و تعالی فرمود: «ففروا الی الله انی لکم منه نذیر مبین. قال: حجوا الی الله؛ منظور از آیۀ شریفه، فرار به سوی خدا؛ آن است که آهنگ حج کنید»<ref>معانی الاخبار؛ ص 222.</ref>. | ||
# '''لبیک و قربانی؛''' علی (علیهالسلام) فرمود: «نزل جبرئیل عی النبی صلی الله علیه و آله و سلم فقال: یا محمد مر اصحابک بالحج والثلج، فالحج رفع الاصوات بالتلبیة و الثلج نحر البدن؛ [[جبرئیل]] بر [[پیامبر]] فرود آمد و گفت: ای محمد یارانت را به عج و ثج فرمان ده. عج یعنی فریاد و لبیک برآوردن و ثج یعنی قربانی کردن شتران»<ref>همان؛ ص 224.</ref>. | # '''لبیک و قربانی؛''' علی (علیهالسلام) فرمود: «نزل جبرئیل عی النبی صلی الله علیه و آله و سلم فقال: یا محمد مر اصحابک بالحج والثلج، فالحج رفع الاصوات بالتلبیة و الثلج نحر البدن؛ [[جبرئیل]] بر [[پیامبر]] فرود آمد و گفت: ای محمد یارانت را به عج و ثج فرمان ده. عج یعنی فریاد و لبیک برآوردن و ثج یعنی قربانی کردن شتران»<ref>همان؛ ص 224.</ref>. | ||
# '''حج اکبر و اصغر'''؛ معاویة بن عمار، میگوید از [[جعفر بن محمد (صادق)]] سوال کردم: «عن یوم الحج الاکبر فقال: هو یوم النحر والاصغر العمرة؛ روز حج اکبر چه روزی است؟ حضرت فرمود: روز حج اکبر روز [[عید قربان]] است و حج اصغر [[عمره مفرده|عمره]] است<ref>همان؛ ص 295.</ref>. | # '''حج اکبر و اصغر'''؛ معاویة بن عمار، میگوید از [[جعفر بن محمد (صادق)]] سوال کردم: «عن یوم الحج الاکبر فقال: هو یوم النحر والاصغر العمرة؛ روز حج اکبر چه روزی است؟ حضرت فرمود: روز حج اکبر روز [[عید قربان]] است و حج اصغر [[عمره مفرده|عمره]] است<ref>همان؛ ص 295.</ref>. | ||
# '''آثار حج'''؛ [[ | # '''آثار حج'''؛ [[علی بن ابی طالب بن موسی الرضا|امام رضا (علیهالسلام)]] فرمود: «ما رایت شیئا اسرع غنا ولا انفی للفق من ادمان الحج»؛ از امام رضا علیهالسلام نقل شده که فرمود: هیچ چیزی را بیشتر از حج مداوم، در بینیازی و فقرزدائی مؤثر ندیدم»<ref>بحارالانوار؛ ج 74، ص 318.</ref>. | ||
# '''مرگ در راه حج'''؛ امام صادق (علیهالسلام) فرمود: «من مات فی طریق مکة ذاهبا اوجائیا امن من الفزغ الاکبر یوم القیامة؛ هر کس در راه رفت و برگشت مکه بمیرد از اندوه بزرگ روز قیامت ایمن خواهد بود»<ref>ملاذ الأخيار فی فهم تهذيب الأخبار؛ ج 22، ص 37.</ref>. | # '''مرگ در راه حج'''؛ امام صادق (علیهالسلام) فرمود: «من مات فی طریق مکة ذاهبا اوجائیا امن من الفزغ الاکبر یوم القیامة؛ هر کس در راه رفت و برگشت مکه بمیرد از اندوه بزرگ روز قیامت ایمن خواهد بود»<ref>ملاذ الأخيار فی فهم تهذيب الأخبار؛ ج 22، ص 37.</ref>. | ||
# '''حرمت مهمانان خدا'''؛ امام صادق (علیهالسلام) فرمود: «الحاج والمعتمر و فدالله ان سالوه اعطاهم و ان دعؤه اجابهم و ان شفعوا شفعهم و ان سکتوا ابتداهم و یعوضون بالدرهم الف الف درهم؛ حاجی و عمرهگزار مهمان خدایند. اگر چیزی بخواهند به ایشان دهد. اگر او را بخوانند، پاسخ میگوید. اگر [[شفاعت]] کنند. شفاعت ایشان را میپذیرد، اگر سکوت کنند، با آنان آغاز سخن میکند و در برابر هر درهمی که خرج کردهاند، یک میلیون درهم به آنان میپردازد»<ref>همان؛ ج 22، ص 67.</ref>. | # '''حرمت مهمانان خدا'''؛ امام صادق (علیهالسلام) فرمود: «الحاج والمعتمر و فدالله ان سالوه اعطاهم و ان دعؤه اجابهم و ان شفعوا شفعهم و ان سکتوا ابتداهم و یعوضون بالدرهم الف الف درهم؛ حاجی و عمرهگزار مهمان خدایند. اگر چیزی بخواهند به ایشان دهد. اگر او را بخوانند، پاسخ میگوید. اگر [[شفاعت]] کنند. شفاعت ایشان را میپذیرد، اگر سکوت کنند، با آنان آغاز سخن میکند و در برابر هر درهمی که خرج کردهاند، یک میلیون درهم به آنان میپردازد»<ref>همان؛ ج 22، ص 67.</ref>. |