۸۷٬۵۶۷
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[سید عبدالحسین شرفالدین' به '[[سید عبدالحسین شرف الدین') |
|||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
تیجانی مالکیمذهب بود<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۲۸-۲۹.</ref>. او در سال ۱۹۶۴م در کنفراسی در [[مکه]] در ارتباط با عربهای [[مسلمان]] شرکت کرد و در این سفر به [[وهابیت]] متمایل شد و پس از آن به تبلیغ عقاید آنان مشغول شد<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۱۶-۱۷.</ref>. تیجانی در سفری که به [[بیروت]] داشت، با یکی از اساتید شیعه دانشگاه بغداد به نام منعم آشنا شد. او در این دیدار شیعیان را به کفر و شرک متهم کرد اما منعم، او را برای آشنایی با تشیع به عراق دعوت کرد.<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۲۹-۳۱.</ref> تیجانی دعوت منعم را پذیرفت و در سفر به [[عراق]] به [[زیارت]] حرم [[علی بن ابی طالب|امام علی(علیه السلام)]]، حرم [[کاظمین]] و مرقد [[عبدالقادر گیلانی|شیخ عبدالقادر گیلانی]] رفت و با برخی از علمای شیعه دیدار کرد<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۴۵-۴۶.</ref>. دیدار با [[سید ابوالقاسم خوئی|آیتالله خویی]] و [[سید محمد باقر صدر|سید محمدباقر صدر]] از [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] شیعه سبب شد برخی از باورهای او درباره [[مذهب شیعه|شیعیان]] اصلاح شود و به سوالاتش پاسخ داده شود<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۴۹.</ref>. او از تأثیر علمای شیعه بهویژه سید محمدباقر صدر بر خود سخن گفته است و در [[کتاب ثم اهتدیت]] این دیدارها، سؤالات مطرح شده و پاسخهای آیتالله صدر را گزارش کرده است<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۵۳-۶۰.</ref>. | تیجانی مالکیمذهب بود<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۲۸-۲۹.</ref>. او در سال ۱۹۶۴م در کنفراسی در [[مکه]] در ارتباط با عربهای [[مسلمان]] شرکت کرد و در این سفر به [[وهابیت]] متمایل شد و پس از آن به تبلیغ عقاید آنان مشغول شد<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۱۶-۱۷.</ref>. تیجانی در سفری که به [[بیروت]] داشت، با یکی از اساتید شیعه دانشگاه بغداد به نام منعم آشنا شد. او در این دیدار شیعیان را به کفر و شرک متهم کرد اما منعم، او را برای آشنایی با تشیع به عراق دعوت کرد.<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۲۹-۳۱.</ref> تیجانی دعوت منعم را پذیرفت و در سفر به [[عراق]] به [[زیارت]] حرم [[علی بن ابی طالب|امام علی(علیه السلام)]]، حرم [[کاظمین]] و مرقد [[عبدالقادر گیلانی|شیخ عبدالقادر گیلانی]] رفت و با برخی از علمای شیعه دیدار کرد<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۴۵-۴۶.</ref>. دیدار با [[سید ابوالقاسم خوئی|آیتالله خویی]] و [[سید محمد باقر صدر|سید محمدباقر صدر]] از [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] شیعه سبب شد برخی از باورهای او درباره [[مذهب شیعه|شیعیان]] اصلاح شود و به سوالاتش پاسخ داده شود<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۴۹.</ref>. او از تأثیر علمای شیعه بهویژه سید محمدباقر صدر بر خود سخن گفته است و در [[کتاب ثم اهتدیت]] این دیدارها، سؤالات مطرح شده و پاسخهای آیتالله صدر را گزارش کرده است<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۵۳-۶۰.</ref>. | ||
تیجانی بعد دیداری که با علمای شیعه در [[نجف]] داشت، برای رسیدن به حقیقت، به پژوهش پرداخت. وی دراینباره گفته است: «با خود پیمان بستم، احادیث صحیحی را که مورد اتفاق [[مذهب شیعه|شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] است، مدرک و مستندِ قطعی قرار دهم و احادیثی که یک فرقه منهای فرق دیگر، به آن اعتماد کرده را، کنار بگذارم<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۷۶.</ref>. او به مطالعه در مورد عقاید شیعه پرداخت. مهمترین کتابی که وی را در این مسأله تحت تأثیر قرار داده [[کتابهای المراجعات]] و [[کتاب النص و الاجتهاد|النص و الاجتهاد]] نوشته [[سید عبدالحسین | تیجانی بعد دیداری که با علمای شیعه در [[نجف]] داشت، برای رسیدن به حقیقت، به پژوهش پرداخت. وی دراینباره گفته است: «با خود پیمان بستم، احادیث صحیحی را که مورد اتفاق [[مذهب شیعه|شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] است، مدرک و مستندِ قطعی قرار دهم و احادیثی که یک فرقه منهای فرق دیگر، به آن اعتماد کرده را، کنار بگذارم<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۷۶.</ref>. او به مطالعه در مورد عقاید شیعه پرداخت. مهمترین کتابی که وی را در این مسأله تحت تأثیر قرار داده [[کتابهای المراجعات]] و [[کتاب النص و الاجتهاد|النص و الاجتهاد]] نوشته [[سید عبدالحسین شرف الدین]] بوده است<ref> تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۷۵.</ref>. | ||
== تالیفات == | == تالیفات == |