۸۷٬۸۸۶
ویرایش
جعفر طیار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '[[امام علی' به '[[علی بن ابی طالب'
جز (جایگزینی متن - '[[امام حسین' به '[[حسین بن علی (سید الشهدا)') |
جز (جایگزینی متن - '[[امام علی' به '[[علی بن ابی طالب') |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''جعفر بن ابی‌طالب''' با کنیه ابوعبداللّه و ملقب به طیّار پسرعموی [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی الله علیه)]] و برادر [[ | '''جعفر بن ابی‌طالب''' با کنیه ابوعبداللّه و ملقب به طیّار پسرعموی [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی الله علیه)]] و برادر [[علی بن ابی طالب|حضرت علی (علیه‌السلام)]] و از شهدای بزرگ صدر اسلام است. او از شخصیت‌های برجسته [[اسلام]] بوده و به عنوان الگوی [[ایمان]]، عمل و [[جهاد]] و [[شهادت]] مطرح است. | ||
== مختصری از زندگی‌نامه جعفر طیار == | == مختصری از زندگی‌نامه جعفر طیار == | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[نماز جعفر طیار]] که از نمازهای مستحب مؤکد و سفارش شده است هدیه‌ای است که پیامبر به جعفر داده بود<ref> «نماز جعفر طیار»، 47577</ref>. | [[نماز جعفر طیار]] که از نمازهای مستحب مؤکد و سفارش شده است هدیه‌ای است که پیامبر به جعفر داده بود<ref> «نماز جعفر طیار»، 47577</ref>. | ||
از [[ | از [[علی بن ابی طالب |امام علی (علیه‌السلام)]] نقل می‌کنند که رسول خدا (صلی الله علیه) فرمود: پیامبران قبل از من هفت وزیر و نقیب و حواری داشتند، اما خداوند به من چهارده حواری و نقیب داد: حمزه، جعفر، امام علی(علیه‌السلام)، [[حسن بن علی|امام حسن (علیه‌السلام)]]، [[حسین بن علی (سید الشهدا) علیه‌السلام|امام حسین (علیه‌السلام)]]، و ...<ref>أسدالغابة، ج 1، ص 342</ref>. | ||
جعفر دارای چنان جایگاهی است که بعد از [[اهل بیت (علیهم‌السلام)|اهل‌بیت (علیه‌السلام)]] و [[امامان معصوم(ع)|امامان معصوم (علیهم‌السلام)]] از اولین کسانی خواهد بود که در کنار [[حوض کوثر]] بر پیامبر (صلی الله علیه) وارد می‌شود<ref> مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 36، ص 295، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق</ref>. | جعفر دارای چنان جایگاهی است که بعد از [[اهل بیت (علیهم‌السلام)|اهل‌بیت (علیه‌السلام)]] و [[امامان معصوم(ع)|امامان معصوم (علیهم‌السلام)]] از اولین کسانی خواهد بود که در کنار [[حوض کوثر]] بر پیامبر (صلی الله علیه) وارد می‌شود<ref> مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 36، ص 295، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق</ref>. | ||