۸۷٬۸۸۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[امام جعفر صادق' به '[[جعفر بن محمد (صادق)') |
جز (جایگزینی متن - '[[امام مهدی' به '[[حجت بن حسن (مهدی)') |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
# antonios. | # antonios. | ||
در روایتی از [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق(علیهالسلام)]] که یاران [[ | در روایتی از [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق(علیهالسلام)]] که یاران [[حجت بن حسن (مهدی)|امام زمان(عجل الله تعالي فرجه الشريف)]] را برمیشمرد، چنین آمده است: | ||
«همراه امام زمان(عجل الله تعالي فرجه الشريف) 27 نفر از [[کوفه]]، 15 نفر از قوم [[حضرت موسی|موسی]]، 7 نفر اهل کهف و [[یوشع بن نون|یوشع بن نون]] و [[سلمان]] و [[ابودجانهی انصاری]] و [[مقداد]] و [[مالک اشتر]] قیام میکنند و جزء یاران و حکام آن حضرت هستند<ref>بحارالانوار، ج 35، ص 90، حدیث 95؛ میزان الحکمه، حدیث 6940</ref>.» | «همراه امام زمان(عجل الله تعالي فرجه الشريف) 27 نفر از [[کوفه]]، 15 نفر از قوم [[حضرت موسی|موسی]]، 7 نفر اهل کهف و [[یوشع بن نون|یوشع بن نون]] و [[سلمان]] و [[ابودجانهی انصاری]] و [[مقداد]] و [[مالک اشتر]] قیام میکنند و جزء یاران و حکام آن حضرت هستند<ref>بحارالانوار، ج 35، ص 90، حدیث 95؛ میزان الحکمه، حدیث 6940</ref>.» | ||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
== آیا اصحاب کهف در زمان ظهور رجعت میکنند == | == آیا اصحاب کهف در زمان ظهور رجعت میکنند == | ||
بر اساس صریح [[قرآن کریم]]، مسلّم است که اصحاب کهف پس از یک خواب طولانی به امر پروردگار زنده شدند و پس از نمایش قدرت الهی از دنیا رفتند. اما در ارتباط با رجعت آنها در زمان ظهور [[ | بر اساس صریح [[قرآن کریم]]، مسلّم است که اصحاب کهف پس از یک خواب طولانی به امر پروردگار زنده شدند و پس از نمایش قدرت الهی از دنیا رفتند. اما در ارتباط با رجعت آنها در زمان ظهور [[حجت بن حسن (مهدی)|حضرت مهدی(عجل الله تعالي فرجه الشريف)]] روایاتی وجود دارد که بازگشت آنها را تأیید میکند؛ مانند این روایت که توسط یکی از مفسران بزرگ [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نقل شده است: | ||
«أَنَّ الْمَهْدِیَ(علیهالسلام) یُسَلِّمُ عَلَیْهِمْ فَیُحْیِیهِمُ الله عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ یَرْجِعُونَ إِلَی رَقْدَتِهِمْ فَلَا یَقُومُونَ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَة <ref>ثعلبی نیشابوری، ابواسحاق احمد بن ابراهیم، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، ج ۶، ص ۱۵۷، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول، 1422ق</ref>.» | «أَنَّ الْمَهْدِیَ(علیهالسلام) یُسَلِّمُ عَلَیْهِمْ فَیُحْیِیهِمُ الله عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ یَرْجِعُونَ إِلَی رَقْدَتِهِمْ فَلَا یَقُومُونَ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَة <ref>ثعلبی نیشابوری، ابواسحاق احمد بن ابراهیم، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، ج ۶، ص ۱۵۷، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول، 1422ق</ref>.» | ||
[[ | [[حجت بن حسن (مهدی)|مهدی(عجل الله تعالي فرجه الشريف)]] به اصحاب کهف [[سلام]] میدهد و به دنبال آن خداوند آنها را زنده میکند. سپس به خوابگاه خود برگشته و دیگر تا روز [[قیامت]] برنخواهند خواست. | ||
برخی کتب [[شیعی]] نیز این [[روایت]] را از [[ثعلبی]] نقل کردهاند<ref>ابن بطریق، یحیی بن حسن، عمدة عیون صحاح الأخبار فی مناقب إمام الأبرار، ص 373، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، چاپ اول، 1407ق.</ref>. | برخی کتب [[شیعی]] نیز این [[روایت]] را از [[ثعلبی]] نقل کردهاند<ref>ابن بطریق، یحیی بن حسن، عمدة عیون صحاح الأخبار فی مناقب إمام الأبرار، ص 373، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، چاپ اول، 1407ق.</ref>. | ||