سازمان‌های بین‌المللی جهان اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

=دسته اول: سازمان‌های عام=

== سازمان همکاری اسلامی ==

فکر تشکیل این سازمان اولین بار از دهه 1950 میلادی مطرح شد، اما نهایتاً در 25 سپتامبر 1969 در اجلاسی متشکل از 24 نفر از سران کشور‌های اسلامی در رباط پایتخت مغرب ([[مراکش]]) سازمان تأسیس شد.

مسائل غیر آشکار، احساس خطر [[آمریکا]] و برخی سران کشور‌های اسلامی نسبت به گسترش [[کمونیسم]] در بخشی از کشورهای اسلامی، و پدیده ناصریسم در جهان عرب بود.

این اتحادیه در حال حاضر 22 عضو اصلی و 4 عضو ناظر دارد. کشورهای: عربستان سعودی، بحرین، امارات متحده عربی، سودان، جیبوتی، کومور، سومالی، فلسطین، اردن، مراکش، لیبی، عراق، لبنان، سوریه، تونس، الجزایر، قطر، عمان، کویت، مصر، موریتانی و یمن، اعضای اصلی و کشورهای: ونزوئلا، اریتره، [[برزیل]] و [[هند]]، عضو ناظر هستند. عضویت سوریه در این اتحادیه از نوامبر 2011 به حالت تعلیق در آمده است.

در دوره بعد از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] اتحادیه عرب از مخالفین سرسخت [[جمهوری اسلامی ایران]] است.

== بانک توسعه اسلامی ==

هدف از تشکیل این بانک، پیشبرد توسعه اقتصادی و پیشرفت اجتماعی کشورهای عضو و دیگر جوامع مسلمان در سراسر جهان است.

# تقویت توانایی کشورهای عضو در زمینه اطلاعات و فناوری ارتباطات در جهت توسعه پایدار.

=== اتحادیه دانشگاه‌های جهان اسلام ===

== سازمان منهاج القرآن ==

[[سازمان منهاج القرآن]] یا (MQI) سازمانی مردم نهاد و بین‌المللی است که در ۱۹۸۱ میلادی توسط یک روحانی پاکستانی به نام [[طاهر القادری]] در لاهور پاکستان بنیان نهاده شده‌است. این مؤسسه چشم‌انداز راهبردی بلند مدتی برای اعتدال مذهبی، آموزش مؤثر، گفتگو و همسازی ادیان دارد و در حدود ۱۰۰ کشور دنیا فعال است. این سازمان یکی از نخستین سازمان‌ها در نوع خود است که آغاز به گسترش گفتگوی میان ادیان، میان اقلیت‌های دینی کرده‌است.